Μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη με τον γνωστό συγγραφέα- ιεροκήρυκα John Blanchard σε μετάφραση του Παναγιώτη Σταυρινού, Μαθηματικού

Ο John Blanchard παρουσίασε πρόσφατα στο κοινό ένα νέο ευαγγελιστικό μικρό βιβλίο.  Μίλησε στο περιοδικό  EN (EVAGGELICALS NOW) για το σταυρό, καθώς ήδη βρισκόμαστε στην προπαρασκευαστική περίοδο του Πάσχα.

 

EN: Έχετε παρουσιάσει ένα νέο φυλλάδιο που τιτλοφορείται: Γιατί ο σταυρός; Ποια θα λέγατε ότι είναι η μεγάλη έλξη του σταυρού για τους πνευματικά ενδεείς αμαρτωλούς;

JB: Από μιαν άποψη δεν είναι καθόλου έλξη. Ο σταυρός είναι μισητός σε αυτούς που δεν πιστεύουν, διότι επιφέρει ένα ανεπιθύμητο πλήγμα στην υπερηφάνειά τους, κάνοντας όλη την υποτιθέμενη καλοσύνη τους – ακόμα και τις θρησκευτικές τους ιδέες και πρακτικές – άνευ αξίας, ενώ ανόητα φαντάζονται ότι αυτές θα τους προετοιμάσουν για την αιωνιότητα. Ένας  από τους συμπαίκτες μου στο γκολφ ήταν ουμανιστής (με μικρό το «ο»). Στην κηδεία του, η λέξη «Θεός» δεν χρησιμοποιήθηκε καθόλου, εντούτοις ένα άλλο μέλος της λέσχης του γκολφ μας, διαβεβαίωσε ειρωνικά το εκκλησίασμα ότι ο Φρέντ (δεν είναι το πραγματικό του όνομα) ήταν τώρα με ασφάλεια στον ουρανό. Οποιαδήποτε υπόδειξη για το αντίθετο θα προκαλούσε προσβολή. Ο πραγματικός πόλος έλξης του σταυρού (ή μάλλον, αυτό που πρέπει να θεωρηθεί ως πόλος έλξης) είναι ότι αυτός αποτελεί το μόνο μέρος όπου η δικαιοσύνη του Θεού, η οργή και το έλεος Του συναντιούνται για να μας εξασφαλίσουν δίοδο προς την σωτηρία. Ήταν εκεί όλα αυτά, όταν ο Ιησούς πέθανε, «ο δίκαιος υπέρ των αδίκων για να μας φέρει στο Θεό ». Ο σταυρός είναι αυτό που ο C.H. Spurgeon ονομάζει «υπέρτατο στον κόσμο και μοναδική θεραπεία».

 Είναι ο ευαγγελισμός δύσκολος;

EN:Είσαστε ευαγγελιστής για πολλά χρόνια. Θα λέγατε ότι είναι δυσκολότερο ή πιο εύκολο τώρα να παρουσιάσετε το μήνυμα του σταυρού σε μη Χριστιανούς; Και ποια είναι η συλλογιστική σας;

JB: Κατά μια άποψη είναι πιο δύσκολο γιατί ζούμε σε έναν κόσμο όλο και πιο «επικεντρωμένο στα αντικείμενα». Οι τεχνικές της διαφήμισης έχουν αναπτυχθεί με τέτοια ταχύτητα και είναι τόσο εκλεπτυσμένες ώστε εκατομμύρια άνθρωποι είναι μαριναρισμένοι στον υλισμό, με τη ζωή τους να κυριαρχείται τόσο πολύ από τα υπάρχοντά τους, ώστε να  έχουν λίγο ή καθόλου χρόνο για πνευματικά ζητήματα, πόσο μάλλον για το κεντρικό μήνυμα της Χριστιανικής πίστης. Ο απόστολος Παύλος είπε ότι το κήρυγμα του σταυρού ήταν για τους περισσότερους ανθρώπους της εποχής του «ανοησία». Οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι, για παράδειγμα, θα θεωρούσαν γελοία την ιδέα  ότι στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν οι θεοί τους, ότι υπήρχε μόνο ένας Θεός και ότι ο μόνος τρόπος για να τον γνωρίσεις ήταν μέσα από το θάνατο κάποιου τριαντάχρονου Εβραίου. Η ανάπτυξη μιας κουλτούρας πολυθρησκευτικής στο Ηνωμένο Βασίλειο σπρώχνει σταδιακά τους ανθρώπους να σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο. Ο Χριστιανισμός όχι μόνο υποβιβάζεται στο ίδιο επίπεδο με εκείνο των  ανθρώπινων θρησκειών, αλλά τώρα έχει περιθωριοποιηθεί σε τέτοιο σημείο ώστε όσοι ισχυρίζονται ότι προσφέρει τη μοναδική λύση στις βαθύτερες ανάγκες του ανθρώπου, απορρίπτονται ως φανατικοί φονταμενταλιστές. Αυτό καθιστά ολοένα και πιο δύσκολο το έργο κάποιου να εστιάσει την προσοχή των ανθρώπων στις βασικές αλήθειες της χριστιανικής πίστης, πόσο μάλλον να στρέψει την προσοχή τους σε εκείνο το γεγονός που αποτελεί  τον πυρήνα της χριστιανικής πίστης. Από την άλλη, το αποτρόπαιο σάλπισμα του επικεφαλής των υπέρ του Νέου Αθεϊσμού επευφημούντων, Richard Dawkins, ίσως να πέτυχε περισσότερα από όλους τους κήρυκες της χώρας μαζί, γιατί έδωσε την αφορμή  στους ανθρώπους να κάνουν σκέψεις για το Θεό. Αυτό έχει προσφέρει τουλάχιστον  στους Χριστιανούς μιαν αφετηρία ώστε όταν μιλούν με τους φίλους τους αλλά και στις διάφορες επαφές τους να αξιοποιούν την ευκαιρία και να κατευθύνουν τη συζήτηση προς το Χριστό και τη θυσία Του στο Γολγοθά.

Ο Σταυρός- το επίκεντρο;

EN: Είναι ακόμα ο σταυρός η κύρια δύναμη στη ζωή της Ευαγγελικής εκκλησίας αυτής της χώρας, όπως θα έπρεπε να είναι;

JB: Δυστυχώς, ίσως να μην είναι. Θα πρέπει να είμαστε ευγνώμονες σε εκατοντάδες εκκλησίες που κηρύττουν ένα σαφές, ανόθευτο Ευαγγέλιο, αλλά υπάρχουν αμέτρητες άλλες όπου αυτό
δεν συμβαίνει και στις οποίες επικρατεί η τάση προς μια «πιο ήπια» προσέγγιση κατά την οποία ο Ιησούς παρουσιάζεται ως πρότυπο μάλλον και όχι ως Λυτρωτής. Αλλά ο Ιησούς ήλθε στον κόσμο «για να σώσει τους αμαρτωλούς», δεν ήλθε για να μας δώσει απλώς μιαν αναφορά σε ηθικές αρχές.

Συζητώντας τις σύγχρονες τάσεις, με τον Geoff  Thomas πριν από λίγο καιρό, ο ίδιος επέστησε με λύπη την προσοχή σε ορισμένα πράγματα που διδάσκονταν και γίνονταν από μερικές εκκλησίες και πρόσθεσε: «John, όλα όσα έχουμε να προσφέρουμε είναι ένας σταυρωμένος και αναστημένος Σωτήρας». Είχε δίκιο. Ο Παύλος είπε: «Εις εμέ δε μη γένοιτο να καυχώμαι ειμή εις τον σταυρόν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού», αλλά πάρα πολλές εκκλησίες υπολείπονται αυτής της διδαχής, όποια και αν είναι η εξωτερική τους εμφάνιση. Αναρωτιέμαι αν ο λόγος για αυτό οφείλεται στο ότι οι εκκλησίες κάνουν πίσω από φόβο μπροστά σε αυτό που καθιστά το μήνυμα του σταυρού τόσο αναπόφευκτα σημαντικό και επείγον. Πότε ο μέσος εκκλησιαζόμενος σε αυτήν τη χώρα άκουσε τα τελευταία χρόνια μια σειρά (ή ένα κήρυγμα) για το θέμα της κόλασης; Πότε έγινε κάποια έρευνα για το βιβλίο μου Whatever happened to Hell; Ρώτησα έναν ευαγγελικό πάστορα που έχει μια βιβλιοθήκη με 4.000 βιβλία, πόσα από αυτά τα βιβλία έχουν για θέμα τους την κόλαση και αυτός μου απάντησε: «Έχω ένα, αλλά μου φαίνεται ότι το έχασα». Ωστόσο, αν η κόλαση δεν υπάρχει στην πραγματικότητα, τότε  γιατί ο Ιησούς πέθανε; Ο σταυρός δεν έχει νόημα μέχρι να εξεταστεί κάτω από το πρίσμα της απόλυτης αγιότητας του Θεού, της μηδενικής ανοχής Του απέναντι στην αμαρτία και της σαφούς προειδοποίησης Του ότι, όσον αφορά τον ουρανό, «τίποτε ακάθαρτο δεν θα εισέλθει ποτέ σε αυτόν». Εκκλησιαστικά προγράμματα που συμβάλλουν στην ικανοποίηση τοπικών αναγκών της κοινωνίας μεταξύ των νέων, των ηλικιωμένων, των αναξιοπαθούντων και των φτωχών, έχουν σημαντικό ρόλο να παίξουν. Η Χριστιανική Εκκλησία έχει γίνει συχνά ένα επάξιο παράδειγμα συμπόνιας και περίθαλψης, αλλά αν τα προγράμματα αυτά δεν συνδέονται κατά κάποιο τρόπο με τον  σταυρό, τότε βρίσκονται εκτός της αποστολής της Εκκλησίας, η οποία είναι εντεταλμένη «να κηρύξει το Ευαγγέλιο». Ένα άλλο εμπόδιο στον κεντρικό ρόλο του σταυρού στη ζωή της Εκκλησίας είναι ότι η αλήθεια του μηνύματος της δεν ταιριάζει άνετα στη χριστιανική βιομηχανία της ψυχαγωγίας, με αποτέλεσμα το μήνυμα της συχνά πρέπει να νερωθεί για να γίνει ένα βόλεμα. Η αγιότητα και η κυριαρχία του Θεού, η διαφθορά του ανθρώπου, ο θάνατος του Χριστού που υποκαθιστά τον δικό μας θάνατο, η ανάγκη για πραγματική μετάνοια και η κλήση για προσωπική ευσέβεια, όλα αυτά δεν μεταδίδονται εύκολα μέσα από όσα πολλά προτείνονται και προσφέρονται ως «Λατρεία». Η διαμόρφωση ενός γνήσιου βιβλικού Ευαγγελίου με ορισμένα τυποποιημένα σχήματα μοιάζει με την προσπάθεια  να στείλεις το Πόλεμος και Ειρήνη με το Twitter.

 

Το θαύμα του σταυρού

EΝ: Πείτε μας για τη δική σας μεταστροφή και πώς είδατε για πρώτη φορά το θαύμα αυτό που ο Ιησούς πέτυχε στο σταυρό.

JB: Γεννήθηκα στο Guernsey, μετακόμισα στις Hebrides κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, επέστρεψα το 1945 και προσχώρησα με τη θετή μου μητέρα σε  μια Ευαγγελική Αγγλικανική εκκλησία. Έγινα σύντομα ένας θρησκευτικός υποκριτής, εμπλεκόμενος σε μεγάλο βαθμό στα θέματα της εκκλησίας, αλλά παρέμεινα ξένος στην σωτήρια χάρη του Θεού. Μετά το σχολείο πήγα στη Δημόσια Υπηρεσία του Guernsey και μετά από αρκετά χρόνια μετατέθηκα στο γραφείο του Γενικού Εισαγγελέα. Μοιραζόμενος κάποιο χώρο με την ομορφότερη κοπέλα που είχα ποτέ συναντήσει, με προσκάλεσε τον Οκτώβριο του 1954 σε μια ιεραποστολική περιοδεία που έκανε ως επισκέπτης ο Αμερικανός ευαγγελιστής Paul Cantelon. Συνέχισα να απορρίπτω τις προσκλήσεις της για να παρευρεθώ στις συναθροίσεις, αλλά τελικά πήγα απλά και μόνο επειδή θα ήταν και αυτή εκεί. Καταρχάς, δεν μου άρεσε το όλο πράγμα, αλλά τελικά βρήκα τον εαυτό μου καταδικασμένο από την αμαρτία, ειδικά την αμαρτία που προερχόταν από τη σκέψη ότι η θρησκεία μου θα μπορούσε να με δικαιώσει ενώπιον του Θεού. Η δόξα του έργου που ο Ιησούς ολοκλήρωσε στο σταυρό, έγινε ξαφνικά για μένα μια θαυμάσια πραγματικότητα και προς το τέλος της συνάντησης έγινα χριστιανός ψάλλοντας (και εννοώντας) τις λέξεις: «Μη με προσπεράσεις, ω ευγενικέ Σωτήρα. Άκου την ταπεινή κραυγή μου. Ενόσω καλείς τους άλλους, μη με προσπεράσεις». Τα υπόλοιπα είναι ιστορία – και όντως νυμφεύτηκα το κορίτσι! Πριν από ένα χρόνο κλαίγοντας την συνόδευσα μέχρι τον τάφο της – αλλά χαίρομαι με το κείμενο που είναι γραμμένο στην ταφόπλακα, το οποίο έχει ως εξής: «Με το Χριστό, που είναι ασυγκρίτως καλύτερα ». Ακόμη και μετά, που το σώμα μου θα εναποτεθεί δίπλα της, θα είμαι ικανός να δίνω τη μαρτυρία μου σε όλους που θα περνούν από εκεί!

Συμβουλές  στους νέους ευαγγελιστές

EΝ: Τι συμβουλή θα δίνατε σε νέους ευαγγελιστές σήμερα που μόλις τώρα αρχίζουν την πορεία τους στην υπηρεσία του Ευαγγελίου;

JB: Πρώτα απ’ όλα, να κάνετε  προτεραιότητα την προσωπική σας πορεία με το Θεό- αν και αυτό δεν είναι η συμβουλή μου. Απλά να εφαρμόζετε τα λόγια του Παύλου προς τον Τιμόθεο, «Πρόσεχε εις σεαυτόν και εις την διδασκαλίαν, επίμενε εις αυτά». Όσο για συμβουλές, δεν αισθάνομαι ότι έχω τα προσόντα για να δώσω κάποια συμβουλή, αλλά τα πιο κάτω (δεν έχει σημασία η σειρά) είναι μερικά πράγματα που έχουν αποδειχθεί χρήσιμα σε μένα. Πρώτον, γνωρίστε σε βάθος τις βιβλικές αρχές. Γνωρίζοντας τα λόγια του Ευαγγελίου, δεν είναι το ίδιο με το να κατανοήσετε το βαθύτερο νόημά τους. Να στοχάζεστε τα δόγματα της σωτηρίας.
Δεύτερον, να μελετάτε ως εάν η ζωή σας να εξαρτάται από αυτήν τη μελέτη. Διαβάζετε, διαβάζετε, διαβάζετε! Τρίτον, να μελετάτε για να συντηρείσθε πνευματικά και όχι μόνο για να ετοιμάζετε κηρύγματα. Ένας νεαρός ευαγγελιστής κάποτε μου τηλεφώνησε για να με ρωτήσει: «John, τι μελετάς για το καλό της ψυχής σου»; Να είστε πάντα έτοιμοι να δώσετε μιαν καλή απάντηση σε αυτήν την ερώτηση! Τέταρτον, να είσθε πειθαρχημένοι. Μην ξοδεύετε άσκοπα τον χρόνο σας, να τον επενδύετε. Πέμπτον, να βάζετε στόχους, να στοχεύετε ψηλά και να κάνετε ό, τι μπορείτε για να τους πραγματοποιήσετε. Έκτον, να σηκώνεστε από το κρεβάτι νωρίς! Όσες ώρες αξιοποιήσετε  ενεργά και πνευματικά πριν από τις 8.00 π.μ. αυτές θα αξίζουν διπλά. Αυτό το είδος της πειθαρχίας είναι μερικές φορές δύσκολο όταν είστε μακριά από το σπίτι και πρέπει να λάβετε υπόψη τους οικοδεσπότες σας, αλλά στο σπίτι σας δεν υπάρχει καμία δικαιολογία να είστε απειθάρχητοι. Έβδομον, αναπτύξτε μια ομάδα υποστήριξης μέσω προσευχής και να την ενημερώνετε με τα νέα σας. Όγδοο, ποτέ να μην σταματάτε να προσεύχεστε για «άνωθεν σοφία», ιδίως όταν η διακονία σας αναπτύσσεται και έχετε  ολοένα αυξημένες απαιτήσεις σε χρόνο και πνευματικά χαρίσματα.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ Η “ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ”