Ο Μωϋσής πήρε κάποτε μια καλή και λογική απόφαση, όταν έστρεψε την πλάτη στις δόξες, τα πλούτη και τις απολαύσεις στη αυλή του Φαραώ, για να μοιραστεί την τύχη των συμπατριωτών του, τους οποίους κρατούσαν οι Αιγύπτιοι σε βίαιη σκλαβιά. Προτιμούσε να υποφέρει μαζί με το λαό του Θεού παρά να έχει την πρόσκαιρη ηδονή της αμαρτίας. Προτιμούσε να είναι σε σκλαβιά στην παρουσία του Θεού παρά να είναι πλούσιος μακριά από την παρουσία του Θεού. Στο βιβλίο της Εξόδου διαβάζουμε με ποιο εξωτερικά αρνητικό τρόπο ενήργησε ο Μωϋσής σύμφωνα με την απόφασή του. Στο Εβραίους ια΄ όμως πληροφορούμαστε για τα κρυφἀ κίνητρα της ενέργειας του: «Δια πίστεως ο Μωϋσής, αφού εμεγάλωσεν, ηρνήθη … Δια πίστεως αφήκε την Αίγυπτον, μη φοβηθείς τον θυμόν του βασιλέως, διότι ως βλέπων τον αόρατον ενεκαρτέρησε» (Εβρ. ια΄ 24-28). Δια πίστεως αποφάσισε να εγκαταλείψει κάθε γήινο μεγαλείο και να επιλέξει να υποφέρει μετά του Χριστού αντί για όλους τους θησαυρούς της Αιγύπτου. Αν είχε οδηγηθεί από τα ορατά πράγματα ή από την κοσμική σοφία, θα είχε πάρει άλλη απόφαση. Διότι το να είναι γιος της θυγατέρας του Φαραώ φαινόταν πολύ καλύτερο, πιο επιθυμητό παρά ν’ ανήκει σε κάποιους περιφρονημένους σκλάβους. Αλλά δια της πίστεως ήξερε, ότι εκείνοι οι αξιολύπητοι, σκλαβωμένοι και ταλαιπωρημένοι Ισραηλίτες ήταν ο λαός του Θεού και ότι ο Θεός θα τους ελευθέρωνε σίγουρα, και θα τους οδηγούσε σίγουρα στην καλή γη της επαγγελίας.
Γι’ αυό δεν καθυστέρησε πολύ, ούτε συλλογίστηκε για το υπέρ και το κατά, ούτε ενήργησε κατά σάρκα και αίμα, δεν έριξε βλέμματα ζήλιας στους θησαυρούς της Αιγύπτου, αλλά με πλήρη αποφασιστικότητα, με όλη του την καρδιά πήρε το μέρος του λαού του Θεού. Φυσικά έπρεπε να κάνει πολλές εμπειρίες, πριν να τον χρησιμοποιήσει ο Θεός ως απελευθερωτή του λαού Του, αλλά ήταν πιστός και αποφασισμένος. Ο Θεός πάντοτε ανταμείβει πιστότητα και αποφασιστικότητα. Πόσο πλούσιος ήταν ο μισθός του! Εάν είχε παραμείνει στην Αίγυποτ, ίσως μπορούσε να αποκτήσει τη δεύτερη θέση μετά το Φαραώ. Γινόμενος όμως αρχηγός του λαού του Θεού, ήρθε σε τόσο στενή σχέση προς τον Θεό, όσο κανένας άλλος άνθρωπος δεν την απόλαυσε: ο Θεός μιλούσε μαζί του πρόσωπο προς πρόσωπο, όπως μιλάει ένας άνθρωπος με το φίλο του. Τί προνόμιο!
Αγαπητέ χριστιανέ αναγνώστη μου! Εσύ επίσης θα συναντήσεις συχνά περιστάσεις, ειδικά όταν είσαι νέος, όπου θα ζητηθεί με ιδιαίτερο τρόπο η πιστότητα και αποφασιστικότητά σου για τον Χριστό. Ίσως παρουσιαστούν προνομιούχες, αξιόλογες προσφορές, τις οποίες όμως δεν μπορείς ν’ αποδεχτείς, εάν θέλεις ν’ ακολουθήσεις τον Κύριό σου στο δρόμο της υπακοής. Τότε θυμήσου το Μωϋσή και πάρε αποφασισμένος το μέρος του Κυρίου. Μην το σκέφτεσαι πολύ, αλλά αποφάσισε για τον Χριστό, ακόμη κι αν πρέπει να στερηθείς κάτι. Πόσο συχνά κάποιοι πιστοί υπέκυψαν σε δοκιμασίες, δίνοντας σημασία σε φυσικές τάσεις, και πόσο πικρές ήταν οι συνέπειες! Μολονότι στον ουρανό και στη γη δεν μπορεί τίποτα ν’ αρπάξει τον πιστό από το χέρι του καλού Ποιμένα, όμως παραμένει αληθές: «΄Ο,τι αν σπείρη ο άνθρωπος, τούτο και θέλει θερίσει. Διότι ο σπείρων εις την σάρκα εαυτού θέλει θερίσει εκ της σαρκός φθοράν» (Γαλ. ς΄ 7.8).
«Ω να μην είχα παντρευτεί ποτέ!» αναστέναξε πριν λίγο καιρό μια νεαρή γυναίκα γεμάτη απογοήτευση. Ήταν μια πιστή χριστιανή και παρά τις προειδοποιήσεις είχε παντρευτεί έναν άπιστο άνδρα, και τώρα περνούσε από μεγάλες δοκιμασίες ως συνέπειες της αμαρτίας της. Είχε παραβεί την απλή, ξεκάθαρη εντολή του Θεού: «Μη ετεροζυγείτε με τους απίστους!». Έπρεπε τώρα να θερίσει ό,τι είχε σπείρει. Η σχέση με άπιστους με τον ένα ή τον άλλο τρόπο είναι μια παγίδα, στην οποία πέφτουν πολλοί πιστοί. Φυλάξου! Μπορείς να είσαι σίγουρος, ότι πάντοτε ο Σατανάς κρύβεται από πίσω, για να αποτραβήξει την καρδιά σου από τον Χριστό, να σου αρπάξει τν ειρήνη και να αχρηστέψει τη μαρτυρία σου για Εκείνον. Ας ζητούμε να Τον ακολουθούμε με πλήρη πιστότητα και αποφασιστικότητα, λογαριάζοντας όλα τα άλλα ως ζημιά! Δεν υπάρχει τίποτε το οποίο μπορεί να συγκριθεί μαζί Του.
Μετ.: Ιωνάς Ζάϊντε