Η ευπιστία των απίστων και η πίστη των πιστών του Μάρκου Μπούσιου

του Μάρκου Μπούσιου

                    

Οι υλιστές κατηγορούν τους πιστούς για “ευπιστία”, αλλά, όπως έλεγε και ο Πασκάλ, ο άγιος αυτός της Επιστήμης, “οι άπιστοι είναι οι μάλλον εύπιστοι, γιατί πιστεύουν ό,τι παράλογο, προκειμένου να μη δεχθούν την αλήθεια για τον Θεό”. Μας λένε, λοιπόν, οι υλιστές και άπιστοι και άθεοι και ό,τι άλλο ισχυρίζονται πως είναι, ότι ο κόσμος, ο υπέροχος αυτός κόσμος, με την ασύλληπτη ομορφιά, την “άπειρη” ποικιλία-σ΄όλους τους ανθρώπους που έζησαν και ζούν δυο ίδια ακριβώς δαχτυλικά αποτυπώματα δεν υπήρξαν και δεν υπάρχουν. Δεν υπάρχουν δυο φύλλα του ίδιου γένους φυτών που να μοιάζουν απόλυτα, κι απ΄όλο το χιόνι που καλύπτει τη γή δυο νυφάδες δεν ήταν ούτε είναι απόλυτα ίδιες-. Γι΄αυτά τα θαύματα, τα θαύματα της φύσης, δεν μπορεί να μιλήσει κανείς γιατί μόλις καταπιαστεί με το μικρότερο και το πρώτο θα πάθει ίλιγγο! Και θέλουν να μας πουν πως όλα αυτά είναι αποτελέσματα τυφλής τύχης! Να ένα απλό και πρόχειρο παράδειγμα που δείχνει την αφροσύνη του πιο πάνω ισχυρισμού, την αφροσύνη των συμπτώσεων! Βάζουμε στην τσέπη μας δέκα χαρτάκια αριθμημένα από το 1 μέχρι το10. Και προσπαθούμε στη συνέχεια να βγάλουμε τα χαρτάκια αυτά με την αριθμητική τους σειρά, τραβώντας τα ένα ένα και ξαναβάζοντας στην τσέπη το τραβηγμένο και ανακατεύοντάς τα κάθε φορά. Λοιπόν, η πιθανότητα να βγάλουμε τον αριθμό 1 πρώτο είναι μια στις δέκα. Να βγάλουμε τους αριθμούς 1 και 2 στη σειρά είναι μια στις εκατό. Να βγάλουμε τους 1,2 και 3 στη σειρά είναι μια στις χίλιες κ.ο.κ. Η πιθανότητα τώρα να βγάλουμε και τους δέκα αριθμούς στη σειρά τους είναι μια στα δέκα δισεκατομμύρια! Δηλαδή, πρέπει να τραβήξουμε το κάθε αριθμημένο χαρτάκι δέκα δισεκατομμύρια (10.000.000.000) φορές κι απ΄αυτές να έχουμε την πιθανότητα να τραβήξουμε και τα δέκα με τη σειρά της αρίθμησής τους μόνο μια φορά! Κι έχουμε να κάνουμε με μόνο δέκα αριθμούς! Σκεφτείτε τώρα αν είναι δυνατόν ένα Σύμπαν, όπως η ελάχιστη γνώση που έχουμε γι΄αυτό μας δείχνει, από τον μικρόκοσμο του ατόμου-τριάντα εκατομμύρια απ΄αυτά χωρούν σ΄ένα κυβικό χιλιοστόμετρο!-μέχρι τον αστρικό μακρόκοσμο, να είναι αποτέλεσμα τυχαίας συρροής ατόμων!!! “Φάσκοντες είναι σοφοί εμωράνθησαν…” (Ρωμ. Α΄22).

ΓΝΩΜΕΣ ΠΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΑΠΙΣΤΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΟΣΑ ΛΕΕΙ Η ΒΙΒΛΟΣ

Βέρνερ Φον Μπράουν: Πιστεύω στον Θεό

 Ο διάσημος κατασκευαστής πυραύλων, Βέρνερ Φον Μπράουν, απαντά σε σχετική ερώτηση της “New York Journal American”: “O λόγος για τον οποίο πιστεύω στον Θεό, είναι σαφής. Το κάθε τι στον κόσμο είναι κατασκευασμένο με τάξη και οργάνωση και προϋποθέτει ένα κατασκευαστή, ένα σχεδιαστή. Το Σύμπαν περικλείει τόση τάξη, τόση τελειότητα και ακρίβεια, ώστε δε μπορεί παρά νάναι αποτέλεσμα θεϊκού σχεδίου. Πρέπει να υπάρχει πίσω του σίγουρα, ένας Δημιουργός. Για μένα δεν υπάρχει άλλος δρόμος“.

                                                                    ***

  Μ έ γ α ς   Ν α π ο λ έ ω ν: Ο Ι η σ ο ύ ς  δεν  ε ί ν α ι  ά ν θ ρ ω π ο ς

 

“O  Μ έ γ α ς   Ν α π ο λ έ ω ν όταν ήταν εξόριστος στην Αγία Ελένη ασχολήθηκε με τη μελέτη του προβλήματος “Ιησούς Χριστός“. Γεμάτος από θαυμασμό για το μεγαλείο της προσωπικότητάς Του, έλεγε στους στρατηγούς του ντε Μοντολόν και Μπερτράντ: <<Γνωρίζω τους ανθρώπους, και σας λέγω ότι ο Ι η σ ο ύ ς  δ ε ν  ε ί ν α ι  ά ν θ ρ ω π ο ς…Ο Μέγας Αλέξανδρος, ο Καίσαρας, ο Καρλομάγνος και εγώ θεμελιώσαμε μεγάλα Κράτη. Αλλά πού στηρίξαμε τα δημιουργήματα της μεγαλοφυΐας μας; Στη βία. Μόνο ο Ιησούς θεμελίωσε το Βασίλειό Του στην α γ ά π η. Οι ιδρυτές των θρησκειών δεν έχουν ιδέα της μυστικής αυτής αγάπης, που είναι αυτή η ουσία του Χριστιανισμού…Τ ο  μ ε γ α λ ύ τ ε ρ ο   θ α ύ μ α  τ ο υ  Χ ρ ι σ τ ο ύ  ε ί ν α ι  α ν α μ φ ι σ β ή τ η τ α  η  β α σ ι λ ε ί α  τ η ς  α γ ά π η ς…Όλοι όσοι πιστεύουν σ΄Αυτόν αισθάνονται αυτή τη θαυμάσια, την υπερφυσική αγάπη, που είναι φαινόμενο ανεξήγητο, είναι το Ιερό Πυρπου ο Χριστός…έφερε στη γη και το οποίο ο πανδαμάτωρ χρόνος, ο μεγάλος αυτός καταστροφέας, δεν μπορεί ούτε να σβύσει ούτε να περιορίσει. Εγώ ο Ναπολέων, το γεγονός αυτό θαυμάζω περισσότερο, το οποίο σύμφωνα με τη γνώμη και την πεποίθησή μου αποδεικνύει απόλυτα τη Θεότητα του Χριστού…>> (Από το βιβλίο του Δημ. Μαγκριώτη “Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ Η ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΣΚΕΨΙΣ”, ΑΘΗΝΑ 1948, ελάχιστα τροποποιημένο και προς το νεoελληνικότερο μεταγλωττισμένο).

                                                                     ***

Λινναίος, έλεγε: “Θαυμάζω το Θεό τον παντογνώστη και παντοδύναμο!...

 
“Eίπανε στη μυγδαλιά, μίλησέ μας για το Χριστό! και κείνη άνθισε!”

Ο ιδρυτής της Βοτανικής Κάρολος Λινναίος, έλεγε: “Ήρθα σ΄αυτό τον κόσμο για να θαυμάζω το Θεό τον παντογνώστη και παντοδύναμο σ΄όλη Του τη μεγαλειότητα. Ή φυσική ιστορία είναι μια θεία επιστήμη. Ας μη κλείνουμε τα μάτια της ψυχής μπροστά στο έργο του Θεού, αλλ΄ας οδηγούμαστε απ΄αυτά για να θαυμάζουμε τον Τεχνίτη. Η θεώρηση της φύσης χαρίζει μια πρόγευση της ουράνια ευδαιμονίας, μια διαρκή χαρά της ψυχής και μια αρχή για το πλέριο ξεδίμασμά της”.

Πόση αρμονία τέχνης και χρωμάτων! Τι απειροτέλεια υφαντουργία! τι χάρη! Τι ομορφιά! Καμμιά ανθρώπινη τέχνη δε συγκρίνεται με τη φυσική δροσιά κι ομορφιά των λουλουδιών. Μας το έχει ειπεί κι ο Κύριος: “Καταμάθετε τα κρίνα του αγρού πώς αυξάνει΄ ου κοπιά ουδέ νήθει΄ λέγω δε υμίν ότι ουδέ Σολομών εν πάση τη δόξη αυτού περιεβάλετο ως εν τούτων” (Ματ. Στ΄28-29).
Παντού λουλούδια! Λουλούδια στη γέννηση, λουλούδια στο γάμο, λουλούδια στο θάνατο. Λουλούδια στις χαρές, λουλούδια στις λύπες. Οι άνθρωποι με λαχτάρα τ΄αποζητάνε για συντροφιά. Σπίτι δίχως λουλούδια, μοιάζει μ΄ερημιά δίχως όαση. Ένα όμορφο καλοβαλμένο ανθοδοχείο, αξίζει περισσότερο από εκατό ζωγραφικούς πίνακες.

Τα λουλούδια μιλούν, αλλά και διδάσκουν. Μας λένε πως όλοι μας είμαστε προσκαιροι και προσωρινοί σ΄αυτό τον κόσμο. “Πάσα σαρξ ως χόρτος και πάσα δόξα ανθρώπου ως άνθος χόρτου. Ο χόρτος εξηράνθη και το άνθος αυτού εξέπεσε” (Α΄Πέτρ. Α΄24). Κάθε άνθρωπος είναι σαν το χορτάρι και τ΄αγριολούλουδο. Το πρωί γεννιέται με τη δροσιά κι ως το βράδυ γέρνει πεθαμένο. Τώρα ο άνθρωπος είναι στα νιάτα του και χαίρεται τη ζωή του αμέριμνος, μα τα χρόνια κυλάνε τόσο γρήγορα, που δίχως να το πολυκαταλάβει, βρίσκεται στο γέρμα της ζωής, αναμένοντας από στιγμή σε στιγμή το θάνατο. Εφήμερο λουλούδι, ο άνθρωπος, κι ας μην υπερηφανεύεται για τα χαρίσματα και τα προσόντα του.

Υπάρχει Θεός, Ποιητής ουρανού και γης. Το λένε οι ουρανοί. Το λέει η γη. Το λένε τα λουλούδια. (Μιχαήλ Ε. Μιχαηλίδη, ΜΕ ΘΕΟ ή ΔΙΧΩΣ ΘΕΟ; σελ.60,6162,63,64, αποσπάσματα).

                                                           ***

                                         Ο υπερούσιος Θεός

Ο αθέατος και υπερούσιος Θεός, με της ψυχής την ενόραση εμφανίζεται και γνωρίζεται και αναγνωρίζεται. Τα μάτια βλέπουν τα ορατά· ο νους βλέπει τα αόρατα. Η θεωρία του Θεού δημιουργεί εσωτερική θεία έλλαμψη, που είναι “άρρητος ενέργεια, νοουμένη αγνώστως και ορωμένη αοράτως” (Ιωάννης της Κλίμακος).

Μονάχα με την αγάπη είναι δυνατό να κατανοηθεί. Με την κοινωνία της ζωής του Θεού. Η μετοχή τούτη στη ζωή του Θεού -μέθεξη Θεού- οδηγεί στη γνώση και την απόλαυση του Θεού. Μια απόλαυση άγια και μυστική. (Μ. Ε. Μιχαηλίδη ΜΕ ΘΕΟ ή ΔΙΧΩΣ ΘΕΟ, σελ.17, ΑΘΗΝΑ 1981).

                                                                     ***

            Η θαυματουργική έκλειψη  Ηλίου 

Ο Ρενάν για τον Ιησού 
   

Ο χρονικογράφος Φλέγων (β΄μ.Χ. αι.) αναφέρει: “Τω Δ΄(τετάρτω) έτει της ΣΒ΄(διακοσιοστής δευτέρας) Ολυμπιάδος εγένετο έκλειψις ηλίου μεγίστη των εγνωσμένων πρότερον και νυξ ώρα έκτη της ημέρας εγένετο, ώστε και αστέρας εν ουρανώ φανήναι. Σεισμός τε μέγας κατά Βιθυνίαν γενόμενος τα πολλά Νικαίας κατεστρέψατο” Τα γεγονότα αυτά, σύμφωνα με τους ειδικούς, είναι τα ίδια με εκείνα που συνέβησαν όταν σταυρώθηκε ο Κύριος. (Κ. Μεταλληνού: Προς Ρωμαίους σελ. 175).

“Κατά ανεξακρίβωτον παράδοσιν ο Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης ευρεθείς εν Ηλιουπόλει της Αιγύπτου κατά την ημέραν καθ΄ην εσταυρώνετο στον Γολγοθά ο Ιησούς και ιδών την παρά φύσιν έκλειψιν του ηλίου και αισθανθείς τον σεισμόν φέρεται ειπών προς τον συνοδόν του Απολλoφάνην: “Ο άγνωστος πάσχει Θεός, δι΄ον το Παν εζόφωται και σεσάλευται”
(Κ.Μεταλληνού, προς Ρωμαίους σελ.177 [sic] ).

«Ο Βίος του Ιησού», Ερνέστου Ρενάν Κατακλείδα του έργου «Ο Βίος του Ιησού» του γνωστού αρνητή του υπερφυσικού Ερνέστου Ρενάν: «…οποιαδήποτε και αν πρόκειται να είναι τα απροσδόκητα φαινόμενα του μέλλοντος, τον Ιησού κανένας δεν θα ξεπεράσει. Η λατρεία του θα ανανεώνεται αδιάκοπα· ο θρύλος του θα προκαλεί ανεξάντλητα δάκρυα· οι οδύνες του θα συγκινούν τις ευγενέστερες καρδιές· οι αιώνες όλοι θα κηρύξουν, ότι ανάμεσα στους υιούς των ανθρώπων δεν γεννήθηκε κανένας από τον Ιησού μεγαλύτερος.»

ΣΧΟΛΙΟ: Ο Ρενάν ήταν αρνητής του υπερφυσικού. Δεν πίστευε στα θαύματα, και αρνιόταν οπωσδήποτε τη θεότητα του Ιησού. Η ομολογία του όμως ότι “…οι αιώνες όλοι θα κηρύξουν, ότι ανάμεσα στους υιούς των ανθρώπων δεν γεννήθηκε κανένας από τον Ιησού μεγαλύτερος“, αποτελεί μια μεγάλη αντίφαση και έμμεση αναγνώριση πως ο Ιησούς ήταν Θεός  “φανερωθείς εν σαρκί”,  γιατί μόνο ο Θεός δεν έχει μεγαλύτερό Του ούτε στο παρελθόν ούτε στο μέλλον, στους αιώνες, δηλαδή, των αιώνων. Αλλά, ο Παντοδύναμος είναι κύριος των βουλών των ανθρώπων και κάνει ακόμη και τους εχθρούς Του, χωρίς να το θέλουν ή να το καλαβαίνουν, να ομολογούν την ύπαρξή Του, και στη προκείμενη περίπτωση, τη θεότητα του Ιησού. “Φάσκοντες είναι σοφοί εμωράνθησαν” (Ρωμ. α΄22). 

 

 

 

 ΑΠΟ ΤΗ Ν ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΜΑΡΚΟΥ ΜΠΟΥΣΙΟΥ  www.christianmessage.gr

 

 

Comments are closed.