Εκείνη την κοσμοϊστορική ημέρα βρέθηκαν κάτω από το Σταυρό του Χριστού: γυναίκες που αγάπησαν και υπηρέτησαν τον Ιησού, Ρωμαίοι φρουροί που μοιράστηκαν τα ιμάτια Του, πλήθη που βρέθηκαν εκεί από περιέργεια. ΄Ολοι ήταν μαζεμένοι εκεί: Να προσκυνήσουν, να κλάψουν, να χλευάσουν, να εμπαίξουν!… Ήταν εκεί, πλούσιοι και φτωχοί, σοφοί και αγράμματοι, καλοντυμένοι και κουρελήδες …΄Ηταν όλοι εκεί, κάτω από το Σταυρό.
Και σήμερα, είμαστε συγκεντρωμένοι κάτω από το Σταυρό. ΄Ανθρωποι που Τον αγαπούν, κακοί που Τον μισούν, αδιάφοροι που Τον προσπερνούν. Αντιπροσωπεύονται πάλι όλες οι κατηγορίες: Πλούσιοι και φτωχοί, σοφοί και αγράμματοι, «επώνυμοι» και ανώνυμοι, καλοντυμένοι και φτωχοντυμένοι … ΄Ολοι είμαστε εκεί, κάτω από το Σταυρό.
Στην κοινωνία, την εκπαίδευση, την κυβέρνηση και το εμπόριο υπάρχουν αυτές οι διακρίσεις, έτσι δεν είναι! Στις επιχειρήσεις, στους νομικούς κύκλους, την ιατρική και το χώρο εργασίας, δεν είναι έτσι! Υπάρχουν τάξεις και κατηγορίες, κάστες και διαιρέσεις – και είτε μας αρέσει είτε όχι, ανήκουμε συχνά σε διαφορετικούς κόσμους. Δεν υπάρχει κοινό έδαφος συνάντησης και επαφής… ΄Εως ότου …
Όλοι φτάσουμε στο Σταυρό – κι εκεί βρίσκουμε ένα διαφορετικό έδαφος. Είναι άγιο έδαφος. Είναι ένα επίπεδο έδαφος, στο οποίο είτε στεκόμαστε με δέος, με ευλάβεια, λυτρωμένοι, με τα ενδύματα της δικαιοσύνης Του ή μένουμε στον εμπαιγμό, την αφροσύνη, την αντίσταση και απόρριψη, με τα βρώμικα κουρέλια των μη λυτρωμένων. Αλλά όλοι είμαστε εκεί, όλοι στο ίδιο επίπεδο … κάτω από το Σταυρό.
Θέλω όμως να μείνω εκεί – να προσβλέπω σ’ εκείνον το στυγερό Σταυρό, να προσκυνήσω και να λατρεύσω τον Ένα, που κρέμεται εκεί για μένα. Αν και είμαι μέσα στο πλήθος, στέκομαι μόνος. Είμαι ένα ξεχωριστό πρόσωπο, σε αντίθεση με οποιονδήποτε άλλο στο πλήθος. Κι’ Εκείνος με βλέπει. Με γνωρίζει. Μ’ αγαπά. Τον κοιτώ και γονατίζω ταπεινά και δάκρυα ευγνωμοσύνης μπροστά στο Σταυρό!
Ο άγγλος ιεροκήρυκας J.C. Ryle έγραψε: «Κοίτα στο Σταυρό, σκέψου το Σταυρό, συλλογίσου με περίσκεψη το Σταυρό και κατόπι πήγαινε να αγαπήσεις τον κόσμο, αν μπορείς»