Στην Αγία Γραφή υπάρχουν καταπληκτικές προφητείες που αναφέρονται στη γέννηση του Χριστού. Να μερικές από αυτές. 1) «Δια τούτο ο Κύριος αυτός θέλει σας δώσει σημείον. Ιδού, η παρθένος θέλει συλλάβει και γεννήσει υιόν και θέλει καλεσθεί το όνομα αυτού Εμμανουήλ» (ο Θεός μαζί μας) (Ματ.1/23) και (Ησα.7/14). Αυτή η προφητεία εξαγγέλθηκε από τον προφήτη Ησαΐα, 750 περίπου χρόνια προτού γεννηθεί ο Χριστός. Σ’ αυτήν προλέγεται, (μέσα στο όνομα Εμμανουήλ), η ενανθρώπηση του Θεού Λόγου. Γίνεται επίσης αναφορά στην παρθένο Μαρία, την κατά σάρκα μητέρα του Κυρίου. 2) «Ιδού έρχονται ημέραι λέγει Κύριος και θέλω ανεγείρει εις τον Δαβίδ Βλαστόν δίκαιον και βασιλεύς θέλει βασιλεύσει και ευημερήσει και εκτελέσει κρίσιν και δικαιοσύνην επί της γης» (Ιερ.23/5). Ο Ιερεμίας 600 περίπου χρόνια πριν από τη γέννηση του Χριστού μιλά για τον ερχομό του Μεσσία από τη γενεά του Δαβίβ. Στην Αποκάλυψη (22/16) ο ίδιος ο Κύριος το βεβαιώνει: «Εγώ ο Ιησούς έπεμψα τον άγγελό μου να μαρτυρήσει εις εσάς ταύτα εις τας εκκλησίας. Εγώ είμαι η ρίζα και το γένος του Δαβίδ ο αστήρ ο λαμπρός ο ορθρινός». 3) «Και συ Βηθλεέμ Εφραθά η μικρά ώστε να είσαι μεταξύ των χιλιάδων του Ιούδα, εκ σου θέλει εξέλθει εις εμέ ανήρ δια να είναι ηγούμενος εν τω Ισραήλ του οποίου αι έξοδοι είναι απ’ αρχής, από ημερών αιώνος» (Μιχ.5/2). Ο Προφήτης Μιχαίας γύρω στο 710 π.Χ προσδιορίζει τον τόπο της γέννησης του Μεσσία με απόλυτη ακρίβεια και χαρακτηρίζει το Μεσσία ως αιωνίως προϋπάρχοντα. 4) Από τη χαραυγή της ανθρώπινης ιστορίας, μια προφητεία διατήρησε την ελπίδα ζωντανή στις καρδιές των ανθρώπων για προσωπική σωτηρία από κάποιον Λυτρωτή. Λέει ο Θεός στον όφι (Σατανά): «Και έχθραν θέλω στήσει αναμέσον σου και της γυναικός και αναμέσον του σπέρματος σου και του σπέρματος αυτής. Αυτό θέλει σου συντρίψει την κεφαλήν και συ θέλεις κεντήσει την πτέρναν αυτού» (Γεν.3/15). Όταν ήλθε το πλήρωμα του χρόνου, ο Χριστός συνέτριψε τη δύναμη του Σατανά στο σταυρό.
Ο Θεός αγαπητέ, μας μίλησε ξεκάθαρα και ποικιλότροπα με τους προφήτες και τώρα μας μιλά με το Χριστό (Εβρ.1/1). Αλλά τι άλλο απαιτούμε από το Θεό, αν ακόμα παραμένουμε τόσο σκληρές, απρόσεχτες, ακατάδεχτες και απερίτμητες καρδιές;
Κύριε,
ήλθες ένα Νοέμβρη θυμάμαι,
μια νύχτα θυμάμαι
και δεν είχα πού να Σε βάλω,
εξόν από μια φάτνη,
ένα παχνί.
Κύριε,
ήλθες ένα Νοέμβρη θυμάμαι,
στ’ αχούρι της καρδιάς μου
και το έκαμες Ναό Σου.
Μπήκες Ιησού
μες στα χαλάσματά μου
κι έκανες καινά τα πάντα.
***
Ήλθες,
όταν βαρύς χειμώνας
ρήμαζε τις καρδιές μας.
Ήλθες μια νύχτα,
μες στα πυκνά σκοτάδια της ζωής μας,
κι άναψες
το σβησμένο λυχνάρι του Πνεύματος
κι έγινε φως.
Έσπασες τη νεκρική σιγή
εντός μας
με τα δόξα εν Υψίστοις
και η έρημος έγινε
Εδέμ,
η έρημος έγινε
πηγή υδάτων ζώντων.
Ξύπνα Βηθλεέμ Απόψε,
που ξαγρυπνάει το σύμπαν,
εσύ κοιμάσαι Βηθλεέμ.
Κι όμως απόψε γίνεσαι η Βασιλεύουσα,
η πρωτεύουσα του σύμπαντος,
το κέντρο της κτίσης.
Ξύπνα Βηθλεέμ
να δεις τους ουρανούς που σχίζονται,
τον Ήλιο που γεννιέται,
τ’ αγγελολόι που ψάλλει.
Ξύπνα σου λέω,
να υποδεχτείς το Λόγο
κι ένα στρατό αγγέλων,
που δεν αφήνουνε ψυχή να κοιμηθεί απόψε.
Σήκω από τον ύπνο Βηθλεέμ.
Ήλθε η Ζωή,
ήλθε το Φως,
ήλθε ο Υιός,
ο Εμμανουήλ,…
Ξύπνα επιτέλους
Βηθλεέμ Εφραθά.
Παναγιώτης Σταυρινού
Μαθηματικός
Λεμεσός-Κύπρος
stavrinoup@hotmai