«Χριστόν, Θεού δύναμη και Θεού σοφία» (Α΄ Κορ. 1:24)

 Θεού σοφία μελετώ

Θεού σοφός να γίνω,

να σκύψω στον αιώνιο νου

στη χάρη να εμβαθύνω.

Και τρέχω μέσα στις Γραφές

κι αγγίζω το χρυσάφι

τους θησαυρούς του ουρανού

στα ύψη και στα βάθη.

 

Θεού σοφία μελετώ

φως απ’ το φως Του παίρνω,

μέσα στη σκοτεινιά της γης

τη δάδα Του να φέρνω

ν’ ανάβουν φλόγες στην καρδιά

να καιν’ την αμαρτία,

αγκάθια και πικρόριζες

και μίση και κακία.

 

Θεού σοφία μελετώ

στα ίχνη του σταυρού Του

βλέπω το αίμα να κυλά

απ’ την πλευρά του Γιου Του

μέλι, κηρήθρας σταλαγμοί,

γλυκαίνουν την καρδιά μου,

ευγνωμοσύνης δάκρυα

υγραίνουν τη ματιά μου.

 

Θεού σοφία μελετώ

κι εκστατικός θαυμάζω

την αγκαλιά την ανοιχτή

και τρέχω και κουρνιάζω

και γαληνεύει η ψυχή

στου Πλάστη της τα χέρια,

με τα φτερά της προσευχής

αγγίζει τα αιθέρια.

 

Θεού σοφία μελετώ

και είμαι σεσωσμένος

απ’ την μωρία των σοφών

για πάντα λυτρωμένος.

Κι όταν τα βέλη του ο εχθρός

με λύσσα εκτοξεύει

συντρίβομαι στο λόγο Του

κι ο Κύριος θριαμβεύει.

 

ΕΦΗ ΑΙΒΑΖΙΔΟΥ