Γράφει ο ΄Ακης Δημητριάδης

Σε όλη την Ευρώπη, 5-6 η ώρα το απόγευμα ο κόσμος σχολάει από τη δουλειά, κατά τις 6-7 φτάνει στο σπίτι, τρώει βραδινό, μέχρι τις 8.30 βλέπει λίγο τηλεόραση, και στις 9 πέφτει για ύπνο. Μαμ, τσις, και νάνι με τις κότες. Πολύ φυσικό, διότι την άλλη μέρα πολύ νωρίς το πρωί πρέπει να σηκωθεί να πάει στη δουλειά.

Εδώ σε μας στην Ελλάδα συμβαίνει το αντίθετο. 1.30 καταμεσήμερο κλείνουν οι πόρτες και σταματάνε οι συναλλαγές στις δημόσιες υπηρεσίες, 2.30 σχολνάνε οι υπάλληλοι, και 3 η ώρα βρίσκονται στο σπίτι. Η υπόλοιπη μισή μέρα είναι ελεύθερη, για ξεκούραση και τεμπελιό. Απογευματινός ύπνος, 2-3 ώρες τηλεόραση, καφενείο, φραπεδάκι, και αργά το βράδυ, κατά τις 9, την ώρα που όλοι οι ευρωπαίοι φορούνε τις πυτζάμες και πέφτουν για ύπνο, εμείς ντυνόμαστε και …βγαίνουμε έξω.

Για βόλτα στις παραλίες, καφέ, παγωτό, πίτσα,  σουβλάκι, χταποδάκι, ψαράκι, κρασάκι, και όλα τα εις …άκι. Τα περισσότερα εστιατόρια και ταβέρνες ανοίγουν και αρχίζουν να σερβίρουν μετά τις 9 το βράδυ.

Κι αφού φάμε τα …άκια μας, πάμε για περαιτέρω διασκέδαση στα μπουζουκάκια. Όπου το πρόγραμμα αρχίζει στις 1 μετά τα μεσάνυχτα και το γλέντι συνεχίζεται μέχρι πρωίας.

Ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω ένα μυστήριο πράγμα:  Γιατί οι Έλληνες, αντί τη μέρα διασκεδάζουμε τη νύχτα, και πώς αντέχουμε σωματικά, μετά από ολονύχτιο γλέντι, χορό και οινοποσία, να πηγαίνουμε κατευθείαν από το κέντρο διασκέδασης στη δουλειά..