Γράφει ο ΄Ακης Δημητριάδης

Πριν από 90 χρόνια, που ήλθαν οι πρόσφυγες από τη Μ. Ασία, τα σπίτια και οι τουαλέτες που έφτιαξαν ήταν σε πρωτόγονη κατάσταση – ένα υπαίθριο Π από λαμαρίνες στην άκρη της αυλής, χωρίς σκεπή, χωρίς χαρτί τουαλέτας, με ένα πανί από τσουβάλι για είσοδο. Την τουαλέτα την έλεγαν, τότε, «αναγκαίο», ή «το μέρος».

       Σήμερα, σε όλη την Ευρώπη στους εθνικούς δρόμους, ακόμα και στους επαρχιακούς, υπάρχουν σύγχρονα παρκινγκ, με πεντακάθαρες τουαλέτες, ζεστό νερό και τουαλέτες για άτομα με ειδικές ανάγκες. Επίσης με εξαιρετικά εστιατόρια, καφετέριες, μίνι μάρκετ, τηλέφωνα, fax, internet, κλπ., που λειτουργούν μέρα-νύχτα. Στη Γερμανία και Αυστρία ονομάζονται Rasthof, στην Ιταλία Servizio Automobili, στην Αγγλία Rest Area, κλπ.

      Εδώ στη χώρα μας, όμως, οι εθνικοί μας δρόμοι από άποψη πάρκινκ και τουαλέτας εξακολουθούν να είναι σε πρωτόγονη κατάσταση. Όπως ήταν πριν από 90 χρόνια, δεν άλλαξε σχεδόν τίποτα. Τα παρκινκ είναι μια πρωτόγονη αλάνα, σκέτη, μόνο και μόνο για να βγεις από το δρόμο για να μη πέσουν επάνω σου τα διερχόμενα οχήματα. Το μοναδικό πράγμα που θα βρεις εκεί, είναι ένας ελεεινός και βρώμικος κάδος απορριμμάτων. Τίποτα άλλο!  Απολύτως τίποτα άλλο!  Ερημιά!

       Ή, μάλλον, μπορεί να βρεις ούρα, ακαθαρσίες και χαρτιά υγείας των προηγούμενων, που πάρκαραν πριν από σένα. Ανοίγεις το παράθυρο του αυτοκινήτου να μπει οξυγόνο, φρέσκος καθαρός αέρας της εξοχής, και ολόκληρη η περιοχή μυρίζει απαίσια μπόχα ανυπόφορη.

       Κάθε φορά που περνάω από κάποιο πάρκινγκ, βλέπω και κάποιον άντρα να κατουράει όρθιος τουριστικά του καλού καιρού. Τι να κάνει ο άνθρωπος; Να τα κάνει επάνω του;

       Δεν έχω δει όμως γυναίκες να κατουράνε, και με τρώει η απορία:  Πού και πώς κατουράνε στα πάρκινκ;

       Στο μεγάλο άξονα της εθνικής οδού ΠΑΘΕ (Πατρών-Αθηνών-Θεσσαλονίκης-Ευζώνων), από όσο ξέρω, όσοι ταξιδεύουν με το ΚΤΕΛ πρέπει να περιμένουν με τις ώρες μέχρι το πούλμαν να κάνει μια και μοναδική ολιγόλεπτη στάση στη Λαμία ή στον Λεβέντη, στο πάρκινκ ενός εστιατορίου-καφέ σελφ σέρβις. Παρόμοια και στην Εγνατία Οδό. Εκεί, μόλις φτάσει το πούλμαν, όλοι τρέχουν στην ουρά για την τουαλέτα – πραγματικό προσκύνημα!

      Για να είμαστε δίκαιοι, τώρα τελευταία άρχισαν να λειτουργούν κανονικές και ανθρώπινες τουαλέτες σε αρκετά σημεία της εθνικής οδού, και μάλιστα έχουν και χωριστή τουαλέτα για ΑΜΕΑ. Επίσης λειτουργούν Σ.Ε.Α. (Σταθμοί Εξυπηρέτησης Αυτοκινητιστών), στον Κορινό, στον Πλάτανο, στον Χρυσανθίδη (33 χλμ. πριν την Καβάλα), Σείριο, κ.ά.

     Πριν μερικά χρόνια μου έτυχε το εξής περιστατικό στην έξοδο της εθνικής προς Κατερίνη. Σταμάτησε ένα αυτοκίνητο με αγγλικές πινακίδες, μια οικογένεια άντρας, γυναίκα και δύο παιδιά, και με ρώτησαν:

–       Excuse me, do you know where can we  find a rest room?

Φαίνονταν κουρασμένοι και ταλαιπωρημένοι από το ταξίδι. Κατάλαβα ότι έψαχναν για ενοικιαζόμενο δωμάτιο, για ξενοδοχείο, και τους απάντησα ότι θα βρουν όσα θέλουν, παραλιακά και με θέα τον Όλυμπο και το Αιγαίο Πέλαγος, στα 6 χιλιόμετρα, στην Ολυμπιακή Ακτή και την Παραλία.

Οι άνθρωποι γούρλωσαν τα μάτια, κατακόκκινοι από έκπληξη και τρόμο!

Με την κουβέντα, πάντως, τελικά κατάλαβα ότι οι άνθρωποι δεν έψαχναν για δωμάτιο. Rest–room στα Αγγλικά σημαίνει τουαλέτα!

Μυστήριοι άνθρωποι αυτοί οι Άγγλοι. Όχι μόνο έχουν το τιμόνι του αυτοκινήτου ανάποδα (στα δεξιά), αλλά επιμένουν σε παραξενιές. Όλος ο κόσμος την τουαλέτα την λέει Toilet  ή  Water Closet (WC), αυτοί Restroom!