Γράφει ο Παναγιώτης Σταυρινού, Μαθηματικός
Μια περίεργη και τραγική είδηση που διάβασα στον τύπο με προβλημάτισε. Η είδηση πολύ σύντομα έλεγε: «Δυο ναυαγοί βρέθηκαν νεκροί μέσα στη σωστική τους λέμβο στα ανοιχτά της θαλάσσιας περιοχής όπου εκβάλλει ο ποταμός Αμαζόνιος. Τα άτομα αυτά πέθαναν από αφυδάτωση στη ζώνη του γλυκού νερού, διότι αγνοούσαν κάτι πολύ σημαντικό. Τα νερά του Αμαζόνιου καθώς χύνονται ορμητικά στη θάλασσα, εισχωρούν μέσα σ’ αυτή σε μήκος εκατό και πλάτος τριάντα χιλιομέτρων και μετατρέπουν το αλμυρό νερό σε γλυκύ. Η άγνοια αυτού του φαινομένου οδήγησε τους δυο ναυαγούς στο θάνατο».
Διαβάζοντας την είδηση αυτή σκέφτηκα ότι το ίδιο συμβαίνει και στο χώρο του πνεύματος. Είμαστε όλοι ναυαγοί μέσα στη θάλασσα του κόσμου. Ο καθένας κρατιέται από κάπου και προσπαθεί να επιπλεύσει. Ένας κρατιέται από μια φιλοσοφία, άλλος από μια θρησκεία, κάποιος επιπλέει «κάνοντας τον πεθαμένο» στηριζόμενος στο επιδέξιο «κολύμπι» που του έμαθαν οι γκουρού της ανατολής. Φυσικά είναι θέμα χρόνου πότε η «πνευματική αφυδάτωση» θα οδηγήσει στο θάνατο τούς μάταια αγωνιζόμενους ναυαγούς. Κι όμως όλοι μπορούν να σωθούν, αρκεί να σκύψουν και να πιουν το «ύδωρ το ζων» από τα ανεξάντλητα αποθέματα της χάριτος του Θεού. Οι δυο που πέθαναν, όπως η είδηση αναφέρει, δεν ήξεραν ότι κολυμπούσαν μέσα σε εκατομμύρια τόνους πόσιμου νερού, διαφορετικά θα έπιναν και θα ζούσαν. Σε τελική ανάλυση, η άγνοια τούς οδήγησε στο θάνατο. Το ίδιο συμβαίνει και στον πνευματικό κόσμο. Ο Θεός είναι παντού. «Εν αυτώ γαρ ζώμεν και κινούμεθα και εσμέν» (Πρ.17/28). Το Ευαγγέλιο είναι η ζωτική πληροφορία που χρειαζόμαστε για να μην παραμείνουμε στην άγνοια όπως οι δυο ναυαγοί. Η χάρις του Θεού, σαν τα ορμητικά νερά ενός πνευματικού Αμαζόνιου έρχεται να γλυκάνει τα αλμυρά νερά της θάλασσας στην οποία ναυαγήσαμε. Μπορεί να σωθούμε από την πνευματική μας αφυδάτωση αρκεί να στραφούμε στο Χριστό, για να μας ξεδιψάσει με το νερό που γίνεται μέσα μας «πηγή ύδατος αλλομένου εις ζωήν αιώνιον» (Ιω.4/14). Είσαι στη «ζώνη του γλυκού νερού» αγαπητέ, πίστεψέ το. Γιατί να πεθάνεις αφού δίπλα σου είναι ο Χριστός;