του Τάσου Μαρκουλιδάκη

Ένα θαύμα περιμένει ο Ρανταμέλ Φαλκάο για να μπορέσει να αγωνιστεί στο προσεχές Μουντιάλ, μετά το σοβαρό τραυματισμό που υπέστη και θα τον αφήσει εκτός αγωνιστικών χώρων για 5-6 μήνες. Μάλιστα, εάν δεν παίξει στο μουντιάλ δεν θα τεθεί απέναντι στην Εθνική μας ομάδα. Χιλιάδες είναι τα μηνύματα συμπαράστασης που λαμβάνει καθημερινά ο Φαλκάο. Ο Κολομβιανός επιθετικός της Μονακό, η οποία ξόδεψε 58 εκατομμύρια ευρώ για να τον αποκτήσει, τραυματίστηκε σε ένα ματς για το Κύπελλο Γαλλίας και θέλησε να ευχαριστήσει μέσω Twitter όλους όσους του συμπαραστάθηκαν σε αυτή του τη δύσκολη στιγμή. «Θέλω να σας ευχαριστήσω όλους για τα μηνύματα σας τις τελευταίες ώρες. Με έχει αγγίξει η συμπαράσταση και η αγάπη από τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Δεν θα σας κρύψω ότι είμαι πολύ στεναχωρημένος. Η καρδιά μου πληγώθηκε. Αλλά έχω πίστη ότι μπορώ να κρατήσω το όνειρο μου να είμαι στο Παγκόσμιο Κύπελλο ζωντανό. Ο Θεός κάνει τα αδύνατα δυνατά. Πιστεύω σε Εκείνον», έγραψε ο Φαλκάο στο twitter, ( Muchas gracias a todos!!! pic.twitter.com/QABcwNSknO— Radamel Falcao (@FALCAO) January 23, 2014)

Ο Φαλκάο αναφέρεται σε μία Βιβλική αλήθεια. H μεγαλύτερη απόδειξη πως ο Θεός κάνει τα αδύνατα δυνατά, είναι η ανάσταση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Όταν αναστήθηκε από τους νεκρούς, έγινε ο «πρωτότοκος εκ των νεκρών» (Αποκάλυψη 1:5), ο πρώτος δηλαδή άνθρωπος που αναστήθηκε χωρίς να πεθάνει και πάλι. Αυτό μας παρηγορεί ειδικά εάν έχουμε χάσει αγαπητά πρόσωπα που πίστευαν στον Χριστό. Ο θάνατος ο «τελευταίος εχθρός» της ανθρωπότητας (1 Κορινθίους 15:26) έχει νικηθεί, για αυτό και ο Απόστολος Παύλος διακηρύττει «Όταν τούτο το φθαρτό ντυθεί αφθαρσία, και τούτο το θνητό ντυθεί αθανασία, τότε θα πραγματοποιηθεί ο λόγος, που είναι γραμμένος: «Καταβροχθίστηκε ο θάνατος με νίκη».«Θάνατε, πού είναι το κεντρί σου; Άδη, πού είναι η νίκη σου;» (Α΄Κορ.15:54-55).

O Kύριος μας Ιησούς Χριστός δίδαξε πως «τα αδύνατα παρά ανθρώποις είναι δυνατά παρά τω Θεώ» (Λουκάς 18:27). Ο άγγελος είπε στη μητέρα του Κυρίου μας «ουδέν πράγμα θέλει είσθαι αδύνατον παρά τω Θεώ» (Λουκάς 1:37), όταν εκείνη αναρωτήθηκε πως θα κυοφορήσει τον Μεσσία, αφού δεν είχε συζυγικές σχέσεις με κανέναν άντρα. Ο Ιερεμίας προσεύχεται στον Θεό «Κύριε Θεέ! Εσύ δημιούργησες τον ουρανό και τη γη με τη μεγάλη σου δύναμη, την ακαταμάχητη. Τίποτα δεν είναι δύσκολο σ’ εσένα» (Ιερεμίας 32:17).

Ο Θεός δεν έχει περιορισμούς! Δεν υπάρχει κάτι που να μην μπορεί να κάνει. Αυτός είναι προ πάντων και τα πάντα συντηρούνται δι΄ Αυτού, Αυτός συγκρατεί το σύμπαν με τη δύναμη του λόγου Του (Εβραίους 1:3, Κολοσσαείς 1:17). To ηλιακό σύστημα που  περιλαμβάνει τον Ήλιο και όλα τα αντικείμενα που συγκρατούνται σε τροχιά γύρω του χάρις στη βαρύτητα, αλλά και οι γαλαξίες, τα τεράστια βαρυτικά συστήματα αστέρων, γαλαξιακών αερίων, αστρικής σκόνης και αόρατης σκοτεινής ύλης, δημιουργήθηκαν με ένα Λόγο του Θεού. Το φως ταξιδεύει με 300,000 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο  ή σε επιστημονική μορφή 3·108m/s. Η Αγία Γραφή αναφέρει πως «με τον λόγον του Κυρίου έγειναν οι ουρανοί, και διά της πνοής του στόματος αυτού πάσα η στρατιά αυτών» (Ψαλμός 33:6). Αυτό σημαίνει πως η φωνή του Θεού ταξίδεψε με 300,000 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο και εκεί που η γη ήταν έρημη και ασχημάτιστη και ήταν σκοτάδι πάνω από την άβυσσο (Γένεσις 1:2), φωτίστηκε το σύμπαν! Με τη πνοή Του δημιουργήθηκαν περίπου 100 δισεκατομμύρια γαλαξίες, κάθε ένας από τους οποίους περιέχει τουλάχιστον 400 δισεκατομμύρια άστρα στο γνωστό μέχρι σήμερα για τον άνθρωπο σύμπαν. Εφόσον μετρούσαμε 1 αστέρι ανά δευτερόλεπτο, θα χρειαζόμασταν 2500 χρόνια (!) για να μετρήσουμε μόνο τα αστέρια του δικού μας γαλαξία, που αποτελείται από τουλάχιστον 200 δισεκατομμύρια αστέρες. Και όμως ο Θεός «καθόρισε των αστεριών το πλήθος και έδωσε στο καθένα κι από ένα όνομα» (Ψαλμός 147:4). Εάν ταξιδεύαμε με 300,000 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο για 100,000 χρόνια, θα μπορούσαμε να μεταβούμε από την μία άκρη του Γαλαξία μας στην άλλη! Ο Ψαλμωδός δικαίως αναρωτιέται «Όσες φορές βλέπω στους ουρανούς σου, τα έργα της αξιοσύνης σου τ’ αστέρια, τη σελήνη, που εσύ τα στέριωσες, αναλογίζομαι: Τι τάχα είν’ ο άνθρωπος ώστε να τον φροντίζεις; ο κάτοικος της γης, ώστε να νοιάζεσαι γι’ αυτόν; » (Ψαλμός 8:4-5). Ήμαστε σκόνη στον άνεμο και όμως ο Θεός του σύμπαντος μας αγάπησε και πέθανε για εμάς!

Ο Θεός μας καλεί να αναρωτηθούμε«12Ποιος τα νερά της θάλασσας μπόρεσε ποτέ με τη χούφτα να μετρήσει, τα ουράνια να υπολογίσει με τη σπιθαμή, να βάλει σε σακί της γης το χώμα, με την πλάστιγγα να ζυγίσει τα βουνά ή με τη ζυγαριά τους λόφους;… 15 Τι ΄ναι τα έθνη; Σαν μια σταγόνα σ’ έναν κάδο με νερό, σαν κόκκος σκόνης πάνω στην πλάστιγγα. Πόσο ζυγίζουν τα νησιά; Όσο της άμμου ο κόκκος. …17 Όλα τα έθνη είν’ ένα τίποτα μπροστά του· τα λογαριάζει σαν μηδέν, ωσάν μηδαμινότητα.» (Ησαϊας 40:12, 15, 17). «Τα μάτια σας σηκώστε στον ουρανό και δέστε· αυτά τ’ αστέρια ποιος τα δημιούργησε, αν όχι αυτός που σε παράταξη σαν στράτευμα τα βγάζει, κι όλα με τ’ όνομά τους τα καλεί; Η δύναμή του τόσο είναι μεγάλη και τέτοια η ισχύς του, ώστε ποτέ δε λείπει ούτ’ ένα τους» ( Ησαϊας 40:26).

Ορισμένες φορές όμως ο Θεός δεν ενεργεί όπως προσδοκούμε και ζητούμε, επειδή οι αμαρτίες μας υψώνουν τείχος ανάμεσα σε Εκείνον και εμάς. «1 Θαρρείτε πως το χέρι του Κυρίου δεν φτάνει να σας σώσει, και πως το αυτί του δεν μπορεί να σας ακούσει; 2Λάθος! Οι αμαρτίες σας, όμως, υψώνουν τείχος ανάμεσα σ’ εσάς και στο Θεό σας κι οι ανομίες σας τον έκρυψαν μακριά σας, τόσο που να μη σας ακούει.3Τα χέρια σας έχουνε μ’ αίμα λερωθεί και με την ανομία τα δάχτυλά σας· ψέματα λέν’ τα χείλη σας, και αδικίες η γλώσσα σας.4 Προσφεύγετε στα δικαστήρια χωρίς να ΄χετε δίκιο, μ’ άνομα μέσα υποστηρίζετε την υπόθεσή σας. Καθένας σας στηρίζεται σε πράγματα ανυπόστατα, λέει ψέματα, κυριαρχείστε από την κακία και καταλήγετε στην ανομία» (Ησαΐας 59:1-4 ). Η Αγία Γραφή μας καλεί να ζητήσουμε το έλεος και τη χάρη του Θεού, εφόσον δεν έχουμε μετανοήσει.«Αν ομολογούμε τις αμαρτίες μας, ο Θεός, που είναι αξιόπιστος και δίκαιος, θα συγχωρήσει τις αμαρτίες μας και θα μας καθαρίσει από κάθε άδικη πράξη. Αν ισχυριστούμε πως δεν έχουμε ποτέ αμαρτήσει, βγάζουμε ψεύτη το Θεό, και ο λόγος του δε ζει μέσα μας» (Α΄Ιωάννου 1:9-10).

Όσα είναι αδύνατα για τους ανθρώπους είναι δυνατά για τον Θεό μας και όσα είναι ανέφικτα για εμάς, είναι εφικτά για Εκείνον. Στον Ησαϊα διαβάζουμε «18Τώρα όμως τα περασμένα μην τα θυμάστε και μην ξαναγυρνάτε στα γεγονότα τα παλιά. 19 Κοιτάξτε! Εγώ κάτι καινούργιο κάνω, που κιόλας έγινε· δεν το βλέπετε; Ναι, θα κάνω δρόμο μες στην έρημο και μες στην ερημιά ποτάμια» (Ησαΐας 43:18-19). Το παιδί του Θεού μπορεί πάντα να ελπίζει επειδή υπάρχει ένας Θεός, ο οποίος μπορεί να αντιστρέψει κάθε κατάσταση, να φέρει φως όπου υπάρχει σκοτάδι, ελπίδα όπου υπάρχει απελπισία και αδιέξοδο, αγάπη όπου υπάρχει μίσος, ανακούφιση όπου υπάρχει πρόβλημα, έκβαση όπου υπάρχει πειρασμός και πίστη όπου υπάρχει αμφιβολία. Αν συνειδητοποιήσουμε πόσο απεγνωσμένα Τον έχουμε ανάγκη και δεχτούμε τη θυσία του Χριστού ως τη μόνη ικανή να μας σώσει, Εκείνος υπόσχεται να είναι μαζί μας έως τη συντέλεια του κόσμου (Ματθαίος 28:20). Για αυτό και ο Απόστολος Παύλος γράφει  «΄Οταν είναι ο Θεός με το μέρος μας, ποιος μπορεί να είναι εναντίον μας;» (Ρωμαίους 8:31)