Ποιά είναι η ρίζα όλων των κακών;

Μια από τις καταστροφικές μάστιγες της εποχής μας είναι ο τζόγος. Θύματά του είναι άνθρωποι κάθε ηλικίας, ανεξάρτητα από την οικονομική και κοινωνική τους κατάσταση. Η υπεραπασχόληση με τα κάθε είδους τυχερά παιχνίδια είναι  σοβαρότατο πρόβλημα για πολλούς ανθρώπους και τις οικογένειές τους.

Σε μια εποχή, όπως η δική μας,  που εξοβελίστηκαν οι ηθικές και πνευματικές αξίες και κυριαρχεί ο υλισμός και ο αθεϊσμός, πολλοί θέλουν να κερδίσουν γρήγορα, πολλά χρήματα χωρίς κόπο! Ο τζόγος, που ενθαρρύνεται απ’ όλες τις κυβερνήσεις, έχει πάρει ανησυχητικές διαστάσεις. Στα τυχερά παιχνίδια η Ελλάδα συγκαταλέγεται στην πρώτη δεκάδα των χωρών της Ευρώπης. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Επιτροπής Εποπτείας και Ελέγχου Παιγνίων (ΕΕΕΠ), το 2022 δαπανήθηκαν συνολικά 29.2 δισεκατομμύρια ευρώ σε διαδικτυακό τζόγο, σε πρακτορεία του ΟΠΑΠ,  καζίνο, λαχεία και ιππόδρομο. Τα πολλά οικονομικά προβλήματα και η ενασχόληση μεγάλου μέρους της κοινωνίας με τον τζόγο, σπρώχνουν χιλιάδες συνανθρώπους μας στα τυχερά παιχνίδια, καθώς  στηρίζουν σ’ αυτά τις ελπίδες τους.

Όλοι ονειρευόμαστε να κερδίζουμε πολλά, για να ζούμε ανέμελη ζωή και να εκπληρώνουμε τις επιθυμίες μας. Σ’ αυτό ακριβώς στοχεύουν οι ελκυστικές διαφημίσεις για τα τυχερά παιχνίδια. Αποκρύπτουν όμως τις αρνητικές επιπτώσεις του τζόγου με τις πολλές προσωπικές και οικογενειακές τραγωδίες. Ο τζόγος  αλλάζει τη συμπεριφορά του ανθρώπου και προκαλεί προβλήματα στην οικογένεια και στη δουλειά του. Στη ζωή του  τζογαδόρου ένα πράγμα κυριαρχεί και απασχολεί το μυαλό του: Πώς θα εξασφαλίσει χρήματα για το παιχνίδι. Είναι εξαρτημένος, όπως ο  ναρκομανής  και ο αλκοολικός. Γι’ αυτό έχει άμεση ανάγκη βοήθειας.

Παρακάτω θα αναφέρουμε, από χριστιανική άποψη, τους κινδύνους των τυχερών παιχνιδιών. Για τον σκοπό αυτό  διασκευάσαμε μερικά σχόλια από ένα κείμενο ενός Καναδού ποιμένα:

 

1) Τα τυχερά παιχνίδια πουλάνε ψευδαισθήσεις και  όνειρα, «φύκια για μεταξωτές κορδέλες», για εύκολο πλουτισμό. Στο τέλος όμως ποτίζουν με πόνο, πίκρα, απογοήτευση… καταστροφή! 

 

Με ελκυστικές διαφημίσεις, ντυμένες με μαγευτική μουσική, χαρούμενα κι ενθουσιασμένα πρόσωπα, παρουσιάζουν έντεχνα ότι όλοι κερδίζουν, χωρίς όμως να δείχνουν τις φιγούρες των χιλιάδων απελπισμένων που χάνουν τεράστια ποσά. Είναι απατηλή η διαφήμιση, χαρακτηριστικό τέχνασμα των μεθόδων του Σατανά, που «μεταμφιέζεται σε άγγελο φωτός» (Β΄ Κορ. 11:14), ο οποίος παρουσιάζεται σαν να ενδιαφέρεται για την ευτυχία των θυμάτων του, κι έτσι τους δελεάζει. Αυτό έκανε με τους πρωτόπλαστους.Τους υποσχέθηκε ότι θα γίνονταν σαν τον Θεό! (Γέν. 3:5). Και από τότε δεν σταματά να κρεμά μπροστά στους αφελείς δολώματα για πρόσκαιρες απολαύσεις της αμαρτίας (Εβρ. 11:25). Κρύβει  ύπουλα τον πόνο και την πίκρα που θα δοκιμάσουν αργότερα.

 

2) Τα τυχερά παιχνίδια βρίσκονται σε αντίθεση με τη χριστιανική αγάπη.

 

Πολλές φορές στην Κ.Δ. ο απόστολος Παύλος προτρέπει να έχουμε «φιλαδελφία…δείχνοντας στοργή ο ένας στον άλλο» (Ρωμ. 12:10) και με αγάπη να υπηρετούμε ο ένας τον άλλον (Γαλ. 5:13). Η πεμπτουσία της αληθινής αγάπης μοιάζει με την προσφορά της θυσίας του Χριστού. Ασφαλώς, οι φανατικοί τζογαδόροι γνωρίζουν ότι χιλιάδες είναι οι χαμένοι και πολύ λίγοι αυτοί που κερδίζουν. Μάλιστα, το κέρδος γίνεται σε βάρος εκείνων που χάνουν!

 

Αλλά δεν είναι δυνατό να αγαπούμε τους άλλους και ταυτόχρονα να επιδιώκουμε να χάσουν εκείνοι για να κερδίσουμε εμείς! Στην πραγματικότητα αυτός που κερδίζει εκμεταλλεύεται συνανθρώπους του, που μπορεί να είναι  φτωχοί, αλλά  εθισμένοι στα τυχερά παιχνίδια.

 

Βέβαια, οι διαφημιστές, για να χρυσώσουν το χάπι, τονίζουν ότι μέρος των χρημάτων προσφέρεται για φιλανθρωπικούς σκοπούς! Και ίσως να δίνουν κάποια ψίχουλα σε φιλανθρωπικές οργανώσεις, για να πούνε ότι επιτελούν και  θεάρεστο έργο! Τη φιλανθρωπία μπορούμε να την κάνουμε με «καθαρά» χρήματα, προσφέροντας ανάλογα με τις οικονομικές τους δυνατότητες ο καθένας μας.

 

3) Τα τυχερά παιχνίδια καλλιεργούν και προωθούν την απληστία και την πλεονεξία.

Η προσδοκία να κερδίσουμε χρήματα από τυχερά παιχνίδια είναι απληστία κι αυτό δεν ευαρεστεί τον Θεό. Η πλεονεξία είναι ειδωλολατρία (Κολ. 3:5).

 

4) Ο τζόγος είναι αντίθετος με τη θεάρεστη διαχείριση των χρημάτων μας.

 

Ο Ιησούς παραγγέλλει να μη  συσσωρεύουμε θησαυρούς στη γη, αλλά θησαυρούς στον Ουρανό (Ματθ. 6:19-20). Κι αυτό γίνεται, όταν επενδύουμε μέρος απ’ αυτά που μας δίνει ο Θεός για  τη διακήρυξη του Ευαγγελίου. Ο Παύλος ευχαριστεί τους πιστούς των Φιλίππων για το δώρο της αγάπης τους για την ενίσχυση της διακονίας του (Φιλιπ. 4:17).

 

Πώς όμως συμβιβάζεται να τζογάρουμε αυτά που μας έχει δώσει ο Θεός, με την ελπίδα να κερδίσουμε περισσότερα, ενώ στο τέλος, συνήθως, χάνουμε κι αυτά που έχουμε; Η Αγία Γραφή λέει ότι «…έχει τη δύναμη ο Θεός να σας δώσει με το παραπάνω κάθε δωρεά, έτσι που έχοντας σε κάθε περίπτωση, πάντοτε και σε όλα αυτάρκεια, να προσφέρετε όλο και περισσότερο σε κάθε είδους αγαθοεργία» (Β’ Κορ. 9:8). Αντ’ αυτού, τα χρήματα του τζογαδόρου εξαφανίζονται σε μια μαύρη τρύπα.

 

5) Ο τζόγος είναι ειδωλολατρική πράξη.

 

Η Βίβλος μάς βεβαιώνει ότι κάθε καλό δώρο προέρχεται από τον Θεό (Ιάκ. 1:17). Ό,τι έχουμε είναι δώρο της κυρίαρχης Πρόνοιας του Θεού (Ματθ. 6:45). Αντίθετα, ο τζογαδόρος εμπιστεύεται τα χρήματά του στη θεά τύχη και όχι στον Θεό, τον Δωρητή. Και θα ήταν παράξενο αν ο τζογαδόρος ευχαριστούσε τον Θεό  για τα κέρδη του!

 

6) Τα τυχερά παιχνίδια μάς υποδουλώνουν.

 

Ο απόστολος Παύλος είπε:  «όλα μου επιτρέπονται, μα εγώ δε θα αφήσω τίποτε να με εξουσιάσει» (Α΄ Κορ. 6:12). Όπως ο αλκοολικός εξουσιάζεται από το ποτό, έτσι και ο τζογαδόρος γίνεται δέσμιος των τυχερών παιχνιδιών. Βέβαια, μεγάλη ευθύνη έχουν και οι κυβερνήσεις των διαφόρων λαών που ενθαρρύνουν τον τζόγο.  Ο Θεός προειδοποιεί: «όποιος, όμως, σπεύδει να πλουτήσει, δεν θα μείνει ατιμώρητος» (Παροιμίες 28:20).

Οι στατιστικές δείχνουν ότι αυτού του είδους η «διασκέδαση» οδηγεί χιλιάδες στη φτώχεια, με οδυνηρά αποτελέσματα: οικογενειακά δράματα, αυτοκτονίες, κλεψιές, απάτες, απώλεια δουλειάς, αλλά και σ’ ένα σωρό αμαρτίες που προκαλούν πόνο και  θλίψη.

 

 

8) Τα τυχερά παιχνίδια προκαλούν μεγάλη ζημιά στην κοινωνία.

 

Ένας από τους κινδύνους ενός συστήματος κοινωνικής πρόνοιας είναι ότι τείνει να αμβλύνει το κίνητρο για εργασία. Αν η κυβέρνηση με στηρίξει, γιατί να δουλέψω; Έτσι κι ο τζόγος μπορεί να έχει παρόμοιο αποτέλεσμα. Δημιουργεί την αίσθηση πως είναι εύκολο να κερδίσω κάτι χωρίς κόπο. Περιμένω την τύχη μου στην κλήρωση για να καλύψω τις ανάγκες μου.

 

Η νόμιμη εργασία είναι η μέθοδος που ο Θεός θέλει, ώστε να κερδίζουμε χρήματα προς το ζην. Έτσι, δημιουργούνται και διατηρούνται υγιείς κοινότητες. Για τους χριστιανούς η εργασία είναι ο τρόπος να αποκτούμε χρήματα και με ένα μέρος απ’ αυτά να υποστηρίζουμε τη διακονία του Ευαγγελίου. Και μην ξεχνάμε αυτό που τονίζει η Βίβλος: «Αν κάποιος δε θέλει να εργάζεται, δεν πρέπει ούτε και να τρώει» (Β΄ Θεσ. 3:10).

 

Η Αγία Γραφή λέει: «Άλλωστε, κανένας από μας δε ζει πια για τον εαυτό του» (Ρωμ. 14:7). Πρέπει να σκεφτούμε ότι οι πράξεις μας επηρεάζουν τους άλλους γύρω μας. Πρέπει «να θυμόμαστε τους φτωχούς» (Γαλ.2:10) και όχι να τους παίρνουμε  με τον τζόγο τα λίγα που έχουν. Στην πραγματικότητα, «Όποιος λυπάται τον φτωχό, δανείζει στον Κύριο, κι εκείνος θα επιστρέψει ό,τι έδωσε» (Παροιμ. 19:17).

 

Αν πρέπει να αποφεύγουμε κάθε είδους κακό (Α΄ Θεσ.  5:22) και να αγαπάμε τον συνάνθρωπό μας, τότε γεννιέται το ερώτημα: Γιατί να παίζω τυχερά παιχνίδια, αφού αυτό έρχεται σε αντίθεση με την  πίστη μας ότι εξαρτιόμαστε από τον Θεό και δεν βασιζόμαστε στην πράσινη τσόχα και στα ζάρια;

 

Κάποιος σοφά είπε: «Αν θέλετε να γνωρίζετε το μέτρο της αγάπης σας για τον Θεό, απλά παρατηρήστε την αγάπη που έχετε για τον συνάνθρωπό σας. Η συμπόνια, η συμπάθεια και η αγάπη μας για τους άλλους είναι ο ακριβής μετρητής της αγάπης και αφοσίωσής μας στον Θεό».

 

Και κλείνουμε με την παραίνεση του αποστόλου Παύλου:

«Και είναι, βέβαια, μεγάλος πλουτισμός η ευσέβεια, όταν την έχει κανείς αρκούμενος σ’ αυτά που έχει. Άλλωστε δε φέραμε τίποτε στον κόσμο με τη γέννησή μας και είναι φανερό πως ούτε και μπορούμε να πάρουμε μαζί μας τίποτε με το θάνατό μας…Εφόσον λοιπόν έχουμε τροφές και ενδύματα, θ’ αρκεστούμε σ’ αυτά…Γιατί πράγματι η ρίζα όλων των κακών είναι η φιλαργυρία» (Α΄ Τιμ. 6: 6-8).

Comments are closed.