Κύριε, ποιος πίστεψε το μήνυμα που ακούσαμε και εξαγγείλαμε

και του Θεού το χέρι έτσι λοιπόν σε ποιον αποκαλύφτηκε;

Μπροστά Του ο Δούλος Του βλασταίνει όπως τρυφερό φυτό,

ως ρίζα που φυτρώνει από χώμα άνυδρο.

Δεν έχει παρουσιαστικό ή μεγαλείο για να Τον αναγνωρίσουμε

ούτε ομορφιά κατέχει για να Τον επιθυμήσουμε.

Οι άνθρωποι Τον αποστρέφονται και Τον εγκαταλείπουν

ως άνθρωπο πληγών και της αρρώστιας σύντροφο

απ’ τον οποίο τα πρόσωπα λες κι αποστρέφουμε.

Τον αγνοούμε και εκτίμηση δεν του’χουμε ούτε στάλα.

Σίγουρα όμως την ανημποριά μας πήρε πάνω Του

και το δικό μας πόνο φορτώθηκε στους ώμους Του.

Αλλά εμείς νομίσαμε πως ο Θεός Τον τσάκισε,

Τον πλήγωσε κι έκανε να υποφέρει.

Αυτός όμως λογχίστηκε για τις δικές μας παραβάσεις,

για τις δικές μας ανομίες συνθλίφτηκε.

Η τιμωρία, που σ’ εμάς χάρισε την ειρήνη, έπεσε πάνω Του

Και με Εκείνου τις πληγές εμείς θεραπευτήκαμε.

Όλοι μας ξεστρατίσαμε σαν πρόβατα

Και πήρε ο καθένας το δικό του δρόμο

μα ο Θεός έκανε επάνω Του να συναπαντηθούν

οι αμαρτίες όλων μας.

Αυτός ταλαιπωρήθηκε και βασανίστηκε

αλλά δεν άνοιξε τα χείλη Του.

Σαν τον αμνό που οδηγούνε στη σφαγή

κι όπως το πρόβατο που’ρχεται άφωνο σ’ αυτούς που το κουρεύουν,

έτσι κι Αυτός δεν άνοιξε το στόμα Του.

Αρπάχτηκε από τη δικαιοσύνη και τη φυλακή

—ποιος τάχα τη γενιά Του θα καθίσει να σκεφτεί;—

Γιατί αποκόπηκε από των ζωντανών τη χώρα

Κι ο Ίδιος οδηγήθηκε στο θάνατο

χάριν της αμαρτίας του λαού μου.

Στο θάνατό Του ο Θεός τον έβαλε με τους κακούς

μα με τον πλούσιο στο μνήμα Του.

Κι όμως δεν είχε πράξει ανομία καμιά

ούτε απάτη βρέθηκε στα χείλη Του.

Ήταν το θέλημα του Ίδιου του Θεού να Τον συντρίψει

και να Τον εξασθενίσει,

έτσι ώστε, αφού βάλει την ψυχή Του προσφορά για αμαρτία,

ν’ αναδειχτεί το σπέρμα Του μακρόβιο,

οι μέρες Του να’ναι πολλές

και να ευοδωθεί στα χέρια Του η βουλή του Θεού.

Θα δει καρπό του έργου της ψυχής Του

και απ’ αυτό πέρα για πέρα θα ικανοποιηθεί.

Ο Δίκαιος Δούλος μου με το Φως της γνώσης Του

θα δικαιώσει πλήθος

και τ’ ανομήματά τους πάνω Του θα βαστάξει .

Γι’αυτό και θα Του δώσω θέση με τους ισχυρούς

και θα μοιράσει Αυτός στους δυνατούς τα λάφυρα:

Διότι την ψυχή Του έχυσε ως το θάνατο,

συγκαταλέχτηκε με τους αμαρτωλούς,

πολλών την αμαρτία βάσταξε

και υπέρ των ανόμων εμεσίτευσε.

Ησαΐας (κεφ. 53)

Μετάφραση από το εβραϊκό πρωτότυπο: Γιούλικα Κ. Masry © 2015