Γράφει ο Χάρης Ι. Νταγκουνάκης, Νομικός
Πολύς ο λόγος στις μέρες μας, καιρό τώρα, για την κάθαρση. Δεν είναι, βέβαια, η πρώτη φορά. Τώρα όμως βλέπουμε κάποια αποτελέσματα… Βοούν τα ΜΜΕ, βοά ο τύπος, βοούν στους δρόμους οι πολίτες. Όλοι θέλουν την κάθαρση σε όλα. Στην Εκκλησία, στη δικαιοσύνη, στην πολιτική, στην κοινωνία, στον αθλητισμό, κάθαρση παντού! Πολύ λίγοι όμως σκέφτονται τι σημαίνει ακριβώς αυτή η κάθαρση και ακόμα λιγότεροι θα την ήθελαν για τον ίδιο τους τον εαυτό. Όλοι πιστεύουμε πως η κάθαρση είναι καλή, είναι αναγκαία, αλλά όχι για μας –μόνο για τους άλλους.
Μπορείτε να διαβάσετε και άλλα άρθρα του Χάρη Νταγκουνόκη κάνοντας κλικ στο παρακάτω link:http://nikites.eu/synergates/11-xarisntagkounakisarticles
Η Αγία Γραφή, ο Θεόπνευστος Λόγος του Θεού, μιλάει για κάθαρση, και μάλιστα τη βάζει στα σωστά της πλαίσια. Μιλάει για έναν διαχωρισμό. Μιλάει για τον διαχωρισμό του φωτός από το σκοτάδι.
Από τις πρώτες κιόλας σελίδες του βιβλίου της Γένεσης, εκεί στη διήγηση της Δημιουργίας, ο Θεός, σαν ένα πρώτο βήμα για να δημιουργήσει τους κόσμους, ξεχώρισε το φως από το σκοτάδι: «Τότε είπε ο Θεός: «Να γίνει φως»∙ κι έγινε φως. Ο Θεός είδε ότι το φως ήταν καλό και το χώρισε από το σκοτάδι» (Γέν. 1:3-4 – Νέα Μετάφραση της Βίβλου). Ήταν το Φως της Δημιουργίας.
Αιώνες αργότερα στην Καινή Διαθήκη, στα Ευαγγέλια, διαβάζουμε για τα Πάθη του Χριστού και ιδιαίτερα για τον μαρτυρικό Του θάνατο πάνω στον σταυρό. Εκεί πέθανε ο Χριστός για χάρη του αμαρτωλού, για να πληρώσει το χρέος των αμαρτιών του στη θεία δικαιοσύνη. Έτσι, μας χάρισε τη σωτηρία. Τώρα όποιος μετανοήσει για τις αμαρτίες του και επικαλεσθεί με πίστη το έλεος του Θεού, σώζεται για πάντα και αποκτάει την αιώνια ζωή. Διαβάζουμε, όμως, και για ένα μεγάλο φυσικό γεγονός που έλαβε χώρα την ώρα που ο Ιησούς παρέδινε το πνεύμα πάνω στον σταυρό: Έγινε σκοτάδι για τρεις ώρες, ενώ μάλιστα ήταν μέρα έκλειψης της σελήνης, κάτι που επιστημονικά είναι αδύνατο. «’Ηταν περίπου δώδεκα η ώρα το μεσημέρι, κι έπεσε σκοτάδι σε όλη τη γη ως τις τρεις το απόγευμα, γιατί ο ήλιος χάθηκε» (Λουκάς 23:44 – ΝΜΒ). Ήταν τότε που ο Θεός θέλησε να δείξει πως τελείωνε μια περίοδος πνευματικού σκότους του σκότους της αμαρτίας, και με την Ανάσταση του Χριστού από τους νεκρούς άρχιζε μια νέα ζωή για την ανθρωπότητα. Ήταν το Φως της Σωτηρίας.
Γράφοντας ο απόστολος Παύλος στους Χριστιανούς της Κορίνθου τους έλεγε πως ο Θεός, που δημιούργησε και ξεχώρισε το φως από το σκοτάδι, είναι ο ίδιος που φέρνει τη σωτηρία Του στις ανθρώπινες καρδιές, φωτίζοντάς τις με το φως της δικής Του καθαρότητας, μακριά από κάθε αμαρτία, αν θέλουμε να βιώσουμε την παρουσία του Κυρίου Ιησού Χριστού στη ζωή μας: «Γιατί ο Θεός που είπε να λάμψει φως μέσα από το σκοτάδι, αυτός έλαμψε μέσα στις καρδιές μας και μας φώτισε να γνωρίσουμε τη δόξα του στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού» (Β. Κορινθίους 4:6 – ΝΜΒ). Είναι το Φως της Κάθαρσης.
Αν θέλουμε, λοιπόν, ειλικρινά την κάθαρση στη ζωή της κοινωνίας, της εκκλησίας, και των άλλων τομέων της ζωής, πρέπει να αρχίσουμε από την προσωπική μας κάθαρση. Τον διαχωρισμό του Φωτός της Σωτηρίας και της Αγιότητας του Θεού από το σκοτάδι της Αμαρτίας. Μπορούμε να έχουμε αυτή την κάθαρση, αν στραφούμε με όλη μας την καρδιά στη Χάρη του Θεού και αποφασίσουμε ειλικρινά να ζήσουμε για Κείνον. Εκείνος θα μας δώσει τη δύναμη.