Ο K. Λεονταριδης σε άρθρο του, με τίτλο «Xειρότεροι από τα θεριά», μιλώντας για βασανιστήρια, αναφέρεται σ’ αυτό που είπε ο Mακρυγιάννης στα απομνημονεύματά του, δίνοντας ένα διαχρονικό αφορισμό: «Kαι είπα ότι το θερίον είναι θερίον και ο άνθρωπος είναι χειρότερος». Δυστυχώς, αυτό είναι πραγματικότητα σε κάποιο βαθμό. Απεικονίζει όλες τις ιστορικές περιόδους, σκοτεινές και πολιτισμένες. Βασανισμοί για πολιτικούς, κοινωνικούς και θρησκευτικούς λόγους. Οι εκθέσεις διαφόρων οργανισμών (Διεθνής Αμνηστία κ.ά.) καταγράφουν τα όσα τρομερά γίνονται και αυτά μη νομίσετε ότι αφορούν εμπόλεμες καταστάσεις. Είναι απίστευτα τα όσα εφιαλτικά γίνονται από ανθρώπους, ακόμα και στο όνομα υψηλών θεωριών. Aπό την αρχαιότητα ως τώρα, η ιστορία μαζί με τις ανακαλύψεις και την πρόοδο περιλαμβάνει αναρίθμητες περιπτώσεις φρίκης. Oργανωμένα εγκλήματα από λαό σε λαό, από καθεστώτα σε «υπηκόους», απίστευτες επινοήσεις βασανιστηρίων, ακόμα και για… επιστημονικούς σκοπούς. Σε πολλές χώρες του κόσμου, η εμπορία οργάνων και η «εξαγωγή» τους οργιάζει…

Ο Kυριάκος Σιμόπουλος στο συγκλονιστικό βιβλίο «Bασανιστήρια και Εξουσία» αναφέρεται «στον αρχαιοελληνικό αποτυμπανισμό, τις ρωμαϊκές ανασταυρώσεις, τους εξομματισμούς των Βυζαντινών, το μεσαιωνικό τροχό και τις καύσεις «απίστων» και τα παλουκώματα της τουρκοκρατίας, αυτά δεν είναι οδυνηρότερα από τα μέσα που προσφέρει η τεχνολογία στους σύγχρονους δήμιους». Στις ημέρες μας έχει παγκοσμιοποιηθεί η αναισθησία. Πολιτισμένα «χριστιανικά» κράτη υποβάλουν σε βασανιστήρια ανθρώπους άλλων κρατών (ολοκαυτώματα, γενοκτονίες). Ο Ντοστογιέφσκι είχε γράψει ότι «δίχως Θεό όλα επιτρέπονται». Ο Ψαλμωδός λέει: «Ο άνθρωπος, που πλάστηκε με τιμή, και δεν καταλαβαίνει, εξομοιώθηκε με τα κτήνη που φθείρονται» (Ψαλμ. 49/20). Κι αυτό το βλέπουμε σ’ έναν άθεο «πολιτισμό» που ανερυθρίαστα κάνει ένα σωρό εγκληματικές πράξεις (διαφθορά σε όλες τις αποχρώσεις και σ’ όλα τα στρώματα). Η βία, η τρομοκρατία, οι πόλεμοι έχουν μεταβάλει τη γη μας σε μόνιμο πεδίο μάχης, σε μια ζούγκλα, όπου κυβερνά η βία και η τρομοκρατία. Ακόμη και ο αθλητισμός που έπρεπε να ηρεμεί τον άνθρωπο έγινε τόπος πολέμου και αντεκδίκησης. Και η κατάσταση, καθώς περνούν τα χρόνια, γίνεται ολοένα και χειρότερη. Οι αυστηρότεροι νόμοι, τα αστυνομικά μέτρα, ο εισαγγελέας, αποδείχτηκαν ανεπαρκή ελλειμματικά. Η μόνη και ριζική θεραπεία είναι η αλλαγή του ανθρώπου. Κι αυτή δεν έρχεται με περισσότερη και καλύτερη μόρφωση ή ευνοϊκότερες συνθήκες διαβίωσης ή αλλά με την αλλαγή της καρδιάς του ανθρώπου. Και αυτό το θαύμα μπορεί να το κάνει ο Πλάστης του ανθρώπου, γιατί «ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο σύμφωνα με τη δική του εικόνα, σύμφωνα με την εικόνα τού Θεού τον δημιούργησε, αρσενικό και θηλυκό τούς δημιούργησε» (Γένεση 1/27). Μετά την πτώση του, η εικόνα αυτή αμαυρώθηκε και ο άνθρωπος διώχτηκε από τον παράδεισο. Ο Θεός όμως στο Έλεος Του έστειλε τον Υιό Του, τον Ιησού Χριστό, για να προσφέρει τον Εαυτό Του θυσία στο Σταυρό για τη σωτηρία του αμαρτωλού ανθρώπου, ώστε όποιος πιστεύει σ’ Αυτόν σώζεται και αποκτά αιώνια ζωή. Απομένει στον άνθρωπο αν δεχτεί το δώρο του Θεού ή να το απορρίψει.

Γεώργιος Σ. Κανταρτζής