«Ο Ιησούς κάλεσε τότε τους μαθητές του και τους είπε: «Σπλαχνίζομαι αυτό τον κόσμο· τρεις μέρες τώρα είναι μαζί μου και δεν έχουν τι να φάνε. Και δε θέλω να τους διώξω νηστικούς, μην αποκάμουν στο δρόμο» …» (Ματθαίος 15:32).
Αποτελεί ένα τόσο μεγάλο θαύμα ο πολλαπλασιασμός των ψαριών και των άρτων, που δε μας επιτρέπει συχνά να εξετάσουμε μια εξίσου σημαντική παράμετρο της παραπάνω αφήγησης. Είναι το μέγεθος και το βάθος της ευσπλαχνίας του Πατέρα. Ας φέρουμε στη μνήμη μας ακόμη δύο χωρία: «Μην έχετε, λοιπόν , άγχος και μην αρχίσετε να λέτε: τι θα φάμε; ή: τι θα πιούμε; ή: τι θα ντυθούμε; Γιατί για όλα αυτά αγωνιούν όσοι δεν εμπιστεύονται το Θεό. Ο ουράνιος όμως Πατέρα σας ξέρει καλά ότι έχετε ανάγκη απ’ όλα αυτά» (Ματθαίος 6:31–32). «Κύριε», του λέει ο Φίλιππος, «δείξε μας τον Πατέρα, κι αυτό μας αρκεί». Του λέει ο Ιησούς: «Τόσον καιρό είμαι μαζί σας, Φίλιππε, και δε μ’ έχεις γνωρίσει; Αυτός που έχει δει εμένα, έχει δει τον Πατέρα. Πώς μπορείς εσύ να λες “δείξε μας τον Πατέρα”;1Δεν πιστεύεις πως εγώ είμαι αχώριστος από τον Πατέρα, κι ο Πατέρας από μένα; Τα λόγια που σας λέω εγώ, δεν τα λέω από μόνος μου· κι ο Πατέρας, που είναι ένα μ’ εμένα, αυτός πραγματοποιεί τα έργα.…» (Ιωάννης 14:8-10)
Είναι δυνατόν να μην συγκινείται και να εκστασιάζεται ο άνθρωπος με αυτή τη μεγαλοσύνη του Δημιουργού; Ο Ιησούς περπάτησε στη γη, γεμάτος με τη Σοφία της Θεϊκής Του υπόστασης, που ήταν, είναι και θα είναι σε απόλυτη αρμονία με τον Θεό Πατέρα. Ζητά από εμάς να μην αγχωνόμαστε για την τροφή μας και για οποιαδήποτε άλλη ανάγκη μας. Εκείνος που φροντίζει για τα λουλούδια του αγρού και τα πουλιά του Ουρανού, δεν θα δείξει ενδιαφέρον για μας, τα παιδιά Του;
Ο Ιησούς, ο Υιός του Θεού, αισθάνεται όπως και ο Ουράνιος Πατέρας: «σπλαχνίζομαι τον κόσμο». Τα πλήθη ήταν νηστικά. Εξαιτίας της πνευματικής τους πείνας τρεις μέρες Τον ακολουθούσαν. Δεν τους στέλνει να ψάξουν υλική τροφή, αλλά τους την προσφέρει θαυματουργικά. Σ’ αυτό το θαύμα βλέπουμε την εικόνα του Πατέρα που ταΐζει τα παιδιά Του και με υλική τροφή. Η προσευχή Του ήταν συγκλονιστική και εισακούστηκε από τον Πατέρα Του. Το μάννα στην Παλαιά Διαθήκη δόθηκε μόνο στον λαό Ισραήλ, ενώ το μάννα στην Καινή Διαθήκη δίνεται για ολόκληρη την ανθρωπότητα στο Σταυρό, όπου ολοκληρώθηκε το έργο της λύτρωσης μας. Η Ανάσταση Του επισφράγισε τη νίκη Του εναντίον του διαβόλου και του θανάτου, το φως νίκησε το σκοτάδι, η χαρά διάλυσε τα σύννεφα τής λύπης. ΄Εναν τέτοιο θαυμαστό Σωτήρα και Κύριο έχουμε! Γι αυτό ας ζούμε ως νικητές, ακόμη και μέσα στην κρίση που μαστίζει την Ελλάδα μας!