Γράφει ο Παναγιώτης Σταυρινού, Μαθηματικός

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΣΤΑΥΡΙΝΟΥ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΚΛΙΚ ΣΤΟ LINK http://nikites.eu/synergates/57-keimenatoupanagiotostavrinou

Πριν λίγες μέρες επισκέφθηκα ένα προσφιλές μου πρόσωπο στο νοσοκομείο. Φεύγοντας από εκεί διερωτήθηκα αν υπάρχει κανείς που μπορεί να παρηγορήσει αποτελεσματικά έναν άνθρωπο, που βρίσκεται στο κρεβάτι του πόνου. Εσύ που διαβάζεις τούτες τις γραμμές, αγαπητέ αναγνώστη, ίσως να περνάς μια αρρώστια, ίσως να βρίσκεσαι σε ένα οικονομικό αδιέξοδο, ίσως τα προβλήματα της ζωής να σε πνίγουν, ίσως η απελπισία να πλημμυρίζει την καρδιά σου. Αλλά έχω ένα λόγο παρηγοριάς και ελπίδας να σου προσφέρω, μέσα από τούτες τις γραμμές που διαβάζεις. Είναι αλήθεια, πως κανείς δεν μπορεί να νιώσει και να κατανοήσει το βάθος και το πλάτος του προβλήματός σου, εκτός από ένα πρόσωπο που τώρα είναι δίπλα σου. Είναι ο Χριστός. Αυτός μπορεί να σε κατανοήσει και να βάλει στις πληγές σου το βάλσαμο της αγάπης Του. Το ξέρω πως διερωτάσαι, γιατί να βρίσκεσαι σε αυτή την κατάσταση. Δεν έχω λεπτομερή απάντηση, αλλά ξέρω από το Λόγο του Θεού , πως τα πάντα συνεργούν στο αγαθό γι’ αυτούς που αγαπούν το Θεό (Ρωμ.8/28). Ξέρω πως όσοι αγάπησαν τον Κύριο, η ζωή τους ήταν ένα πέρασμα μέσα από σφοδρή καταιγίδα. Θα σου αναφέρω μερικούς, για να πεισθείς. Αβραάμ, Ιωσήφ, Μωυσής, Ιώβ, Δαβίδ, Παύλος, οι δώδεκα μαθητές του Κυρίου, κλπ. Όσοι αγαπούν το Χριστό δε σημαίνει ότι δεν αρρωσταίνουν ή ότι δεν έχουν προβλήματα. Ο Χριστός δεν μας απαλλάσσει από τα προβλήματα της ζωής, αλλά μας δίνει δύναμη να τα αντιμετωπίσουμε. Τούτη την ήσυχη ώρα της περισυλλογής, σκέψου αν ο Θεός θέλει κάτι να σου πει μέσα από τις περιστάσεις που περνάς. Τώρα έχεις την ευκαιρία να γνωρίσεις το Χριστό ως Λυτρωτή και προσωπικό σου Σωτήρα. Ο Χριστός μπορεί και θέλει να γεμίσει την καρδιά σου με χαρά. Μπορεί να σε κάνει τον πιο ευτυχισμένο άνθρωπο μέσα σε ένα αναρρωτήριο. Μπορεί να διώξει απ’ την καρδιά σου την απελπισία που σου έφεραν τα προβλήματα της ζωής. Ο Απόστολος Παύλος έζησε τις πιο χαρούμενες μέρες της ζωής του σε μια υγρή φυλακή της Ρώμης. Η χαρά που χαρίζει ο Χριστός δεν προκαλεί μειδίαμα χειλέων αλλά αγαλλίαση καρδιάς. Συνήθως ευχαριστούμε και δοξολογούμε το Θεό όταν δεν έχουμε προβλήματα. Αλλά ανεκτίμητη προσφορά στο Θεό είναι η δοξολογία μέσα στη δοκιμασία και τη θλίψη. Διότι έτσι δείχνουμε στο Θεό ότι Τον εμπιστευόμαστε και τον αγαπάμε ανυπόκριτα. Τότε και Αυτός θα μας το ανταποδώσει στην προσωπική μας ζωή. Θέλω να σε προβληματίσω με δυο παραστατικές εικόνες από το φυσικό κόσμο. Κοίταξε το όστρακο στο βράχο πως κολλά με περίσσεια δύναμη πάνω του όσο τα κύματα το κτυπούν αλύπητα. Κρατήσου λοιπόν και συ γερά πάνω στο Βράχο των Αιώνων, το Χριστό. Προβληματίσου ακόμα και με τούτο. Ξέρεις, πως μετά την καταιγίδα βγαίνει το ουράνιο τόξο. Αλλά πρέπει να καταλάβεις, πως χωρίς καταιγίδα δεν υπάρχει ουράνιο τόξο. Σε λίγο οι ακτίνες του ήλιου θα τρυπήσουν τα μαύρα νέφη και της δικής σου ζωής και το ουράνιο τόξο θα ξεπροβάλει στην περίλυπη ψυχή σου αγαπητέ. Ζήτα το Χριστό μες στην καρδιά σου τώρα. Δεν Τον ακούς που σου μιλά; «Θάρσει τέκνον» (Ματ.9/2), «εγώ είμαι η Ανάσταση και η Ζωή» (Ιω.11/25), «εγώ είμαι ο Κύριος ο θεραπεύων σε» (Εξ.15/18). Λοιπόν, ας αναφωνήσωμεν εκ βάθους καρδίας όλοι. «Δόξα τω Θεώ, πάντων ένεκεν».