-Ω! Ταλαίπωρε γέροντα οδοιπόρε,
 γιατί βαδίζεις και προχωρείς σε δρόμους και αγορές;
-Ψάχνω να βρω αγάπη ποθητή και τρυφερή.
-Μα μάταια βαδίζεις και προσπαθείς.
 Ποίος και γιατί να σε αγαπήσει;
 Ένα ξεθωριασμένο και παμπάλαιο λουλούδι;
 Τα άνθη σου έχουν μαραθεί και μόνο αγκάθια σου έχουν μείνει.
 Η ποθητή σου ευωδιά και αυτή σε έχει εγκαταλείψει.
 Μονάχα αγκάθια μυτερά σου έχουν μόνο μείνει.
 Ω! Ταλαίπωρε γέροντα οδοιπόρε.
 Άδικα προσπαθείς στους δρόμους και αγορές,
 την μοίρα σου ,την άμοιρη βάλσαμο να βρεις,
 Όσο κι αν προσπαθείς, ακόμη και για αιώνες,
 παρά μονάχα δυστυχία  και κούραση θα αισθανθείς.
 Ω! Ταλαίπωρε γέροντα οδοιπόρε.
 Μονάχα ένας σε αγάπησε με άπειρη αγάπη.
 Για αυτό και άφησε Ουράνιες δόξες και Θρόνους,    
 και σε ένα παχνί της Βηθλεέμ γεννήθηκε.
 Πέθανε  στον οδυνηρό Σταυρό,
 στην Αγία κεφαλή με αγκάθινο στεφάνι,
 πάνω ψηλά στο βουνό του Γολγοθά.
 Το Άγιο αίμα Του, το έχυσε για να σε πλύνει, να σε καθαρίσει.
 Και με αγγελική στολή στους Αιώνας θα βαδίζεις
 μεσ’ την μακάρια την νέα Αγία Ιερουσαλήμ
 με Αγίους και Αγγέλους στους αιώνας θα ευδαιμονείς
 μεσ’ τη χώρα τη Μακάρια παρουσία του Πατέρα.
   

ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ