του ΄Ακη Δημητριάδη

        Όταν πριν μερικά χρόνια εμφανίστηκαν τα πρώτα σούπερ μάρκετ, η γιαγιά μου δήλωνε κατηγορηματικά:  «Εγώ δεν πρόκειται να αγοράσω από αυτά τα ξενόφερτα. Θα συνεχίσω να ψωνίζω από τον μπακάλη τον κυρ-Τάσο, που τον ξέρω και με εξυπηρετεί».  Μετά από 2-3 χρόνια ο κυρ-Τάσος έκλεισε το μπακάλικο –όπως έκλεισαν κι όλα τα μπακάλικα-,  και η γιαγιά μου, όπως όλοι μας, τσουλούσε το καροτσάκι στους διαδρόμους του  σουπερμάρκετ.

        Πριν από δέκα-δώδεκα χρόνια σχεδόν κανείς δεν είχε κινητό τηλέφωνο. Σήμερα ακόμα και τα προνήπια έχουν από ένα και δύο κινητά, και μάλιστα τα χειρίζονται με εξαιρετικά μεγάλη ταχύτητα.

        Κάτι παρόμοιο πάει να γίνει και με το ηλεκτρονικό μάρκετινγκ, το e-shopping:  αγορές μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή, όχι μόνον από την Ελλάδα, αλλά από όλο τον κόσμο. Από συσκευές μέχρι τρόφιμα. Μάλιστα η τεχνολογία προχώρησε και στις παραγγελίες μέσω κινητών τηλεφώνων.

Ήδη ο Βασιλόπουλος εκτελεί παραγγελίες, και έπονται εταιρίες καλλυντικών και ειδών υγιεινής. Οι περισσότερες αεροπορικές εταιρίες έπαψαν να εκδίδουν εισιτήρια. Τα αγοράζεις μέσω του διαδικτύου, πληρώνοντας με την πιστωτική σου κάρτα. Το ίδιο και οι κρατήσεις στα ξενοδοχεία.

        Οι επιφυλάξεις, βέβαια, υπήρχαν πάντα:  «Και πού ξέρω εγώ πόσο θα χρεώσει την κάρτα μουVisa;». Μια απάντηση μπορεί να είναι «όσο ξέρεις πώς χρεώνουν την κάρτα του κινητού», δηλαδή καθόλου. Το πρόβλημα εμπιστοσύνης είναι σημαντικό, αλλά υπάρχουν τρόποι να λυθεί.

        Το βέβαιο είναι ότι σε λίγα χρόνια θα εναρμονιστούμε με την δυτική Ευρώπη και την Αμερική, όπου το 50-70% των αγορών πάσης φύσης αγαθών και υπηρεσιών γίνεται πλέον ηλεκτρονικά.