Γραφει ο Παναγιώτης Σταυρινού, Μαθηματικός

Το καταπέτασμα στον Εβραϊκό ναό ήταν ένα χοντρό λινό ύφασμα, περίτεχνα κεντημένο, που χώριζε τα Άγια από τα Άγια των Αγίων. Εκτός από τον αρχιερέα, κανείς άλλος δεν είδε ποτέ και ούτε επιτρεπόταν να δει το χώρο πίσω από το καταπέτασμα, στο οποίο βρισκόταν η Κιβωτός της Διαθήκης, μέσα στην οποία ήταν οι πλάκες του Νόμου, το μάννα και η ράβδος του Ααρών. Το χρυσό κάλυμμα της κιβωτού λεγόταν ιλαστήριο και πάνω σ’ αυτό έσκυβαν δυο χερουβείμ που κάλυπταν τα πρόσωπα με τις φτερούγες τους. Συμβολικό αυτό, διότι όλος ο ουρανός ήταν στραμμένος προς το ιλαστήριο, που συμβόλιζε τη θυσία του Χριστού στο Γολγοθά. Ο αρχιερέας έμπαινε μια φορά το χρόνο στα Άγια των Αγίων, για να ραντίσει το ιλαστήριο με το αίμα της θυσίας των ζώων κάνοντας εξιλασμό υπέρ του λαού. Η δόξα του Θεού ήταν εκεί συνεχώς παρούσα, αφού το ιερό και λαμπρό φως Σεκινά ξεχυνόταν πάνω στο ιλαστήριο, σαν απόδειξη ότι ο Θεός απέβλεπε προαιωνίως και αδιαλείπτως στο αίμα του Υιού Του, που θα προσφερόταν για τη σωτηρία των ανθρώπων. Και ενώ το ιλαστήριο συμβόλιζε τη θυσία του Χριστού, το καταπέτασμα με τα θαυμάσια ποικίλματά του (έχει σημασία αυτό), συμβόλιζε το σώμα του Ιησού. Ο Λόγος του Θεού το λέει ξεκάθαρα στην επιστολή προς Εβραίους. «Έχοντες λοιπόν αδελφοί, παρρησίαν να εισέλθωμεν εις τα άγια δια του αίματος του Ιησού, δια νέας και ζώσης οδού την οποίαν καθιέρωσεν εις ημάς δια του καταπετάσματος τουτέστι της σαρκός αυτού,…» (10/19,20). Περίτεχνο λοιπόν το καταπέτασμα, γιατί συμβολίζει το σώμα του Κυρίου. Πίσω από το καταπέτασμα, στα Άγια των Αγίων, ήταν μόνιμη η παρουσία του Θεού. Αυτό σημαίνει ότι στον Ιησού Χριστό «κατοικεί παν το πλήρωμα της θεότητος σωματικώς» (Κολ.2/9). Υπέροχες πνευματικές αλήθειες αυτές, που αποδεικνύουν τη θεότητα του Χριστού. Αλλά υπάρχει κάτι επίσης πολύ σημαντικό και σχετικό με το καταπέτασμα. Τη στιγμή που ο Κύριος παρέδιδε το Πνεύμα στον Πατέρα Του, «το καταπέτασμα του ναού εσχίσθη εις δύο από άνω έως κάτω» (Ματ.27/51). Τώρα πια τα Άγια των Αγίων δεν είναι άβατος χώρος, αθέατος, μυστήριος. Τώρα αποκαλύπτεται στα μάτια όλων το ιλαστήριο. Αποκαλύπτεται ο Γολγοθάς με το σταυρωμένο Χριστό, σαν προσφορά και θυσία υπέρ πάντων. Το καταπέτασμα σχίστηκε. Το Άγιο Σώμα Του κόπηκε, σταυρώθηκε, για να έχουμε την παρρησία να ερχόμαστε στο Θεό μέσω μιας νέας οδού, που για χάρη μας εγκαινίασε ο Χριστός με το αίμα Του. Ο αρχιερέας δεν έχει πια ρόλο στον εξιλασμό μας. Αρχιερέας μας έγινε ο Χριστός. Το αίμα των ταύρων αντικαταστάθηκε με το αίμα του Υιού του Θεού. Το ιλαστήριο δε θα ραντιστεί πια με το αίμα των ζώων. Ραντίστηκε ο Γολγοθάς μια για πάντα με το τίμιο αίμα του Χριστού, που έτρεξε από τις πληγές Του, με τις οποίες εμείς γιατρευτήκαμε (Α Πετ.2/24). Το μεγαλείο λοιπόν του χριστιανισμού βρίσκεται στην ελευθερία που έχουμε να εισερχόμαστε στα Άγια των Αγίων, στην παρουσία δηλαδή του Θεού με Μεσίτη και Αρχιερέα μας τον ίδιο το Χριστό. Μόνος του πια ο καθένας μπορεί να στέκεται μπροστά στο Θρόνο της Χάριτος οποιαδήποτε στιγμή το θελήσει και να βρίσκει χάρη εις εύκαιρον βοήθειαν (Εβρ.4/16), ένεκα της λυτρωτικής θυσίας του Χριστού.

Ο Θεός, μας δέχεται, όχι γιατί είμαστε καλοί άνθρωποι ή επειδή κάναμε κάτι που αξίζει να το προσέξει. Ο Θεός βλέπει και θα βλέπει παντοτινά το ιλαστήριο και το σχισμένο καταπέτασμα, «τουτέστι το σώμα της σαρκός» του Υιού Του. Μας δέχεται, επειδή τιμούμε και ζητούμε τη λύτρωση με το αίμα του Αγαπημένου Υιού Του.

Λεμεσός-Κύπρος
stavrinoup@hotmail.com