Πριν από το Πάσχα συγκλονίστηκε η πατρίδα μας από το πολύνεκρο αυτοκινητικό δυστύχημα στην Κοιλάδα των Τεμπών, που έγινε τραγική κοιλάδα θανάτου για 21 μαθητές Γυμνασίου μιας μικρής πόλης της Ημαθίας. Για μέρες η βαθιά θλίψη σκίαζε τη ζωή όλων μας. Ο πόνος των γονιών αβάσταχτος. Ποιος μπορεί σε τέτοια τραγικά γεγονότα να απαλύνει τον πόνο; Τα λόγια του ανθρώπου, όσο ωραία κι αν είναι, δεν μπορούν να χύσουν βάλσαμο παρηγοριάς. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να στρέψουμε τα μάτια μας στον Ουρανό με προσευχή και να ζητήσουμε από τον Θεό κάθε παρηγοριάς να ανακουφίσει τους πονεμένους. Εκφράζουμε τη βαθιά μας θλίψη στους προσφιλείς των αδικοχαμένων παιδιών.
Τέτοια γεγονότα πρέπει να μας προβληματίζουν και να μας βάζουν σε σοβαρές σκέψεις. Βλέποντας το πόσο σύντομη και αβέβαιη είναι η ζωή –για ηλικιωμένους και για παιδιά ακόμη- ας αλλάξουμε τρόπο ζωής και νοοτροπία, κι ας πάψουμε ν’ ασχολούμαστε με τα εγκόσμια, τα υλικά, τα πρόσκαιρα και να αγκαλιάσουμε τα αιώνια.
Δεν πρέπει ακόμη να ξεχνούμε ότι τα παιδιά μας, όσο πολύτιμα κι αν είναι σε μας, δεν είναι κληρονομιά μας. Ανήκουν στον Θεό ο Οποίος μας τα χάρισε. Και πρέπει εμείς να φροντίζουμε για τις φυσικές και πνευματικές τους ανάγκες και να είμαστε καλά πρότυπα σ’ αυτά. Ως γονιός πρέπει να καταλάβεις ότι έχεις την ευθύνη να διδάξεις το παιδί σου το Λόγο του Θεού και από τη μικρή του ηλικία να του βάλεις γερά θεμέλια, γιατί ζούμε σ’ έναν κόσμο που κάθε μέρα γίνεται πιο ζοφερός και όλοι βομβαρδιζόμαστε μέσω των ΜΜΕ με κάθε είδους ανηθικότητες, ανωμαλίες, αθλιότητες… Κι αν οι μεγάλοι έχουν τόσους πειρασμούς, φανταστείτε τι γίνεται με τα παιδιά και τη νεολαία μας. Η μάχη είναι αδυσώπητη και τα θύματα της αμαρτίας και του κακού αμέτρητα.
Χρειάζεται επαγρύπνηση. Ας μη περιορίσουμε τη φροντίδα μας μόνο για τη φυσική υγεία, τη μόρφωση, την καλοπέραση των παιδιών μας. Ας κάνουμε και πνευματική επένδυση σ’ αυτά. Είναι ανάγκη ν’ ακολουθήσουμε την παλιά συνταγή. Επιστροφή, λοιπόν, στη Βίβλο, κι ας το θεωρούν αυτό οι περισσότεροι αναχρονιστικό. Ο Θεός διάλεξε τον Αβραάμ γιατί είδε ότι θα δίδασκε τα παιδιά του να τηρούν το νόμο του Θεού (Γέν. 18/20). Αν, εσύ γονιέ, δε διδάξεις το παιδί σου τι είναι ηθικό και τι ανήθικο, τότε ο κόσμος θα τους δώσει τις δικές του ηθικές και αξίες. Και μετά θα διερωτάσαι γιατί το παιδί σου έπεσε στα ναρκωτικά ή στην ανηθικότητα. « Μάθαινε το παιδί στην αρχή της ζωής του να έχει καλές συνήθειες, και δε θα ξεστρατίσει απ’ αυτές ούτε όταν θάναι γέρος πια» (Παροιμίες 22/6).
Γεώργιος Σ. Κανταρτζής