του Πάνου Ν. Χατζή

                                                                                              Ιωάν. 8: 1-11

Είχαμε… έχουμε και… θα χουμε ανάμεσα μας.

Ανθρώπους της ¨πίστης¨ που νομίζουν, ότι ο Θεός τους κάλεσε να είναι… οι λιθοβολητές  Του.

Άνθρωποι που πιστεύουν ότι ο Θεός με την αναγέννησή, τους  χάρισε και ένα τσουβάλι πέτρες

Αυτοί που τα ξέρουν όλα. Από την αποκάλυψη μέχρι πόσους βαθμούς Κελσίου πρέπει να έχει το νερό του βαπτίσματος. Αυτοί… κρίνουν… κατακρίνουν  και να πετροβολούν, όποτε και όποιον νομίζουν.

Πιστοί…

Που νομίζουν ότι ο Θεός τους κάλεσε….

    -Να γίνουν το ¨μάτι ¨ του Θεού.

    -Να γίνουν αγρο-φύλακες του Θεϊκού αγρού.

    -Να γίνουν νομο-φύλακες του Θείου θελήματος.

   – Να συμπεριφέρονται σαν…  Ταλιμπάν της αλήθειας Του

¨Αδελφοί¨ που…

  -Θυμώνουν με την αμαρτία των άλλων… αλλά όχι με τη δική τους.

  -Αποφεύγουν να δουν στον εαυτό τους… ο,τι με άνεση βλέπουν στους άλλους.

  -Διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους για την ποιότητα της εκκλησία…λες και αυτοί δεν μία από τα ίδια.

Όπως …τότε   

 -Οι Θρησκευόμενοι, Φαρισαίοι, έφεραν τη γυναίκα προς τον Ιησού… αφού πρώτα την ¨έκαναν¨ θέατρο.

 -Οι λεγόμενοι και ¨πνευματικοί¨ που δεν τους ενοχλούσε η δική τους αμαρτία,  αλλά η αμαρτία της γυναίκας.

 -Οι ¨άγιοι¨ που αφού ¨ικανοποίησαν¨ την αμαρτία τους, έφεραν το θύμα στον Ιησού, πριν το λιθοβολήσουν. 

… έτσι και σήμερα.

 -Οι όψιμοι χριστιανοί λιθοβολιτές, αφού δεν έχουν το θάρρος να καθίσουν τον εαυτό τους στο βωμό της ενοχής, καθίζουν τους… άλλους.

 -Οι απρόσκλητοι ζηλωτές της βασιλείας, ιχνηλατούν την ζωή των άλλων, για να κάνουν ότι δεν τολμούν να κάνουν στον εαυτό τους.

¨Χριστιανοί¨…

Άνυδροι και άκαρπα δένδρα φθινοπωρινά.

Γαστέρες αργαί ποιμαίνοντες εαυτούς…  χωρίς έλεος και οικτιρμούς.

 – Για την κοπέλα που βρέθηκε με ένα παιδί στην… αγκαλιά.

 – Για τον νέο που ξεγελάστηκε από τη ¨Δαλιδά¨ της αμαρτίας του, και ξέχασε την υπόσχεσή του.

– Για τον αδελφό που νόμιζε ότι μπορούσε, αλλά γλίστρησε… τσακίσθηκε και βρέθηκε με δεσμά αμαρτίας.

– Για τον επώνυμο ή ανώνυμο αδελφό που λύγισε στη…μάχη.

¨Δούλοι¨ Θεού… 

Ατσαλάκωτοι, σαν Λόρδοι, που το μόνο που τους νοιάζει, είναι να μη χαλάσει το εξωτερικό τους λούστρο.

Ποτέ δεν έσκυψαν επάνω στο θύμα της αμαρτίας και ποτέ δεν απλώσουν το χέρι στον… παραπεσόντα στο ¨λούκι¨.

Αδελφοί λεγόμενοι που σε κάνουν να απορείς, πώς τόσα χρόνια δεν άλλαξε κάτι στη ζωή τους. Για χρόνια μένουν ίδιοι!! το μόνο που τους νοιάζει είναι… οι πέτρες τους. Απόγονοι εκείνων για τους οποίους ο Παύλος θα γράψει… ¨συγκρίνοντες εαυτούς προς εαυτούς να ανοηταίνουν¨.

Εμείς τι να που ΚΥΡΙΕ; Αφού εσύ είπες … ¨αφήσατε να συν-αυξάνουν στο ίδιο χωράφι¨. 

Ό,τι πεις εσύ… ΚΎΡΙΕ, ό,τι πεις.