Η επιθυμία μου σ’ αυτό το σύντομο μήνυμα είναι να σε παρακινήσω να κοιτάξεις βαθιά μέσα στον καθρέφτη της ψυχής σου και να αξιολογήσεις τη ζωή σου! Μου προκαλεί κατάπληξη το πόσο γρήγορα μπορούμε να βλέπουμε τα σφάλματα και τις αδυναμίες των φίλων μας, των συγγενών ή των συνανθρώπων μας…
Φαίνεται ότι ο κάθε άνθρωπος γεννιέται με μια καρδιά που είναι έτοιμη να κρίνει τους πάντες και τα πάντα! Όλοι μας έχουμε γνώμη για τις περιστάσεις και της συνθήκες της ζωής γύρω μας. Αυτό βέβαια μπορεί να είναι καλό πράγμα, όταν ελέγχεται και χαλιναγωγείται από το σωστό πνεύμα. Η Βίβλος λέει, «Ο πνευματικός άνθρωπος ανακρίνει τα πάντα» (Α’ Κορινθίους 2:15). Αυτό αναφέρεται στην ευθύνη μας να διακρίνουμε ανάμεσα στο καλό και το κακό. Σ’ αυτό που ευχαριστεί τον Θεό και σ’ αυτό που Τον δυσαρεστεί σύμφωνα με τον Άγιο Λόγο Του.
Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, όμως, μας είπε, «Να μη κρίνετε για να μη κριθείτε» (Ματθαίος 7:1). Σ’ αυτό το ανάγνωσμα της Γραφής, ο Κύριός μας μιλούσε κύρια για το θέμα της ΑΥΤΟΕΞΕΤΑΣΗΣ. Με άλλα λόγια, μην κοιτάζεις το αγκάθι που είναι στο μάτι του γείτονά σου, ενώ δεν έχεις βγάλει ακόμα το δοκάρι από το δικό σου το μάτι. Όλοι μας έχουμε την τάση να αγνοούμε τα δικά μας τα λάθη.
Έχουμε την προδιάθεση να ενδιαφερόμαστε για τις υποθέσεις των άλλων, ενώ στην πραγματικότητα καμιά από αυτές συνήθως δεν μας αφορά. Στο τελευταίο κεφάλαιο του Ευαγγελίου του Ιωάννη, βρίσκουμε τον αναστημένο μας Κύριο Ιησού Χριστό να περπατάει μαζί με τον Απόστολο Πέτρο και τον Απόστολο Ιωάννη. Ο Πέτρος δεν μπορούσε να αντέξει να βλέπει τον αγαπημένο μαθητή Ιωάννη μαζί με τον Ιησού, γι’ αυτό και ρώτησε τον Κύριο, «Κύριε, κι αυτός τι;» (Ιωάννης 21:21). Αυτή φαίνεται να είναι η τυπική συμπεριφορά όλου του ανθρώπινου γένους, καθώς ο καθένας μας ενδιαφέρεται για τις προσωπικές υποθέσεις των φίλων του… (Τι, άραγε, κάνει ο γείτονάς μου, ή τι δεν κάνει;;;) Θυμηθείτε, όμως, ότι ο Ιησούς μάλωσε τον Πέτρο και του είπε ότι το θέλημα του Θεού για τον Ιωάννη δεν ήταν δική του υπόθεση. Ο Πέτρος, αντίθετα, πήρε την εντολή να ακολουθεί τον Κύριο Ιησού!
Αν πραγματικά θελήσουμε κάποτε να δούμε τους εαυτούς μας σωστά, όπως μας βλέπει ο Κύριος, θα πρέπει να σταματήσουμε να κοιτάζουμε τόσο πολύ τους άλλους και να συγκεντρώσουμε την προσοχή μας στις δικές μας αδυναμίες. Μερικές φορές, όταν μπαίνω στο αυτοκίνητό μου και οδηγώ σε μια τρελή κυκλοφορία, βρίσκω την πίεση πάρα πολύ μεγάλη! Φυσιολογικά, μ’ αρέσει να θεωρώ τον εαυτό μου σαν ένα «τέλειο» οδηγό ενώ όλοι οι άλλο γύρω μου οδηγούν αντικανονικά… Γνωρίζω, όμως, ότι χάνοντας τον αυτοέλεγχό μου δυσαρεστώ τον Κύριό μου. Δεν έχει σημασία αν το λάθος είναι δικό μου ή του άλλου οδηγού δίπλα μου, εκείνο που έχει σημασία είναι ότι θα πρέπει να υπενθυμίσω στον εαυτό μου ότι όλοι μας είμαστε άνθρωποι. Όλοι μας κάνουμε λάθη. Όλοι μας έχουμε ανάγκη από συγχώρηση. Όλοι μας χρειαζόμαστε υπομονή.
Η λύση στο δίλημμά μας είναι πάρα πολύ απλή! Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι τόσο πολύ βιαστικοί στη ζωή τους ώστε δεν έχουν χρόνο να εξετάζουν τον εαυτό τους. Η κύρια απασχόλησή τους είναι να κατηγορούν τους άλλους γι’ αυτό το χάος στο οποίο βρίσκεται ο κόσμος μας σήμερα! Το γεγονός όμως είναι ότι όλοι μας είμαστε αμαρτωλοί μπροστά σ’ ένα Δίκαιο και Άγιο Θεό. Εκείνος βλέπει τι υπάρχει μέσα στον καθένα από μας. Εσύ μπορείς να θεωρείς τον εαυτό σου ότι είσαι καλός, ότι δεν έχεις βλάψει κανένα, αλλά το μόνο που βλέπεις είναι το εξωτερικό. Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, που είναι γνωστός στη Βίβλο σαν ο Μεγάλος Γιατρός, βλέπει μέσα σου και μέσα μου, με τα μάτια Του που διαπερνούν τα πάντα σαν ακτινογραφία, και βρίσκει καρκίνο στα ενδότερα μέρη μας. Βλέπει υπερηφάνεια και αμαρτία. Βλέπει πικρία στην καρδιά σου και σου λέει ότι είσαι αμαρτωλός κι ότι έχεις ανάγκη από ένα Σωτήρα! Βρίσκει κακές σκέψεις στο μυαλό σου, και διακηρύττει ότι έχεις ανάγκη από συγχώρηση μέσο του αίματος του Αμνού! Ο Ιησούς γνωρίζει τον αριθμό από τις τρίχες της κεφαλής μας, και ξέρει κάθε τι που σκεφτόμαστε και κάνουμε. Μήπως εσύ βλέπεις τον εαυτό σου καθαρό χωρίς αμαρτία; Ή, αντίθετα, βλέπεις τον εαυτό σου αμαρτωλό; Ο Ουρανός είναι μονάχα για τους αμαρτωλούς! Ο Ιησούς είπε, «Δεν έχουν ανάγκη από γιατρό αυτοί που υγιαίνουν, αλλ’ αυτοί που πάσχουν. ΔΕΝ ΗΡΘΑ ΝΑ ΚΑΛΕΣΩ ΣΕ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΔΙΚΑΙΟΥΣ, ΑΛΛΑ ΑΜΑΡΤΩΛΟΥΣ» (Μάρκος 2:17). Αυτό που θέλει να τονίσει εδώ ο Χριστός είναι ότι οι άνθρωποι θα πρέπει να δούνε ότι είναι άρρωστοι από την αμαρτία, κι όχι δίκαιοι. Ο μοναδικός άνθρωπος που έζησε ποτέ μια τέλεια και άγια ζωή ήταν ο Ιησούς Χριστός! Αν βλέπεις τον εαυτό σου σαν ένα χαμένο αμαρτωλό που έχει ανάγκη από Σωτήρα, τότε είσαι έτοιμος για να σωθείς!
Σκύψε το κεφάλι σου σε προσευχή και ομολόγησε την ανάγκη σου στον Σωτήρα τώρα! Επειδή, «καθένας που θα επικαλεστεί το όνομα του Κυρίου, θα σωθεί».
Θωμάς Μέντορας