Γράφει ό ΄Ακης Δημητριάδης

Μπακαλιάρο με πατάτες έφαγε προχτές ο πάπας Φραγκίσκος σε συσσίτιο της Καθολικής Εκκλησίας στη Ρώμη, στο ίδιο τραπέζι με Ιταλούς άπορους, φτωχούς και ταλαίπωρους. Δεν ξέρω τι τρώει τις υπόλοιπες 364 μέρες του χρόνου – θα ήταν ενδιαφέρον να το μαθαίναμε, πόσο προσωπικό έχει στο ανάκτορό του στο Βατικανό και πόσος είναι ο ετήσιος προϋπολογισμός.

Πάντως, έστω και για μια μέρα, ο άνθρωπος αυτός ενδιαφέρθηκε να μάθει από πρώτο χέρι πώς τη βγάζουν από φαί οι φτωχοί και άποροι συμπατριώτες του.

Κάτι που δεν κάνουν οι δικοί μας πολιτικοί.

Ακούμε μερικές φορές κάποιον βουλευτή ή υπουργό να λέει, «εγώ έχω κολλήσει ένσημα», δηλαδή ότι έχει δουλέψει με ασφαλισμένα ημερομίσθια και δεν μοιάζει με άλλους υπουργούς και βουλευτές που δεν έχουν δουλέψει καθόλου στη ζωή τους.

Άλλοι πάλι λένε, «εγώ κυκλοφορώ κάθε μέρα στο πεζοδρόμιο και την πιάτσα», δηλαδή ότι έρχεται σε επαφή με τον απλό πολίτη και ξέρει από πρώτο χέρι τα προβλήματα του λαού, σε αντίθεση με άλλους, πρωθυπουργούς, υπουργούς και βουλευτές, που είναι εξαφανισμένοι, ακόμα και από τη βουλή.

Ποτέ δεν άκουσα κανέναν από τους πολιτικούς μας να πει ότι του αρέσει το σπανακόρυζο ή οι νερόβραστες φακές, κι ότι τα έφαγε στο συσσίτιο, παρέα με τους φτωχούς και ταλαίπωρους έλληνες συμπατριώτες του.

Αν ήμουν εγώ πολιτικός, έστω και για μια μέρα, θα πήγαινα να φάω σε κάποιο συσσίτιο όπως έκανε κι ο πάπας. Και, για να πω την αμαρτία μου, θα ειδοποιούσα κι όλα τα κανάλια να έλθουν να κάνουν ρεπορτάζ και να με προβάλλουν στις ειδήσεις ότι ενδιαφέρομαι για τα προβλήματα του λαού και των ψηφοφόρων.

Κι ακόμα, θα πήγαινα στο σπίτι ενός από αυτούς τους φτωχούς και άπορους, να δω από πρώτο χέρι από κοντά πώς τη βγάζει αυτός και η οικογένειά του, πώς πληρώνει τους λογαριασμούς, τα κοινόχρηστα, τη ΔΕΗ, το νερό, το τηλέφωνο, τα φάρμακα, τη θέρμανση, το χαράτσι, τον ΕΝΦΙΑ, το ΤΑΚ, ΦΑΠ, εισφορά αλληλεγγύης, φόρο εισοδήματος, τα κόκκινα δάνεια και τους διακανονισμού