«Γι’ αυτό σαν δέντρο γίνεται που είναι φυτεμένο εκεί που τρέχουν τα νερά. Δίνει τους καρπούς του στον καιρό του, το φύλλωμα του δεν μαραίνεται ποτέ και πετυχαίνει στο καθετί που κάνει» (  Ψαλμός 1:3).

Σε προηγούμενο σχόλιό μας μιλήσαμε για το δέντρο που δεν πρόκειται ποτέ να ξεριζωθεί, επειδή το φύτεψε ο Θεός. Το νερό στην Αγία Γραφή συμβολίζει το ζωντανό λόγο του Θεού. Και επειδή το νερό είναι πηγή ζωής και πάντα, σε συνδυασμό με το λόγο του Θεού που είναι αιώνιος, το νερό συμβολίζει και την αιώνια ζωή.  Το δέντρο (εγώ και εσύ), με ρίζες που τρέφονται εκεί που τρέχει το νερό (η Άγια Γραφή), δίνει καρπούς (του Αγίου Πνεύματος), στον καιρό του (στο χρόνο του Θεού). Το φύλλωμα του (η πιστότητα μας) δεν μαραίνεται και αφού η πίστη δε μαραίνεται, δεν εκλείπει ποτέ και η ελπίδα μας στο Θεό. Και ως συνέπεια όλων αυτών των συσχετισμών πετυχαίνει ότι κι αν κάνει. Το δέντρο αναφέρεται σε μας ως έμψυχους οργανισμούς. (Δεν είναι δυνατό το ακίνητο δέντρο να επιχειρεί κάτι και να το πετυχαίνει). Γιατί όμως το δέντρο πετυχαίνει στο ότι κι αν κάνει; Διότι ο Θεός ευαρεστείται από τούτο το δέντρο δηλ. τον πιστό άνθρωπο, που δέχεται τις ευλογίες του Θεού άμεσα και φέρνει πλούσια καρποφορία  γρήγορα.