Γράφει ο ΄Ακης Δημητριάδης

Τώρα το καλοκαίρι είναι κατάλληλη εποχή για κάθε είδους ανταμώματα. Οι απανταχού Σαρακατσάνοι, Θρακιώτες, Πόντιοι, Βλάχοι, Ανατολικορωμυλιώτες, Κρητικοί, Μικρασιάτες, Καταφυγιώτες – όλος ο κόσμος, μια φορά το χρόνο συναντιόνται σε ένα όμορφο μέρος, συνήθως στο παλιό χωριό (Περτούλι, Καλαμπάκα, Ν. Αγχίαλο Βόλου, Μέτσοβο, Καταφύγι, κ.ά.).

Από νωρίς, το χειμώνα κανονίζουν να πάρουν την κανονική τους άδεια και έρχονται όλη η οικογένεια από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Ένα άλλο πολύ συνηθισμένο αντάμωμα είναι και τα πανηγύρια σε κάθε χωριό, συνήθως το μήνα Αύγουστο. Αυτά τα οργανώνει ο τοπικός πολιτιστικός σύλλογος στην πλατεία του χωριού, της εκκλησίας ή το γήπεδο, και συμμετέχουν χορευτικά τμήματα με παραδοσιακές στολές, ορχήστρα και παραδοσιακά όργανα (κλαρίνο, λύρα, γκάιντα, νταούλι, ακορντεόν, βιολί κλπ.). Και, φυσικά, δεν λείπουν τα σουβλάκια, μπιφτέκια, οι σούβλες και οι μπύρες.

Τώρα με το Ιντερνέτ και το Facebook είναι πολύ εύκολο να βρεις και να επικοινωνήσεις με παλιούς συμμαθητές ή με εκείνους που υπηρέτησες στο στρατό πριν από πολλά – πολλά χρόνια. Κι ακόμα πιο εύκολο είναι να οργανωθεί ένα αντάμωμα – reunion όπως λέγεται στα Αγγλικά.

Το πρόβλημα είναι ότι μετά από τόσα χρόνια οι παλιοί συμμαθητές και φίλοι έχουν αλλάξει τόσο πολύ, που έχουν γίνει αγνώριστοι. Δυστυχώς ο χρόνος φέρνει φθορά.

• Οι όμορφες λυγερές τσαχπίνες κοπέλες που γνωρίσαμε και θυμόμαστε είναι τώρα δυσκίνητες γιαγιάδες με ρυτίδες, άσπρα μαλλιά και αρθριτικά.
• Τα νεαρά παλικάρια με το πυκνό μαύρο μαλλί, τώρα είναι παππούδες με γκρίζα μαλλιά, φαλακρίτσα και κοιλίτσα.

Καλά είναι τα ανταμώματα και τα reunion, αλλά αφήνουν μια γλυκόπικρη γεύση.

Όπως λέει και το παλιό τραγούδι, «Παν τα νιάτα, παν τα κάλλη, δεν ξαναγυρίζουν πάλι»…