Γράφει ο Παναγιώτης Σταυρινού, Μαθηματικός

Ο Γολιάθ μέσα στη σιδερένια πανοπλία φαντάζει σαν πανύψηλο κάστρο. Η σωματική του διάπλαση και ρώμη προκαλεί τρόμο στο αντίπαλο στρατόπεδο. Ποιος μπορεί να τα βγάλει πέρα μαζί του; Κι όμως ένα τσοπανόπουλο δε λογαριάζει τις απειλές του γίγαντα γιατί έχει τη σιγουριά ότι ο Θεός είναι μαζί του. Αυτό το παιδί με τη φλογερή πίστη στο Θεό και το αδούλωτο φρόνημα, βλέπει την ανθρώπινη αλαζονεία να προκαλεί το Θεό και αυτό δεν μπορεί να το ανεχτεί. Πιστεύει βαθιά ότι ο Θεός θα συντρίψει τον εκπρόσωπο της υπεροψίας και εντυπωσιασμού, της ασέβειας, της προκλητικής αθεΐας, της τρομοκρατίας και βαρβαρότητας. Ο Γολιάθ βλέπει τον Δαβίδ να πλησιάζει σχεδόν άοπλο και δε μπορεί να κατανοήσει τη συμπεριφορά αυτού του τρελού παιδιού, που τολμά να τα βάλει μαζί του με πέντε πέτρες και μια σφεντόνα. Ο Δαβίδ εκπροσωπεί τον άνθρωπο της πίστεως που εξαρτά τα πάντα από το Θεό. Ο Γολιάθ ενσαρκώνει τον άνθρωπο που αποκλείει το Θεό από την ζωή του διότι εμπιστεύεται απεριόριστα τον εαυτό του. Οι άνθρωποι έχουν το πνεύμα του Δαβίδ ή το φρόνημα του Γολιάθ. Κι αυτό εξαρτάται από την αποδοχή ή απόρριψη των λόγων του Χριστού, ότι «χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν» (Ιω.15/5). Νομίζω ότι ως χριστιανοί κάνουμε ένα σοβαρό λάθος. Προσπερνούμε τη λέξη ουδέν με επιπολαιότητα και δεν της αποδίδουμε τη βαθιά σημασία που έχει.

Σήμερα υπάρχουν παρόμοιοι Γολιάθ που απειλούν την πατρίδα σου, ίσως κι εσένα προσωπικά. Μπορεί αιφνίδια να ξεπροβάλουν μπροστά σου με απειλές και εκφοβισμούς, με διαβολές και άδικες κατηγορίες. Μη ταραττέσθω υμών η καρδία μηδέ δειλιάτω (Ιω.14/27). Εσύ μάζεψε «πέντε πέτρες» μονάχα και περίμενε. Διάλεξε την αλήθεια, τη δικαιοσύνη, το ευαγγέλιο της ειρήνης, την ασπίδα της πίστης και την περικεφαλαία της σωτηρίας (Εφ.6/14-17). Όταν ένας σύγχρονος Γολιάθ σε απειλεί, μη φοβηθείς αγαπητέ. Να ξέρεις ότι ο Θεός ποτέ δεν εγκαταλείπει την πιστή, αγνή, άδολη, ανυπόκριτη και φιλόθεη σαν του Δαβίδ καρδιά.