“Το θαύμα του Ήλιου και των άστρων” http://www.youtube.com/watch?v=Z7TGW3n50w4  

και “Το θαύμα του Σύμπαντος” https://www.youtube.com/watch?v=8tdgjIHsHLc

Αγαπητοί φίλοι,

το πιο προηγούμενο σαββατοκύριακο, καθώς ανέβαζα στο youtube τα βιντεάκια από το “Θεός θαυμάτων”, τα σχετικά με τα άστρα και το Σύμπαν

“Το θαύμα του Ήλιου και των άστρων” http://www.youtube.com/watch?v=Z7TGW3n50w4  

και “Το θαύμα του Σύμπαντος” https://www.youtube.com/watch?v=8tdgjIHsHLc

διαπίστωσα ότι η ΝΑΣΑ είχε δώσει στη δημοσιότητα (στις 25 Σεπτεμβρίου) και την εικόνα του Extreme Deep Field (XDF)

και σκέφθηκα να γράψω δυο λόγια και γι’ αυτό.

Το Extreme Deep Field είναι η τρίτη εικόνα που έχω στις επισυνάψεις, αυτή που εμφανίζεται στα δεξιά,

αλλά για να έχουμε μια πιο πλήρη εικόνα θα ξεκινήσω από το Hubble Deep Field (HDF), την πρώτη εικόνα, αυτήν που στη μια γωνία έχει ένα μαύρο κενό.

Το Hubble Deep Field (HDF) είναι μια εικόνα δημιουργημένη από τη σύνθεση πολλών λήψεων που πραγματοποίησε το τηλεσκόπιο Χαμπλ,

μέσα σε διάστημα 10 ημερών, το 1995 (18-28 Δεκεμβρίου). Το μέγεθος του κομματιού που φωτογραφήθηκε ορίστηκε

ως το 1/24 εκατομμύρια της συνολικής επιφάνειας του ουρανού ή ως ένα τόσο μικρό κομμάτι του ουρανού, όσο θα μας έκρυβε μια μπάλα του τένις,

αν την κρατούσαμε σε απόσταση 100 μέτρων. Πρόκειται, λοιπόν, για ένα ελάχιστο κομμάτι του ουρανού, όπως τον βλέπουμε από εδώ από την Γη, το οποίο φαινόταν να είναι σκοτεινό.

Όταν όμως στράφηκαν εκεί οι ευαίσθητες κάμερες του Χαμπλ και σχηματίστηκε η εικόνα,

οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι είχαν εμφανιστεί σ’ αυτήν 3.000 γαλαξίες.

Έκτοτε η NASA πραγματοποίησε άλλες 4 αποστολές συντήρησης, αλλά και βελτίωσης, των οργάνων του Hubble,

προσθέτοντας νέα και πιο εξελιγμένα όργανα, που έχουν τη δυνατότητα για λήψη καλύτερων εικόνων, με περισσότερες

λεπτομέρειες και περισσότερο βάθος.

Έτσι, στο διάστημα 24 Σεπτ. 2003 – 16 Ιαν. 2004, έστρεψαν το τηλεσκόπιο σ’ ένα άλλο πιο σκοτεινό σημείο του ουρανού,

που το μέγεθός του ορίστηκε ως το 1/13 εκατομμύρια της επιφάνειάς του ή το κομμάτι του ουρανού που μπορεί

να κρύψει από το οπτικό μας πεδίο ένα, ας πούμε, κομμάτι χαρτιού, τετράγωνο, διαστάσεων 1×1 χιλιοστά,

αν το κρατήσουμε 1 μέτρο μακριά μας, όσο, δηλαδή, φτάνει να τεντωθεί το χέρι μας και λίγο παραπάνω.

Αυτήν την εικόνα την ονόμασε η NASA, Hubble Ultra-Deep Field (HUDF) (η μεσαία εικόνα στις επισυνάψεις),

και όταν μελετήθηκε διαπιστώθηκε ότι περιείχε κάπου 10.000 γαλαξίες.

Και τώρα, στις 25 Σεπτεμβρίου 2012, η NASA δημοσίευσε μια νέα εικόνα, που δημιουργήθηκε

από τον συνδυασμό φωτογραφιών που λήφθηκαν μέσα σε 10 χρόνια, και κυρίως το 2003-2004.

Η εικόνα ονομάστηκε Hubble eXtreme Deep Field (XDF) και το κομμάτι που απεικονίζεται

είναι μόνο το κέντρο της προηγούμενης εικόνας, του  Hubble Ultra-Deep Field, δηλαδή.

Όπως διευκρινίζεται στην επίσημη ανακοίνωση στο site της NASA (http://www.nasa.gov/mission_pages/hubble/science/xdf.html ),

“αυτή η εικόνα είναι πιο ευαίσθητη και περιέχει περίπου 5.500 γαλαξίες, μέσα σ’ αυτό το μικρότερο οπτικό πεδίο”.

Άραγε, πόσους περισσότερους γαλαξίες θα έβλεπε το Hubble, αν ας πούμε είχαμε τη δυνατότητα

να το στείλουμε λίγο πιο έξω από το ηλιακό μας σύστημα, αντί για τα 600 χλμ. πάνω από τη Γη, που είναι σήμερα;

Ή, τι θα φωτογράφιζε με ακόμη καλύτερα όργανα;

Ο Λόγος του Θεού αναφέρει ξεκάθαρα ότι τα άστρα είναι αναρίθμητα, όταν ο Θεός λέει στον Αβραάμ:

“Κοίταξε τώρα ψηλά στον ουρανό, και απαρίθμησε τα αστέρια, αν μπορείς να τα απαριθμήσεις·

και του είπε: Έτσι θα είναι το σπέρμα σου”  (Γεν. 15:5),

και συγκρίνει τον αριθμό των αστεριών με τον αριθμό των κόκκων της άμμου,

όταν υπόσχεται στον Αβραάμ και μετά στον γιο του, τον Ισαάκ, και στον γιο του Ισαάκ, τον Ιακώβ,

να πληθύνει το σπέρμα τους: “εξάπαντος θα σε ευλογήσω, και εξάπαντος θα πληθύνω το σπέρμα σου σαν τα αστέρια του ουρανού,

και σαν την άμμο που είναι κοντά στο χείλος της θάλασσας“ [Γεν. 22:17 και Γεν. 26:4, Γεν. 13:14-15, Γεν. 13:16,

Γεν. 26:3-5 (στον Ισαάκ), Γεν. 28:14 (στον Ιακώβ)].

Πώς θα μπορούσε ο Μωυσής, που έγραψε τη Γένεση να κάνει αυτήν την εξίσωση αστεριών και κόκκων της άμμου,

από μόνος του, σε μια εποχή που δεν διέθεταν τηλεσκόπια και τα άστρα που μπορούν να μετρηθούν με γυμνό μάτι

είναι στην καλύτερη περίπτωση κάπου 10.000; Ας μην ξεχνάμε ότι και ο σύγχρονος άνθρωπος, μόλις το 1920,

με τις παρατηρήσεις του Edwin Hubble, διαπίστωσε ότι υπάρχουν και άλλοι γαλαξίες http://en.wikipedia.org/wiki/Edwin_Hubble#Discoveries ,

και ότι τα φωτεινά σώματα που βλέπουμε στον ουρανό δεν είναι στην συντριπτική πλειοψηφία τους άστρα, αλλά άλλοι γαλαξίες.

Σταματώ εδώ, μ’ αυτά τα λίγα λόγια γι’ αυτό το τεράστιο Σύμπαν του Θεού, και εύχομαι σε όλους μας

ένα ευλογημένο σαββατοκύριακο, ταξιδεύοντας στα άστρα.

Για το σκοπό αυτό, σας στέλνω και τις διευθύνσεις από τις παρουσιάσεις του Louie Giglio σχετικά με τα άστρα και το Σύμπαν

που τις είχα ανεβάσει στις αρχές του Σεπτέμβρη και διαπιστώνω ότι τις έχουν δει πολλοί χρήστες του internet

και πολλοί έχουν τσεκάρει ότι τους άρεσαν.

“Πόσο μέγας είναι ο Θεός μας” https://www.youtube.com/watch?v=V4ckVCYhy88

“Απερίγραπτος” https://www.youtube.com/watch?v=psbET-RqUWQ&feature=relmfu

Με αγάπη,

Σοφία