Γράφει ο ΄Ακης Δημητριάδης
Τη βδομάδα που μας πέρασε επισκέφτηκαν τη χώρα μας μερικοί από τους μεγαλύτερους διεθνείς εγκεφάλους στα οικονομικά – μεγάλοι Τραπεζίτες και μεγάλοι Υπουργοί Οικονομικών. Το τι συζήτησαν με τους δικούς μας (Σαμαρά, Στουρνάρα κλπ.) δεν το ξέρουμε με λεπτομέρειες. Ξέρουμε όμως τι ακριβώς έφαγαν και ήπιαν στην πολυτελή, μεγαλοπρεπή και πλουσιοπάροχη δεξίωση, μαζί με τους δικούς μας.
Αφού επισκέφτηκαν την Ακρόπολη και θαύμασαν τα αρχαία στο νέο Μουσείο, κατά τις 2 η ώρα τους έπιασε μια λιγούρα. Είχαν ακούσει για την πατροπαράδοτη ελληνική φιλοξενία και τη Μεσογειακή Διατροφή, οπότε στρώθηκαν στο τραπέζι και με μεγάλη όρεξη ξεκίνησαν με:
► κακαβιά αυγολέμονο
► Μεσογειακούς ελληνικούς μεζέδες
► Αστακό Λήμνου
► φάβα Σαντορίνης
► μελιτζανοσαλάτα Λευκάδας
► τζατζίκι Κεφαλονιάς
► τυροπιτάκια στριφτά με άνηθο Κοζάνης
► ντολμαδάκια Ραψάνης
► κρητική σαλάτα με τοματίνια
► χταποδάκι Νάξου
► άσπρο ταραμά Μεσολογγίου
► αυγοτάραχο Πρέβεζας
► γεμιστά καλαμαράκια με σος αλά Σπετσιώτα
Για συνοδευτικό, ούζο Πλωμαρίου και τσίπουρο χωρίς γλυκάνισο Θάσου.
Το κυρίως πιάτο ήταν ψάρι στα κάρβουνα σφυρίδα, αλιευμένη μεταξύ Ρόδου και Ικαρίας, με σος λεμονιού και γαρνιτούρα πατάτες φούρνου Νευροκοπίου και γίγαντες Πρεσπών.
Για συνοδευτικό, κρασί Σεμέλη, Αγιοργίτικο και Μοσχοφίλερο.
Τέλος, για επιδόρπιο κρέμα καραμελέ και παγωτό μαστίχα ντοντουρμά με σιρόπι αγριοκέρασο, πασπαλισμένο με καρυδάκι Θάσου
Κάτι ανάλογο συμβαίνει κι όταν οι δικοί μας πολιτικοί κλπ. επισκέπτονται μιαν άλλη χώρα. Εκεί οι δικοί μας είναι φιλοξενούμενοι και οι άλλοι οικοδεσπότες.
Πάντοτε μου έκανε εντύπωση η ευκολία με την οποία οι Έλληνες πολιτικοί δηλώνουν ότι στηρίζουν όλες τις υποψήφιες χώρες για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ακόμα και της Τουρκίας, η οποία εξακολουθεί να διατηρεί τα στρατεύματα κατοχής σε χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την Κύπρο, να μας απειλεί με τους γκρίζους λύκους, και να παραβιάζει καθημερινά τον εναέριο μας χώρο με μαχητικά αεροπλάνα.
Στα σχετικά ρεπορτάζ από επισκέψεις Ελληνικών διπλωματικών αποστολών στις χώρες αυτές, βλέπω πλούσια τραπέζια και δεξιώσεις. Όλοι χαρούμενοι τρώνε και πίνουν ευτυχισμένοι. Στο τέλος, μετά την ανταλλαγή δώρων και αναμνηστικών, όλοι αγκαλιάζονται και φιλιούνται σταυρωτά, και κάνουν βαρύγδουπες δηλώσεις.
Πολύ θα ήθελα να υπηρετώ στο Υπουργείο Εξωτερικών. Θα ήμουν συνέχεια σε τέτοιες αποστολές σε όλες τις χώρες, ακόμα και σ’ αυτές που δεν υπέβαλαν υποψηφιότητα ένταξης. Και θα την έβγαζα ζωή κοτσάνι με πλουσιοπάροχα γεύματα εργασίας, δεξιώσεις, ξεναγήσεις, φιλοξενίες, δώρα, αγκαλιές και φιλιά.