Γράφει ο Παναγιώτης Σταυρινού, Μαθηματικός 

Αν ένας που ζει στην κεντρική Αφρική σε ερωτήσει: «Τι είναι ο ωκεανός; Μίλησέ μου γι’ αυτόν». Τι άραγε θα του πεις; Πώς θα του εξηγήσεις τι είναι τα κύματα; Πώς θα του μιλήσεις για τα πλοία, για τα ψάρια και τα ποικίλα θαλάσσια είδη; Πώς θα του μιλήσεις για τα νησιά, για τις όμορφες ακρογιαλιές, για τους ψαράδες, για τους γλάρους, για τα κοράλλια και τόσα άλλα ακόμα; Θα μου πεις ότι θα καταφύγεις στις φωτογραφίες και στα διάφορα εποπτικά μέσα. Εγώ έχω διαφορετική γνώμη. Θα έλεγα στον Αφρικανό: «Έλα να σε πάω κοντά του. Να τον δεις, να τον αγγίξεις, να γίνεις ένα μ’ αυτόν. Το ταξίδι δεν είναι εύκολο γιατί πρέπει να διασχίσεις την Αφρική. Αλλά αυτό είναι το τίμημα αν θέλεις να Τον δεις « καθώς εστιν » (Α Ιω.3/2).

Γράφω συμβολικά, αγαπητέ, αλλά θα σου εξηγήσω τι εννοώ. Αν η καρδιά σου διψά τον «ωκεανό» (Θεό) να γνωρίσει, ξεκίνα σήμερα αυτό το ταξίδι έστω κι αν χρειαστεί να αντιμετωπίσεις δυσκολίες. Πρέπει να διασχίσεις την δική σου ”Αφρική” για να φτάσεις στο ποθητό ”ακρογιάλι”. Βάδιζε προσεκτικά, ερευνητικά και σταθερά μέσα στα όμορφα δρομάκια της Βίβλου, ώσπου να τερματίσεις στο Γολγοθά.Και κάτω από το σταυρό Εκείνου που τόσο πολύ μας αγάπησε, να αποθέσεις όλο  το βάρος των αμαρτιών σου. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος που θα σε φέρει στο Θεό. Μην καταφύγεις σε έμμεσους και εποπτικούς τρόπους γνωριμίας (θρησκευτικές τυπολατρίες), όπως θα έκανε ένας Αφρικανός για να γνωρίσει τον ωκεανό με εποπτικά μέσα. Εσύ, τρέξε σ’ Εκείνον που σου απλώνει τα τρυπημένα Του χέρια και σε καλεί με αγάπη. «Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι κ’αγώ αναπαύσω υμάς» (Ματ.11/28). Τρέξε τώρα, αγαπητέ. Μην αργείς. Σε περιμένει, για να βαδίσετε μαζί το τελευταίο μίλι.

stavrinoup@hotmail.com
Λεμεσός- Κύπρος