Γράφει ο Παναγιώτης Σταυρινού, Μαθηματικός 

Όταν κατασκευάζουμε ένα χαρταετό, στο τέλος προσθέτουμε και την ουρά, που θα τον βοηθήσει να έχει σταθερή πτήση. Η πείρα που αποκτήσαμε από μικρά παιδιά στο πέταγμα του χαρταετού, μας λέει ότι το μέγεθος της ουράς εξαρτάται από το μέγεθος του χαρταετού, αλλά και από τη δύναμη του ανέμου. Όταν ο χαρταετός αρχίσει να διαγράφει καμπύλες τροχιές δεξιά κι αριστερά σαν τρελός, ένεκα της σφοδρότητας του ανέμου, τότε πρέπει να τον προσγειώσουμε, για να προσθέσουμε βάρος στην ουρά, διαφορετικά θα συντριβεί στο έδαφος.

Όσοι πιστεύουν στο Χριστό, μοιάζουν με χαρταετούς που ανυψώθηκαν σε ουράνιες πνευματικές πτήσεις. Ο Σατανάς επιτίθεται με μανία εναντίον τους για να τους συντρίψει. Αυξάνει την ένταση των επιθέσεων του, που χτυπούν τον πιστό σαν σφοδρότατος άνεμος. Κι αυτός αρχίζει να στριφογυρνά και να παραπαίει σαν τον τρελό χαρταετό, με κίνδυνο να συντριβεί πάνω στο γήινο κοσμικό φρόνημα. Τότε ακριβώς επεμβαίνει ο Θεός, για να προσθέσει βάρος στην «ουρά μας». Αντί να σιγήσει τον άνεμο των διαβολικών επιθέσεων, προτιμά να διαμορφώσει το χαρακτήρα μας μέσα από ποικίλες περιστάσεις, ώστε να παραμείνουμε σταθεροί και εδραίοι στην πίστη (Α Κορ.15/58). Με ενισχυμένο το φρόνημα και τα μάτια καρφωμένα στο Χριστό, γινόμαστε ικανοί να αντιμετωπίσουμε τις δυνάμεις του εχθρού. Μέσα στη θύελλα των δοκιμασιών και των θλίψεων, αρχίζουμε να μαθαίνουμε «πάντα τα προς ζωήν και ευσέβειαν» (Β Πετρ.1/3) και μ’ αυτό τον τρόπο γνωρίζουμε βαθύτερα το Χριστό.

Αν πιστεύεις στον ενανθρωπήσαντα, σταυρωθέντα και αναστάντα Θεόν Λόγον, αλλά είσαι φοβισμένος κι έντρομος από τις ποικίλες δοκιμασίες, ζήτα από το Θεό να σου χαρίσει αυτοκυριαρχία. Γιατί ο γενναίος άνθρωπος δεν είναι αυτός που δε φοβάται, αλλά αυτός που κυριαρχεί πάνω στο φόβο. Αν η καρδιά σου σε σπρώχνει σε πνευματικές πτήσεις, τότε να ξέρεις, πως όσο ψηλότερα ανεβαίνεις, άλλο τόσο δυναμώνουν οι άνεμοι του διαβόλου. Σε αυτά τα πνευματικά ύψη, χρειάζεσαι «βαριά ουρά», πολύ βαριά ουρά για να πετάς, αγαπητέ αναγνώστη.