Γράφει η Βάσια Λιβιτσάνου- Υδραίου, Νομικός

Στις αρχές του Μάιου, όπως κάθε χρόνο, ή συγκεκριμένα τη δεύτερη Κυριακή του, γιορτάζει η μάνα, οι μάνες όλου του κόσμου, λευκές ή έγχρωμες, φτωχές ή πλούσιες, νέες ή ηλικιωμένες. Μια ιστορία διάβασα  και σας την παραθέτω μαζί με τις ευχές μου για όλες τις μητέρες του κόσμου να είναι πάντα καλά και με πίστη στο Θεό να προσφέρουν ότι προσφέρουν στον κόσμο μας για να τον κάνουν καλύτερο .

Η ιστορία μας λέει πως όταν ο Θεός δημιουργούσε τη γυναίκα εργάζονταν  μέχρι αργά την έκτη ημέρα . Ένας άγγελος τον πλησίασε και είπε:

– Γιατί Κύριε ξοδεύεις τόσο χρόνο για αυτό σου το δημιούργημα;

Ο Κύριος του απάντησε:

– Χρειάζεται χρόνος πολύς για να τελειοποιήσω την γυναίκα. Πρέπει να παίζει περισσότερους από διακόσους ρόλους, να μπορεί να φτιάξει όλων των ειδών τα φαγητά, να μπορεί να αγκαλιάζει πολλά παιδιά ταυτόχρονα, να δίνει μια αγκαλιά που θα θεραπεύει οτιδήποτε, από ένα πληγωμένο γόνατο μέχρι μια πληγωμένη καρδιά και να κάνει όλα αυτά μόνο με τα δύο της χέρια.

Ο άγγελος εντυπωσιάστηκε :

– Μόνο με τα δυο της χέρια…α…! όμως Κύριε περίμενε μέχρι αύριο για να την ολοκληρώσεις.

– Όχι, απάντησε ο Κύριος, είμαι τόσο κοντά στην ολοκλήρωση αυτής της δημιουργίας που θα είναι η αγαπημένη της καρδιάς Μου. Θα θεραπεύεται μόνη της, όταν αρρωσταίνει και θα δουλεύει δεκαοκτώ ώρες την ημέρα.

Ο άγγελος πλησίασε και άγγιξε την γυναίκα.

– Είναι τόσο μαλακή Κύριε!!

– Είναι μαλακή ,αλλά την έφτιαξα και δυνατή επίσης. Δε διανοείσαι τι μπορεί να αντέξει και να ανταπεξέλθει.

– Μπορεί να σκεφτεί ;  ρώτησε ο άγγελος . Ο Κύριος απάντησε:

– Όχι μόνο να σκεφτεί, αλλά να  αιτιολογήσει και να διαπραγματευτεί. Ο άγγελος άγγιξε το μάγουλο της γυναίκας.

– Κύριε, νομίζω πως η δημιουργία Σου στάζει! Της έχεις βάλει πολλά βάρη.

– Δε στάζει…είναι δάκρυα, διόρθωσε τον άγγελο ο Κύριος.

– Τι εξυπηρετούν ;ρώτησε ο άγγελος.

– Tα δάκρυα, είπε ο Κύριος είναι τρόπος να εκφράσει τη λύπη της, τις αμφιβολίες της, την αγάπη της, τη μοναξιά της, τον πόνο της…Αυτό έκανε μεγάλη εντύπωση στον άγγελο..

– Κύριε, τι να πω έχεις σκεφτεί τα πάντα. Η γυναίκα είναι πραγματικά υπέροχη. Ναι

είναι! Είπε ο Κύριος! Η γυναίκα έχει τέτοιες αντοχές που εντυπωσιάζουν τον άντρα. Μπορεί να διαχειριστεί προβλήματα και να έχει πολλές ευθύνες. Δημιουργεί αγάπη, ευτυχία, και έχει άποψη. Δίνει μάχη για τα πιστεύω της, αντιμάχεται την αδικία, δε δέχεται το «όχι» όταν βλέπει καλύτερη λύση. Χαμογελάει ακόμα κι όταν είναι στεναχωρημένη και δίνει τον εαυτό της για την προκοπή της οικογένειας της. Η αγάπη της είναι άνευ όρων. Δακρύζει όταν τα παιδιά της επιτυγχάνουν, χαίρεται όταν οι φίλοι της τα καταφέρνουν, όταν ακούει για μια γέννηση ή για έναν γάμο. Είναι συντετριμμένη όταν φεύγει κάποιος πολύ δικός της, συγγενής ή φίλος αλλά βρίσκει τη δύναμη να συνεχίσει τη ζωή. Γνωρίζει πως ένα φιλί και μια αγκαλιά θεραπεύουν μια πληγωμένη καρδιά. Έχει μόνο ένα ελάττωμα…Ξεχνάει τι αξίζει….