«Και είπεν ο Θεός προς τον Ιωνάν, Είναι καλόν να αγανακτής;» (Ιων. 4/9)
O θυμός δεν είναι πάντοτε ή απαραιτήτως αμαρτία, αλλά έχει τέτοια τάση να μας φέρνει εκτός ελέγχου που, οποτεδήποτε τον συναντάμε, είναι απαραίτητο να θέσουμε γρήγορα στον εαυτό μας το ερώτημα: «Είναι καλό να αγανακτείς;» Μπορεί να πρέπει να απαντήσουμε «ΝΑΙ». Συχνά ο θυμός είναι το εκτελεστικό απόσπασμα του άφρονος, αλλά μερικές φορές είναι η φωτιά του Ηλία από τον Ουρανό. Είναι σωστό να θυμώνουμε με την αμαρτία εξαιτίας του κακού που διαπράττεται απέναντι του Αγαθού και γεμάτου Χάρη Θεού μας. Ή να θυμώνουμε με τον εαυτό μας επειδή εξακολουθούμε να παραμένουμε άφρονες μετά από τόση θεϊκή διδασκαλία. Ή να θυμώνουμε με τους άλλους στην περίπτωση που η μόνη αιτία για το θυμό μας είναι το κακό το οποίο κάνουν. Όποιος δεν θυμώνει με την αμαρτία, είναι σύμμαχός της. Η αμαρτία είναι κάτι το μισητό και το απαίσιο και καμιά αναγεννημένη καρδιά δεν μπορεί να την ανεχτεί με υπομονή. Ο Ίδιος ο Θεός θυμώνει με τους αμαρτωλούς κάθε μέρα και στο Λόγο Του αναφέρεται επιγραμματικά: «Οι αγαπώντες τον Κύριον, μισείτε το κακόν» (Ψαλ. 97/10).
Το συνήθως συμβαίνον όμως είναι ότι ο θυμός μας δεν είναι η ενδεδειγμένη αντίδραση ή είναι αδικαιολόγητος, οπότε πρέπει να απαντήσουμε «ΟΧΙ». Γιατί θα πρέπει να εξοργιζόμαστε με τα παιδιά, να γινόμαστε έξαλλοι με τους υπαλλήλους μας και να παραφερόμαστε απέναντι των συντρόφων μας; Τιμά τη χριστιανική μας πίστη αυτού του είδους ο θυμός; Eίναι προς δόξαν του Θεού; Δεν φανερώνεται μέσ’ απ’ αυτές τις συμπεριφορές ο παλιός σαρκικός εαυτός που προσπαθεί να εξασφαλίσει τον έλεγχο και δεν θα έπρεπε ν’ αντισταθεί σ’ αυτό το θυμό η αναγεννημένη μας πίστη; Πολλοί καθηγητές υποκύπτουν στο θυμό σαν να ήταν άσκοπο να επιδιώξουν να του αντισταθούν. Ο πιστός όμως ας μη λησμονεί ότι πρέπει να είναι νικητής σε κάθε τομέα προκειμένου να λάβει το στεφάνι. Αν δεν μπορούμε να ελέγξουμε το θυμό μας, τι έχει επιτελέσει η Χάρη του Θεού στην καρδιά μας; Δεν είναι σωστό να επικαλούμαστε τη φυσική μας αδυναμία σαν δικαιολογία για την αμαρτία, αλλά πρέπει να τρέξουμε στο Σταυρό και να ζητήσουμε στην προσευχή μας από τον Κύριο να σταυρώσει επάνω του το θυμό μας και να ανανεώσει μέσα μας τη γλυκύτητα και την ταπείνωση κατά το δικό Του πρότυπο.
http://bible.christiansunite.com/devotionals.shtml (13 Ιουλίου 2008)
(Μετάφραση: Δρ Γιούλικα Κ. Masry)