του Γεωργίου Σ. Κανταρτζή
Κατά καιρούς, μερικοί «προοδευτικοί» καλλιτέχνες εφευρίσκουν νέες εκδόσεις, γεμάτες διαστρεβλώσεις με βλάστημο περιεχόμενο για τη ζωή του Ιησού, γιατί πιστεύουν ότι αυτό πουλάει και γεμίζει τα ταμεία τους, όπως ο «Κώδικας Ντα Βίντσι» κ.ά. Το πιο πρόσφατο του είδους, μέσα στον Οκτώβριο, είναι το «Corpus Christi» (Σώμα Χριστού). Είναι ένα θεατρικό έργο του αμερικάνου Τέρενς ΜακΝάλι, που παρουσιάζεται από το σκηνοθέτη Λαέρτη Βασιλείου στο Θέατρο Χυτήριο, στην Αθήνα. Ο συγγραφέας επανεξετάζει και αναδημιουργεί την ιστορία του Ιησού και των δώδεκα μαθητών Του. Η παράσταση παρουσιάζει τον Ιησού, σε σύγχρονη μορφή, ως ηγέτη και τον Ιούδα να νιώθει ερωτική έλξη για Εκείνον, ενώ ξετυλίγεται η ιστορία δεκατριών νέων, από την εφηβεία ώς την ενηλικίωση και η δοκιμασία τής σχέσης τους. Ο συγγραφέας προβάλει τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις … Οι κριτικές για το έργο, τόσο στο εξωτερικό όσο και εσωτερικό, είναι μάλλον αποδοκιμαστικές. Το παρουσιάζουν ως ένα έργο φτωχό και ασήμαντο. Απορούμε πώς πηγαίνει ο κόσμος, σε περίοδο μάλιστα μεγάλης κρίσης, και πληρώνει για να δει σκουπίδια!
Και αμφιβάλλουμε αν, σε ομαλές συνθήκες, το έργο θα το παρακολουθούσαν μερικές εκατοντάδες «προοδευτικοί» θεατές, που αρέσουν έργα κουλτουριάρικα, χυδαιότητας, διαστροφής και αμφίβολης καλλιτεχνίας. Δυστυχώς όμως για μια φορά ακόμη οι συντελεστές του έργου κατάφεραν να κερδίσουν δημοσιότητα και αδάπανη διαφήμιση, ερεθίζοντας τον θρησκευτικό οίστρο ελάχιστων θερμοκέφαλων που προέβησαν σε άστοχες φανατικές εκδηλώσεις. Μάλιστα, είχαν και τη συμπαράσταση κάποιων βουλευτών της Χρυσής Αυγής, που με βίαιες πράξεις και ακατονόμαστες βρισιές, ασφαλώς «στο όνομα του Χριστού και του έθνους», προσπάθησαν να απαγορεύσουν στους θεατές την είσοδό τους στο θέατρο. Από την άλλη πάλι, άλλοι «προοδευτικοί» προέβησαν σε διαμαρτυρίες, ως υπέρμαχοι της ελευθερίας του λόγου και της έκφρασης. Και είναι αλήθεια πως όλοι οι πολιτισμένοι λαοί είναι υπέρμαχοι της δημοκρατίας και της ελεύθερης έκφρασης. Υπάρχουν όμως και κάποια όρια στην ελευθεροτυπία και στην ελευθεροστομία. Με κανένα τρόπο και για κανένα λόγο δεν πρέπει να θίγεται και να εμπαίζεται η όποια θρησκευτική πίστη των άλλων. Μας έκανε εντύπωση πως μέσα στον ορυμαγδό των αντεγκλήσεων και χυδαίων αλληλοϋβρισμών, βγήκε στο γυαλί η μεταφράστρια του ανούσιου και ανόσιου αυτού έργου, η γνωστή ηθοποιός Π., διαμαρτυρόμενη, λέγοντας ότι αυτή δεν είναι «λιγότερο ελληνίδα και χριστιανή Ορθόδοξη!»
Σε κείμενό του, ο επίσκοπος Σιατίστης κ. Παύλος, ανάμεσα στα τόσα αξιόλογα που γράφει, σημειώνει και τα εξής: «Θα με ερωτήσετε: Δεν σε ενόχλησε αυτό το άθλιο έργο; Ασφαλώς, και πολύ. Όταν ξέρεις ποιος είναι ο Χριστός που αγαπάς και πιστεύεις και Τον διακονείς σε όλη σου τη ζωή ενοχλείσαι. Ενοχλείσαι από το κατάντημα των ανθρώπων, από την απίστευη διαστροφή της ψυχής τους, από τα θλιβερά απωθημένα και τις μειονεξίες τους. Λυπάσαι για τη φτήνεια τους, που προσπαθούν να την πουλήσουν για τέχνη. Όμως ξέρεις: Ο Χριστός σου δεν έχει καμμία σχέση με το περιεχόμενο αυτού του έργου. Ότι ο Χριστός σου ΔΕΝ κινδυνεύει… Ο καθένας ό,τι έχει δίνει και όλοι αυτοί δείχνουν τι έχουν και ποιοι είναι. Δείχνουν μόνοι τους την ποιότητα τους και ρεζιλεύονται. Αν οι θερμόαιμοι δεν τους είχαν διαφημίσει, θα είχαν περάσει απαρατήρητοι. Το μόνο που κατάφεραν η θλιβερή θιασάρχης και η παρέα της είναι να επιβεβαιώσουν την γνωστή προφητεία του Γέροντος Συμεώνος για τον Χριστό. «Ούτος κείται εις πτώσιν και ανάστασιν πολλών και εις σημείον αντιλεγόμενον». Δυστυχώς γι’ αυτούς κείται εις πτώσιν…. Το δεύτερο που περιμένω να με ρωτήσετε είναι: Μα δεν πρέπει να υπερασπίσουμε την πίστη μας, τον υβριζόμενο Χριστό μας; Ναι, αλλά πώς; Την μέθοδο που χρησιμοποίησαν οι «αγωνιστές» την έχει αποδοκιμάσει ο ίδιος ο Κύριος μας. Είναι η μέθοδος του Πέτρου που πήγε να υπερασπισθεί το Χριστό με ένα μαχαίρι. Το ίδιο λοιπόν κάνουν και οι σημερινοί που είναι ικανοί να καταστρέψουν, να κτυπήσουν και πιθανώς να λυντσάρουν τους υβριστές στο όνομα της πίστης. Τι θλιβερό. Αλλά και πόσο επίκαιρο. Ο Χριστός αποδοκιμάζει τη μέθοδο τους. Θα μπορούσε ο Χριστός να υπερασπισθεί τον εαυτό Του μόνος Του… Ο Χριστός δεν κινδυνεύει από … την αναισχυντία των άθεων και των διεφθαρμένων… Η Πίστη κινδυνεύει από την αμετανοησία των χριστιανών, από την απουσία αγιασμού και αρώματος χάριτος σ’ αυτούς που θέλουν να λέγονται πιστοί. Κινδυνεύει από την εκκοσμίκευση της πνευματικής ζωής των χριστιανών που αντικατέστησαν τον αγιασμό και το μαρτύριο για την πίστη… Δεν θυμίζει αυτό κάτι από Ιερά Εξέταση και μουσουλμανισμό ή κάνω λάθος; Αφήσαμε τα βαρύτερα του νόμου και κυνηγάμε τα εντυπωσιακά και τα εύκολα. Η απάντηση στη βλασφημία και τον χλευασμό της πίστης είναι η αναπλήρωση της πτώσεως των ταλαίπωρων χλευαστών με το περίσσευμα της δικής μας αγάπης και του δικού μας αγιασμού…». Ο φίλος Θάνος Ανδρικόπουλος από την Αθήνα, σε σχόλιο του στο Facebook, μεταξύ άλλων παραθέτει: «Προσωπική μου άποψη είναι ότι ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός δεν χρειάζεται μπράβους… για να υπερασπιστεί την τιμή και την υπόληψη Του! Αυτά τα φαινόμενα του ριζοσπαστικού φονταμενταλισμού, εκφράζουν κυρίως τους οπαδούς του Ισλάμ, που για ελάσσονος σημασίας ζητήματα, π.χ. «τα σκίτσα του Μωάμεθ», παλιότερα το βιβλίο του Σ. Ρούσντι «σατανικοί στίχοι», εκδίδουν συμβόλαια θανάτου με αμοιβή και περίοπτη θέση στον ισλαμικό παράδεισο…!» (διαβάστε όλο το κείμενο κάνοντας κλικ στο σύνδεσμο: http://romfea.gr/epikairotita/14101-corpus-christi). ΄Ισως να θυμάστε ότι όταν η ταινία «Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ» πρωτοπροβλήθηκε, πριν χρόνια, στη Δύση η αντίδραση ήταν αναιμική ως ανύπαρκτη. Αντίθετα, οι μόνες χώρες που απαγόρευσαν την προβολή της ήταν οι μωαμεθανικές. Και ο λόγος είναι γιατί οι μουσουλμάνοι θεωρούν τον Ιησού, όπως τον Μωυσή, προφήτη. ΄Ετσι οι Μωαμεθανοί θέλουν να προφυλάξουν όχι μόνο την υπόληψη του Μωάμεθ αλλά και του Χριστού!
Τελευταία, πολλά γράφονται ή προβάλλονται με σκοπό να προσβάλουν βάναυσα το πρόσωπο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Η αντίδραση μερικών χριστιανών περιορίζεται σε βίαιες πολλές φορές αντιδράσεις. Αυτό δεν ταιριάζει με το πνεύμα του Χριστού. Η Ιερά Σύνοδος αρκέστηκε να αποκαλέσει το έργο «βλάσφημο». Πιστεύουμε ότι χρειάζονται νηφάλιες φωνές όπως του επισκόπου Σιατίστης. Κι ακόμη, οι νόμοι του κράτους για την ελευθεροτυπία, πρέπει να έχουν και κάποια πλαίσια ευπρέπειας και σεβασμού, ιδιαίτερα σε θέματα θρησκευτικής πίστης. Δεν είναι παράξενο να υπάρχουν νόμοι που τιμωρούν αυστηρά εκείνους που υβρίζουν τους άρχοντες του έθνους και να αφήνουν ασύδοτους τους υβριστές του Χριστού!