Η αλήθεια είναι ότι ένα νόστιμο φαγητό αποτελεί απόλαυση. Φαίνεται, όμως, ότι οι Έλληνες είμαστε πολύ λαίμαργοι. Όλο το φαγητό σκεφτόμαστε και το έχουμε βάλει στο επίκεντρο της ζωής μας. Ακόμα και η τηλεόραση όλο φαγητά δείχνει. Είναι και μια εκπομπή ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ, όπου επί μία ώρα παρουσιάζει του κόσμου τις λιχουδιές, παραδοσιακά φαγητά, ταψιά με ψητά, πίτες διάφορες, μαγειρευτά στο πήλινο, τοπικές νοστιμιές, γλυκά, κ.ά.
Μερικοί αυτή τη λαιμαργία τη δικαιολογούν λέγοντας ότι είμαστε μερακλήδες. Άλλοι λένε ότι είναι κατάλοιπο παλιών εποχών, της Γερμανικής κατοχής, τότε που είχαμε φτώχεια και στερούμασταν ακόμα και τα στοιχειώδη.. Το σίγουρο είναι ότι, τα πάντα στη ζωή μας τα έχουμε συνδέσει με το φαγητό. Δεν είναι τυχαίο ότι οι περισσότερες φωτογραφίες μας είναι γύρω από ένα τραπέζι. Κι όταν λέμε ότι «θα βγούμε να πάμε κάπου», αυτό σημαίνει ότι στο τέλος θα καταλήξουμε σε κάποια ταβέρνα, πιτσαρία, ή μεζεδοπωλείο.. Οι μόνες επιχειρήσεις που δεν καταλαβαίνουν από οικονομική κρίση και πάνε καλά, είναι τα λεγόμενα φαγάδικα (σουβλατζίδικα, γυράδικα, μπουγατσατζίδικα, ταβέρνες, πιτσαρίες, καφετέριες, κλπ.).
Πριν λίγο καιρό ένας φίλος μου επέστρεψε από επίσκεψη στο Άγιο Όρος. Όταν τον ρώτησα πώς πέρασε, μου απάντησε:
Ήμασταν λίγο άτυχοι, γιατί πέσαμε πάνω σε νηστεία, όλο ρεβίθια και φακές μας ταΐζανε. Μόνο την τελευταία μέρα στη μονή Αγίου Παύλου φχαριστηθήκαμε ψάρι και καλό φαγητό…
Ένας άλλος φίλος μου γύρισε από 5/ήμερη εκδρομή στην Πελοπόννησο. Τον ρώτησα αν πήγαν στα αρχαία, Επίδαυρο, Ολυμπία, το Ναύπλιο, το Σπήλαιο Δυρού, τη Μονεμβασιά και τα άλλα αξιοθέατα. Μου απάντησε:
Περάσαμε καταπληκτικά. Πρώτη φορά βλέπω τόσο πλούσιο πρωϊνό μπουφέ σε ελληνικό ξενοδοχείο. Κέικ, κρουασάν, μαρμελάδες διάφορες, δέκα ειδών τυριά, άλλα τόσα σαλάμια, αυγά βραστά και ομελέτα, γιαούρτι με μέλι, χυμούς, καφέδες,πίτες διάφορες… Αφού μερικές γυναίκες έβαζαν και στην τσάντα… Να σκεφτείς ότι είχαμε ημιδιατροφή, δηλαδή πρωϊνό και βραδινό, αλλά με τόσο πολύ που τρώγαμε το πρωί, δεν πεινούσαμε όλη μέρα και δεν χρειαζόταν να φάμε μεσημεριανό έξω από το ξενοδοχείο. Τη βγάζαμε μέχρι το βράδυ, που ξανατρώγαμε στο ξενοδοχείο. Όσο για το βραδινό, ήταν το κάτι άλλο. Σερβιριζόσουν μόνος σου, όσο θέλεις, κι όσες φορές θέλεις, από έναν τεράστιο μπουφέ 40 μέτρα… Τι παστίτσια, τι μουσακάδες, τι φιλέτα, τι σνίτσελ, τι ψάρια πλακί στο φούρνο, τι κρέμες καραμελέ – δεν ήξερες τι να πρωτοδιαλέξεις…! Εγώ στο σπίτι το πρωί πίνω μόνον έναν σκέτο καφέ και το βράδυ τρώω κάτι πολύ ελαφρύ, κανένα γιαουρτάκι. Στο ξενοδοχείο, όμως, έτρωγα του σκασμού, και μου φαίνεται ότι έβαλα και 2-3 κιλά μέσα σε 6 μέρες ! Τέτοια εκδρομή δε θα τη ξεχάσω ποτέ ! Περάσαμε καταπληκτικά !