Κάθε χρόνο κατά τα μέσα Νοεμβρίου όλος ο κόσμος αρχίζει να προετοιμάζεται για τις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Στολίζονται οι βιτρίνες των καταστημάτων, ακούγονται οι όμορφες μελωδίες Άγια Νύχτα,  το Έλατο,   κλπ.

            Αυτό που σ’ εμένα αρέσει περισσότερο, είναι τα πολύχρωμα χριστουγεννιάτικα φωτάκια. Έχουν κάτι το παραμυθένιο, το μαγικό, με μεταφέρουν σε έναν άλλο κόσμο, γεμάτο ομορφιά και ελπίδα.

Μου αρέσει ιδιαίτερα να γυρνάω τις γειτονιές και να χαζεύω αυτά τα όμορφα φωτάκια, με τα οποία είναι στολισμένα τα σπίτια αλλά και οι κεντρικοί δρόμοι της πόλης, ο πεζόδρομος, τα μαγαζιά και το πάρκο.

Εδώ στην Κατερίνη υπάρχει κι ένας άτυπος διαγωνισμός, ποιος θα στολίσει περισσότερο με φωτάκια το σπίτι του. Δεν τον έχει προκηρύξει ο Δήμος, ούτε ανακοινώνονται αποτελέσματα, αλλά όλοι το ξέρουν και συναγωνίζονται.

Εγώ προσωπικά τα τελευταία χρόνια βγάζω νικητή ένα σπίτι στην οδό Νικομηδείας απέναντι από τον παλιό Καλό Σαμαρείτη. Χωρίς υπερβολή, πρέπει να έχει πάνω από 100.000 φωτάκια και διάφορα άλλα πολύχρωμα διακοσμητικά, φωτεινούς αγιοβασίληδες, αγγελάκια, άστρα κ.ά..

 Όσοι το είδαν λένε διάφορες απόψεις, όπως, λ.χ.

–                      Θυμίζει Χόλυγουντ…

–                      Για να στηθούν αυτά τα φωτάκια χρειάζεται χρόνος πάνω από μια βδομάδα από ειδικό συνεργείο διακόσμησης…

–                      Ο Χριστός δε γεννήθηκε σε τέτοιο περιβάλλον, αλλά σε ταπεινή και σκοτεινή φάτνη…

Βάλθηκα, λοιπόν, κι εγώ φέτος να διακοσμήσω το σπίτι μου με περισσότερα φωτάκια και άλλες φωτεινές επινοήσεις. Παρήγγειλα από τη Σουηδία και μου έστειλε ο αδελφός μου κάτι επτάφωτες λυχνίες για τα παράθυρα. Έβαλα φωτάκια όχι μόνο στο χριστουγεννιάτικο δέντρο, αλλά και σε όλα τα δωμάτια, ακόμα και στην τουαλέτα. Και για να βλέπουν και οι άλλοι έξω από το σπίτι, στόλισα όλα τα μπαλκόνια, τα παντζούρια και τις γλάστρες. Από τη Θεσσαλονίκη αγόρασα έναν τεράστιο φουσκωτό κατακόκκινο Αγιο-Βασίλη που σκαρφαλώνει για να φέρει τα δώρα. Μέρα – νύχτα τα αμέτρητα αυτά φωτάκια ανάβαν, και μαζί τους πετούσα κι εγώ σε άλλους κόσμους μαγικούς.

Κάποτε, όμως, πέρασαν οι γιορτές και άρχισε το ξήλωμα. Κι όχι μόνον αυτό, αλλά μια μέρα μου ήλθε κι ο λογαριασμός του ηλεκτρικού ρεύματος. Έπαθα σοκ μόλις τον είδα, 785 ευρώ !  Ζαλίστηκα και προσγειώθηκα ανώμαλα. Μου άναψαν τα λαμπάκια…

Πήγα να διαμαρτυρηθώ στη ΔΕΗ, αλλά μου εξήγησαν διάφορα τεχνικά, ότι δηλαδή είναι Εκκαθαριστικός. Στην απορία μου, πώς τους άλλους μήνες πληρώνω ελάχιστα, ο υπάλληλος χαμογέλασε και με ρώτησε,

Μήπως είχατε βάλει περισσότερα φωτάκια τα Χριστούγεννα ;