του Τάκη Καραθανάση, Αξιωματικού Αεροπορίας ε.α.
«ὅπου τοῖς πονηροῖς οὐκ ἔξεστιν ἄρχειν, καὶ τοῖς ἀγαθοῖς οὐκ ἔξεστι μὴ ἄρχειν.»
Πιττακός
Στις 6/5/ 2012 είχαμε εκλογές, μετά επαναληπτικές στις 17/6/2012 και σύμφωνα με το «τα καλά και συμφέροντα, τοις κόμμασιν ημών…», οι βο(υ)λευτές σαν κλέφτες, σε μία νύχτα πέρασαν (ν)τροπολογία για επιχορήγηση 30.000.000 (από πού;;;), ενώ στο κράτος οφείλουν πολλά εκ. ευρώ! Κατά τα άλλα το έλλειμμα των 360 περίπου δις ευρώ θέλουν να καλυφθεί από τις συντάξεις «πείνας»… Την 1η φορά ο λαός μας ψήφισε με θυμό και γκρέμισε τις «οικογενειοκρατίες», αλλά πήγε στα άκρα… Στις δεύτερες εκλογές ίσως να ψήφισε με φόβο για το τι θα γίνει και για το πώς θα διαμορφωθεί το μέλλον της Πατρίδας μας. Είναι καιρός να δείξουμε τις αρετές μας και να σταματήσει η αντιπαλότητα και η διχόνοια. Αν αυτό δεν γίνει, ΤΟΤΕ «αιτία ελομένου, Θεός αναίτιος…», όπως είπε ο Πλάτωνας (Πολιτεία 617ε). Και όσοι δεν ψήφισαν δεν πρέπει μετά να παραπονούνται… Αφού εμείς τους διαλέγουμε, εμείς θα υποστούμε και την πορεία που θα ακολουθήσουν!
Το Ευαγγέλιο λέει ότι «… πρέπει να υποτασσόμαστε στις ανώτερες εξουσίες… γιατί αυτές είναι από τον Θεό… και όσοι αντιστέκονται θα λάβουν καταδίκη…» (Ρωμ. κεφ.13).
Η ιστορία βέβαια επαναλαμβάνεται αλλά εμείς δεν αλλάζουμε «συνταγή». Ο λαός κατά πλειοψηφία φωνάζει, «ΠΡΟΔΟΤΕΣ, πουλημένοι, κλέφτες, φέρτε πίσω τα λεφτά…» κ.ά. πολλά και φυσικά δεν έχει άδικο! Ο Θουκυδίδης είπε : «ΠΡΟΔΟΤΗΣ είναι και κάθε αξιωματούχος που εν γνώσει του δεν κάνει τις απαραίτητες ενέργειες για να βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων στους οποίους άρχει…».
Στον «Χρυσό Αιώνα» (Αθήνα, 5ος αι. π.Χ.) ο νόμος απαιτούσε ο υποψήφιος : α) Να είναι Έλληνας πολίτης. Β) Να κατέχει την ελληνική θρησκεία και παιδεία. Γ) Να ΜΗΝ είναι κίναιδος και δ) Να καταγραφεί όλη η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ, ακόμη και τα σανδάλια του! Αν στη διάρκεια της θητείας του ζημίωνε οικονομικά την Αθήνα, γινόταν κατάσχεση της περιουσίας του και αν δεν έφθανε, έπρεπε να δουλεύει σε δημόσια έργα. (Σκεφθείτε πόσα έργα θα γινόντουσαν σήμερα) ! Αν όμως ζημίωνε ηθικά η ποινή ήταν: ΑΥΘΗΜΕΡΟΝ ΤΕΛΕΥΤΗΣΑΤΩ ! Μόνο τότε το πολιτικό σκηνικό θ’ αλλάξει και θα μας διοικήσουν νέοι άνθρωπο, σύμφωνα μ’ αυτό που είπε ο Πιττακός !
Έχουμε πιάσει πάτο και είμαστε έτοιμοι να τον τρυπήσουμε οπότε θα φάμε χώμα…, αφού οι μισθοί-συντάξεις κατεβαίνουν, όλα τα αγαθά ανεβαίνουν, τα «χαράτσια» χτυπούν ξανά και περιμένουμε νέους φόρους και «χατζάρες»…
Με την «πολιτική» ψήφο εκλέγουμε κυβερνήτες που αλλάζουν, ενώ με την «πνευματική» ψήφο μας, επιλέγουμε τι στάση θα κρατήσουμε απέναντι στον Κυβερνήτη του Σύμπαντος ! Οι κυβερνήτες άλλα υπόσχονται πριν την εκλογή τους και άλλα κάνουν μετά… Ο Παντοδύναμος Θεός έχει υποσχέσεις γραπτές-αναλλοίωτες, που μπορούμε όμως να τις διεκδικήσουμε !
Ας δούμε μερικές ομοιότητες και διαφορές :
Στον φυσικό χώρο Στον πνευματικό χώρο
|
1. Οι εκλογές είναι μυστικές, με ψήφο προσωπική, γραπτή, σε μία συγκεκριμένη Κυριακή (12 ώρες) και διαλέγεις έναν για «κυβερνήτη». ————————————————- |
1.Η αποδοχή του Ιησού Χριστού του Κυβερνήτη του Σύμπαντος, ως Σωτήρα είναι φανερή, προσωπική, προφορική, όταν και όπου θέλεις και διαλέγεις έναν ΚΥΡΙΟ. ————————————————————- |
|
2. Οι υποψήφιοι δίνουν υποσχέσεις προφορικές και ψεύτικες με πολλά «θα & θα» και μετά τις ξεχνούν… |
2. Οι υποσχέσεις του Κυρίου είναι γραπτές στον Λόγο Του, αληθινές με ΝΑΙ και ΑΜΗΝ ! |
|
3. Η εκλογή είναι επαναλαμβανόμενη, αλλά την αποφεύγεις με ψήφο λευκή ή άκυρη. |
3. Η επιλογή είναι μία φορά (ενόσω ζεις) και επιλέγεις για την αιώνια σωτηρία σου, ή την αιώνια απώλεια. |
|
4. Η εκλογή επειδή είναι γραπτή είναι ανέκκλητος, αλλά για ορισμένο χρονικό διάστημα. |
4. Η επιλογή επειδή είναι προφορική μπορεί να ανακληθεί, ενώ ο Κύριος μάς υπόσχεται με τον γραπτό Λόγον Του για πάντα. |
|
5. Επιλέγεις (ή όχι), αλλά είσαι υποχρεωμένος να δεχθείς την απόφαση της πλειοψηφίας, που κυβερνάει όπως θέλει… |
5. ‘Όταν επιλέγεις, δέχεσαι τον Κύριο να κυβερνάει σύμφωνα με τον Λόγο Του, όσο εσύ θέλεις… |
|
6. Αποφεύγεις την επιλογή αν είσαι στο εξωτερικό ή στο νοσοκομείο, αλλά δέχεσαι υποχρεωτικά ως κυβερνήτη αυτόν που άλλοι επέλεξαν. |
6. Επιλέγεις τη σωτηρία σου όπου και αν είσαι, αλλά δέχεσαι υποχρεωτικά τον Κύριο που εσύ τον επέλεξες… |
|
7. Δεν μπορείς να διεκδικήσεις τις γενικές ή προσωπικές υποσχέσεις που σου έδωσαν προφορικά. |
7. Μπορείς να διεκδικήσεις τις γραπτές υποσχέσεις του Κυρίου, που είναι στον Λόγο Του ! |
|
8. Η εκλογή θα κάνει τη ζωή σου καλύτερη ή χειρότερη αφού ο κυβερνήτης ενεργεί όπως «νομίζει» ή τον συμφέρει… |
8. Η επιλογή του Ιησού Χριστού, κάνει τη ζωή σου καλύτερη, γιατί σου δίνει άφθονη ζωή και αυτό φαίνεται γύρω σου… |
|
9. Οι «βολευτές» συχνά πλουτίζουν (οι περισσότεροι) με τον ιδρώτα και το αίμα του λαού που τους ψήφισε ή όχι κι’ εμείς γινόμαστε φτωχότεροι… |
9. Εμείς γινόμαστε πλούσιοι αφού η θυσία του Κυρίου μάς λυτρώνει, το αίμα Του μας καθαρίζει από κάθε αμαρτία και μας χαρίζει αιώνια ζωή. |
|
10. Οι πολιτικοί με τις αποφάσεις τους, μας οδηγούν σε καταστροφή, σε πολέμους, σε δουλεία κ.α. και από ελεύθεροι μπορεί να βρεθούμε σκλάβοι. |
10. Ο Κύριος ελευθερώνει τον λαό Του από τη σκλαβιά της αμαρτίας και τον οδηγεί με ασφάλεια, όσο καιρό Tον εμπιστευόμαστε… |
|
11. Εύκολη πρόσβαση με αγκαλιές και φιλιά προ των εκλογών και μετά «πού σε είδα, πού σε ξέρω…». Σε καιρό ανάγκης μιλάς μόνο με τη γραμματέα τους… |
11. Εύκολη πρόσβαση μετά την επιλογή μας και σε περίπτωση ανάγκης ο Κύριος είναι βοηθός μας, που μας προμηθεύει και μας θεραπεύει, χωρίς μεσολαβητές. |
|
12. Οι άρχοντες ανάλογα με τις περιστάσεις, σπέρνουν διχόνοια, υιοθετούν τη βία, ειδικά σ’ όσους δεν είναι μαζί τους. |
12. Ο Κύριος σταματάει τη διχόνοια, τη βία και αντ’ αυτών δίνει ειρήνη και πραγματική ελευθερία. |
|
13. Οι άρχοντες αντί να μας υπηρετήσουν κοιτάνε «τα καλά και συμφέροντα» για την παράταξή τους. |
13. Ο Κύριος μας υπηρετεί δίνοντάς μας για σύμβουλο τον Παράκλητο, για να μας οδηγήσει σε κάθε «καλό και συμφέρον» για την ψυχή μας. |
|
14. Μετά τις εκλογές είμαστε ίδιοι και χειρότερα… έχοντες φόβο, άγχος και αβεβαιότητα για το αύριο. |
14. Όταν επιλέξουμε τον Κύριο, Εκείνος μας παίρνει τον φόβο, το άγχος και έχουμε ελπίδα για το αύριο. |
|
15. Η εξουσία προέρχεται από τον λαό, είναι προσωρινή και πολλές φορές έχουμε το «από δήμαρχος, κλητήρας…». |
15. Η εξουσία προέρχεται από τον Θεό που είναι αναλλοίωτος και ο ίδιος χθες, σήμερα και στους αιώνες. Η επιλογή μας ισχύει όσο εμείς θέλουμε τον Θεό σαν Κύριο στη ζωή μας. |
|
16. Από τις εκλογές εξαρτάται το μέλλον των παιδιών μας-εγγονών μας, αφού «πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν», αλλά και αυτοκτόνησαν. |
16. Η επιλογή μας καθορίζει το σήμερα, το αύριο, αλλά και την αιωνιότητα, αφού «οι εκζητούντες τον Κύριο, «δεν θα στερηθούν κανενός αγαθού». |
Όλοι οι λαοί θέλουν κάποια αλλαγή στη ζωή τους, γι’ αυτό αλλάζουν τους κυβερνήτες στον φυσικό χώρο. Έτσι όμως εμφανίζονται άνθρωποι σαν τον «Μαυρογιαλούρο», ή τον πολιτικό που υποσχόταν να μας κάνει γεφύρια αλλά και παιδιά, που και αυτό γίνεται, αλλά τα παιδιά είναι «ΝΟΘΑ». Ο Θεός όμως έχει γνήσια παιδιά και δεν έχει εγγόνια. Εάν επιλέξουμε τον Θεό να κυριαρχεί στη ζωή μας, γινόμαστε πολίτες του ουρανού και όλα θα είναι με τάξη, με την ειρήνη Του, χωρίς άγχος, ανησυχία και φόβο. Άλλωστε όλοι ζητάνε σωτήρες απ’ έξω. Εμείς ζητάμε δανεικά σαν τους ζητιάνους με πολύ επαχθείς όρους στον φυσικό χώρο, χωρίς να ενδιαφερόμαστε για το τι συμβαίνει στον πνευματικό χώρο.
Αν πραγματικά θέλουμε κάτι να αλλάξει και όχι προσωρινά, για να μην είμαστε «υπό κηδεμονία» στον φυσικό χώρο, ας ψηφίσουμε για να τεθούμε υπό πνευματική κηδεμονία και ο Ιησούς Χριστός να γίνει Βασιλιάς και Κύριος στη ζωή μας. Ας παραδεχτούμε ότι εγκαταλείψαμε τον Κυβερνήτη του Σύμπαντος, ας αναγνωρίσουμε τα λάθη μας και Εκείνος θα μας βοηθήσει. Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ σε εγκύκλιο τον Αυγ.-1994 χρησιμοποίησε ένα χωρίο από τον Ιερεμία: « Δύο κακά έπραξε ο λαός μας, α.Εγκατέλειψαν Εμένα την πηγή των ζώντων υδάτων και β. Έσκαψαν εις εαυτούς λάκκους, λάκκους συντετριμμένους, που δεν μπορούν να κρατήσουν νερό» (Κεφ.2:13). Επίσης όποιος έχει πνευματικά αυτιά ας ακούσει τη διακήρυξη του Μεγάλου Δασκάλου του Γένους μας Αδαμ. Κοραή : «Μόνο το Ευαγγέλιο μπορεί να σώσει την Ελλάδα». Εμείς πια πνιγόμαστε… Μας απομένει λοιπόν, σαν τον Απόστολο Πέτρο που πνιγόταν, να φωνάξουμε – κράξουμε ΟΛΟΙ μας: «Κύριε, σώσε μας, γιατί χανόμαστε…», πριν είναι αργά…, πολύ αργά για όλους μας !
ΑΘΗΝΑ