Απ’ όλες μου τις ήττες τις χωλές—και όχι μόνο—

Από τις νίκες όλες που πίστεψα πως κέρδισα

απ’ ό,τι λόγια ευφυή για Σένα έχω προφέρει

—κάνοντας τους αγγέλους να θρηνούν ενώ τ’ ακροατήριο γέλαγε—

απ’ όλες μου τις αποδείξεις της Θεότητάς Σου

Ω, Συ, που δεν δίνεις σημεία, λύτρωσέ με…

Οι σκέψεις δεν είναι άλλο από δεκάρες. Την πίστη μου, Σε Σένα

ας στηρίζω, αντί για τις εικόνες τους τις χιλιοξεφτισμένες.

Στις σκέψεις μου όλες

—ακόμα και σ’ εκείνες που κάνω για Σένα—

Πέσε πάνω, Ωραία εσύ Σιωπή, και ελευθέρωσέ με.

Κύριε της Πύλης της Στενής και οφθαλμού βελόνας

Πάρε αλάργα κάθε μου λόγο θριαμβικό. Αλλιώς θε να πεθάνω…

C.S.Lewis

Μετάφραση: Γιούλικα Masry (22 Νοεμβρίου 2014)

▪

THE APOLOGIST’S EVENING PRAYER

From all my lame defeats and oh! much more
From all the victories that I seemed to score;
From cleverness shot forth on Thy behalf
At which, while angels weep, the audience laugh;
From all my proofs of Thy divinity,
Thou, who wouldst give no sign, deliver me.

Thoughts are but coins. Let me not trust, instead
of Thee, their thin-worn image of Thy head.
From all my thoughts,
even from my thoughts of Thee,
O thou fair Silence, fall, and set me free.
Lord of the narrow gate and the needle’s eye,
Take from me all my trumpery lest I die.

C.S. Lewis, “The Apologist’s Evening Prayer,” in Poems, ed. Walter Hooper (London: Geoffrey Bles, 1964), p. 129.