Γράφει ο Παναγιώτης Σταυρινού, Μαθηματικός

Είναι πεποίθησή μου, ότι η ανθρώπινη σκέψη είναι παγιδευμένη σε ένα λαβύρινθο. Είναι εγκλωβισμένη στους σκοτεινούς και δαιδαλώδεις διαδρόμους του, που οι ίδιοι φτιάξαμε και εκούσια μπήκαμε μέσα. Και αφού προχωρήσαμε στα σκοτεινά διαμερίσματά του και ακούσαμε τα φοβερά βήματα του «Μινώταυρου», ψάχνουμε έντρομοι να βρούμε οδό διαφυγής. Ζητούμε εναγώνια διέξοδο προς το φως και την ελευθερία. Κυνηγημένοι από το Τέρας μες στο πηχτό σκοτάδι που μας τυλίγει, τρομαγμένοι από τους βρυχηθμούς του «Μινώταυρου» που ασταμάτητα αναζητά κάποιον «ίνα τον καταπίη» (Α Πετρ.5/8), τρέχουμε απελπισμένοι εδώ κι εκεί. Στρίβουμε από τον ένα διάδρομο και παίρνουμε κάποιον άλλο, ψαχουλεύοντας τους τοίχους της υγρής φυλακής μας, ελπίζοντας ότι στην επόμενη στροφή θα αντικρίσουμε την έξοδο προς την ελευθερία. Οι επιλογές μας είναι πολλές. Σ’ αυτό το λαβύρινθο υπάρχουν οδοδείκτες, που μας υποδεικνύουν οδούς διαφυγής. Υπάρχει πχ η «οδός Πλάτωνος», η «οδός Αριστοτέλη», η «οδός Σαρτρ», η «οδός Μαρξ», η «οδός Βούδα», η «Νέα Εποχή», κλπ. Ο καθένας μπορεί να ακολουθήσει το δρόμο του. Κάποιοι ίσως καθίσουν για όλη τους τη ζωή σε μια γωνιά που τους βολεύει, ακίνητοι, ατάραχοι, απαθείς, ελπίζοντας ότι έτσι θα ξεγελάσουν το «Μινώταυρο», που θα περνά από δίπλα τους. Η γνώμη μου αγαπητέ αναγνώστη, κι αν θέλεις ακολούθησέ την, είναι ότι μόνο ο Ιησούς Χριστός μπορεί να μας ελευθερώσει από τη σκλαβιά του «Μινώταυρου» και να μας φέρει από το σκοτάδι στο φως και από το θάνατο στην αιώνια ζωή. Ο Χριστός θα φροντίσει να Τον γνωρίσεις σε μια στιγμή της ζωής σου, να είσαι βέβαιος γι’ αυτό. Μπορείς να Του γυρίσεις την πλάτη και να χαθείς στα σκοτεινά δρομάκια του λαβυρίνθου σου, αν έτσι κρίνεις. Αν όμως πιαστείς από τα απλωμένα Του χέρια, θα σε οδηγήσει με σιγουριά προς το Φως, την Ελευθερία και τη Σωτηρία. Όταν λοιπόν αγαπητέ υπάρχει οδός ελευθερίας, γιατί παραμένουμε ακόμα στο λαβύρινθο, κυνηγημένοι από τον ανθρωποκτόνο (Ιω. 8/44) «Μινώταυρο»;