Γράφει ο Παναγιώτης Σταυρινού, Μαθηματικός

Όταν αρχίσεις να διαβάζεις την Αγία Γραφή είμαι βέβαιος ότι σε κάποια σελίδα της θα συναντήσεις τον εαυτό σου. Σ’ αυτό το βιβλίο περιγράφονται όλοι οι ανθρώπινοι χαρακτήρες, με τα θετικά και τα αρνητικά στοιχεία της προσωπικότητάς τους. Σε τούτο το βιβλίο θα βρεις όλες τις ανθρώπινες συμπεριφορές. Θα βρεις έναν Ιούδα, αλλά και έναν Ιωσήφ, ένα Δημά αλλά και έναν Αβραάμ. Στη Βίβλο θα συναντήσεις ανθρώπους σαν την αιμορροούσα γυναίκα, σαν τη Συροφοίνισσα, σαν το Βαρτίμαιο, το Θωμά, το Ζακχαίο, τον Ιακώβ, τη Ραάβ, τη Ρουθ, το Νεεμάν, τον Ιώβ, κλπ. Στα παρακάτω εδάφια που θα διαβάσεις, θα διαπιστώσεις επίσης ότι η Βίβλος είναι διαχρονική. Θα αντιληφθείς και θα βεβαιωθείς πως ενώ μιλά για το λαό Ισραήλ, 750 περίπου χρόνια πριν το Χριστό, απευθύνεται σήμερα με τα ίδια λόγια και σε ένα συγκεκριμένο λαό. Ιδού τι γράφει: «Ακούσατε, ουρανοί και ακροάσθητι γη διότι ο Κύριος ελάλησεν. Υιούς έθρεψα και ύψωσα, αλλ’ αυτοί απεστάτησαν απ’ εμού. Ο βους γνωρίζει τον κτήτορα αυτού και ο όνος την φάτνην του κυρίου αυτού. Ο Ισραήλ δεν γνωρίζει, ο λαός μου δεν εννοεί. Ουέ έθνος αμαρτωλόν, λαέ πεφορτωμένε ανομίαν, σπέρμα κακοποιών, υιοί διεφθαρμένοι. Εγκατέλιπον τον Κύριον, κατεφρόνησαν τον Άγιον του Ισραήλ, εστράφησαν εις τα οπίσω. Δια τι παιδευόμενοι θέλετε επιπροσθέτει στασιασμόν; Όλη η κεφαλή είναι άρρωστος και όλη η καρδία κεχαυνωμένη. Από ίχνους ποδός μέχρι κεφαλής δεν υπάρχει εν αυτώ ακεραιότης, αλλά τραύματα και μελανίσματα και έλκη σεσηπότα. Δεν εξεπιέσθησαν, ουδέ εδέθησαν, ουδέ εμαλακώθησαν δι’ αλειφής» (Ησαΐας 1/2-6).

Εγώ δεν αμφιβάλλω καθόλου σε ποιο λαό απευθύνεται και σήμερα με τα ίδια λόγια ο Θεός. Εσύ, είναι δυνατόν να αμφιβάλλεις, φίλε αναγνώστη;