Από το Blog της Δρος Αλτάνας Φίλου
http://www.filos-europe.com/from-brussels-with-love
Από την αρχή θα πρέπει να τονιστεί, ότι τα Ευρωπαϊκά Θεσμικά Όργανα, όπως είναι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ή το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, δεν παρεμβαίνουν στα των θρησκειών και εκκλησιών των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εξίσου όμως θα πρέπει να τονιστεί, ότι τα ίδια τα Θεσμικά Όργανα με κάθε μέσο που διαθέτουν απαγορεύουν τις διακρίσεις λόγω θρησκείας ή δόγματος και σέβονται απεριόριστα την ελευθερία της σκέψης και τις θρησκευτικές πεποιθήσεις κάθε ευρωπαίου πολίτη. Σε ανώτατο επίπεδο κάθε φορά και με τον επιπλέον αέρα στα πανιά τους που τους δίνουν οι συγκεκριμένες διατάξεις της Συνθήκης της Λισαβόνας επί του θέματος δεν αφήνουν ευκαιρία να πάει χαμένη προκειμένου να βάζουν κάθε φορά τα πράγματα στη σωστή τους θέση. Μια τέτοια ευκαιρία ήταν και η ημερίδα για την Θρησκευτική Ελευθερία, που έλαβε χώρα, τελευταίως, σε αίθουσα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στις Βρυξέλλες.
Όπου το θεμελιώδες δικαίωμα της Θρησκευτικής Ελευθερίας παραβιάζεται, δεν υποφέρουν μόνο συγκεκριμένα άτομα ή ομάδες – τα θύματα – , αλλά και ολόκληρη η γύρω κοινωνία καταδικάζεται στον φόβο, στον σκοταδισμό και στη μισαλλοδοξία. Και δυστυχώς υπάρχουν και σήμερα πολλά παραδείγματα γύρω μας.
Πόσο τα πράγματα ήταν διαφορετικά στην Αρχαία Ελλάδα και μάλιστα στην Ελλάδα των Δώδεκα Θεών και του πλήθους των Ημιθέων! Τον καιρό που ο Απόστολος Παύλος επισκέφτηκε την Αθήνα, γύρω στο 50 μ.Χ, είναι γνωστό ότι είχε ανοιχτή και δημόσια θρησκευτική συζήτηση στην Αγορά, στο πιο περίβλεπτο δηλαδή μέρος της πόλης: «Διελέγετο εν τη αγορά κατά πάσαν ημέραν προς τους παρατυγχάνοντας» (Πράξεις των Αποστόλων 17, 17). Πλήρες πνεύμα θρησκευτικής ελευθερίας δηλαδή! Μπορεί το ακροατήριό του να είχε τις αντιρρήσεις του, άλλοι δηλαδή να τον έλεγαν σπερμολόγο, άλλοι να τον νόμιζαν απλά απόστολο μιας νέας θρησκείας, αλλά κανείς δεν διανοήθηκε να του απαγορεύσει να μιλάει για τον Θεό του, τον Ένα και μοναδικό, που πίστευε και ακολουθούσε. Επικούριοι και Στωϊκοί είχαν ανοίξει ειλικρινή διάλογο μαζί του, καθημερινά, γιατί ήθελαν πραγματικά να μάθουν το καινούργιο που ο Απόστολος Παύλος κόμιζε στην πόλη τους. Τον παρακάλεσαν μάλιστα να φύγουν από την Αγορά και τον θόρυβο και από τους τυχόν αργόσχολους και μνησίκακους και να πάνε κάπου πιο ήσυχα, στον Άρειο Πάγο, γιατί η θέληση αυτών των κατ΄ επάγγελμα φιλοσόφων να γνωρίσουν το καινούργιο, ήταν πάνω από τις θρησκευτικές παραδόσεις της πόλης και πάνω από κάθε τυχόν φόβο κατακραυγής και τιμωρίας των αρχόντων της.
Αποτέλεσμα της ομιλίας εκείνης του Αποστόλου Παύλου στον Άρειο Πάγο ήταν η ίδρυση της πρώτης χριστιανικής εκκλησίας των Αθηνών, με μέλη της τον Αρεοπαγίτη, Διονύσιο, την Δάμαρη, μια αριστοκράτισσα της πόλης και άλλους αθηναίους πολίτες, οι οποίοι δεν δίστασαν ούτε στιγμή να εγκαταλείψουν τους «πατρογονικούς» τους θεούς και να ακολουθήσουν τον Ένα Θεό, που τους πρωτοκήρυξε ο Απόστολος Παύλος.
Και να σκεφτεί κανείς, ότι η ίδια αυτή πόλη είχε καταδικάσει τον Σωκράτη, αιώνες πριν, γιατί δεν πίστευε ότι είναι θεοί, αυτοί που οι υπόλοιποι αθηναίοι πολίτες πίστευαν ότι είναι!
Από παλιά το θεμελιώδες αυτό δικαίωμα της θρησκευτικής ελευθερίας, το να έχει δηλαδή κανείς την ελευθερία να πιστεύει ό,τι θέλει και να το ακολουθεί πιστά χωρίς η εκάστοτε πολιτεία να τον τιμωρεί για τις τυχόν διαφορετικές του απόψεις από την πλειοψηφία, κόστιζε ακριβά!
Μπορεί σήμερα τα Ευρωπαϊκά Θεσμικά Όργανα να μην έχουν το δικαίωμα παρέμβασης στα εσωτερικά των κρατών μελών στα θέματα θρησκείας, καταδικάζουν όμως και τιμωρούν, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Νομοθεσία, κάθε παραβίαση του θεμελιώδους δικαιώματος της Θρησκευτικής Ελευθερίας του ατόμου, είτε αυτή η παραβίαση προέρχεται από το ίδιο το κράτος είτε από άλλες θεσμικές αρχές και εξουσίες.