Γράφει ο Νικος Χ. Παπαδόπουλος, Μηχανικός Η/Υ

Δε θα εποφθαλμιάς τα αγαθά άλλου.

«ΜΗ επιθυμήσεις το σπίτι τού πλησίον σου• μη επιθυμήσεις τη γυναίκα τού πλησίον σου• ούτε τον δούλο του ούτε τη δούλη του ούτε το βόδι του ούτε το γαϊδούρι του ούτε κάθε τι που είναι του πλησίον σου» (΄Εξοδος 20/17)

Το ρήμα «εποφθαλμιώ» δεν χρησιμοποιείται συχνά στις μέρες μας, αλλά η σημασία του είναι πολύ γνωστή. Σημαίνει την επιθυμία που έχει ο άνθρωπος  για τα αγαθά που έχουν οι συνάνθρωποι, γύρω του.
Δεν υπάρχει τίποτε το μεμπτό στο να επιθυμούμε καλύτερα αγαθά στη ζωή μας. Κακό όμως είναι όταν αυτή η επιθυμία καταλήγει σε ζήλια των αγαθών που οι συνάνθρωποί μας κατέχουν.  Αυτό μας οδηγεί στο να τα εποφθαλμιούμε. Αυτή η αρρωστημένη επιθυμία υπήρξε η αιτία πολλών πολέμων, όταν η μία χώρα εποφθαλμιούσε τα εδάφη,  τον πλούτο, την ισχύ, ή τους πόρους (π.χ. πετρέλαιο) της άλλης χώρας.
Σήμερα,  τέτοιου είδους επιθυμίες χαρακτηρίζουν την καπιταλιστική μας κοινωνία. Ενώ η οικονομία παλιότερα βασιζόταν στις εξαγωγές και το εμπόριο, στις μέρες μας καθορίζεται από το τι ξοδεύουμε εμείς οι ίδιοι. Αυτός είναι ο λόγος που στις μέρες μας τίποτε σχεδόν δεν διαρκεί πολύ, για αυτό και είμαστε αναγκασμένοι να αγοράζουμε όλο και περισσότερα αγαθά. Είμαστε ανικανοποίητοι.  Αυτό είναι που κάνει την βιομηχανία της μόδας να ανθεί, καθώς, ενώ δεν χρειαζόμαστε ουσιαστικά καινούργια ρούχα κάθε καλοκαίρι, φθινόπωρο, χειμώνα και άνοιξη, αγοράζουμε τα πιο μοδάτα ρούχα απλώς και μόνο για να είμαστε μέσα στη μόδα. Αυτός είναι και ο λόγος, που όταν σταματούμε ή περιορίζουμε τις αγορές μας, οι ρυθμοί της οικονομίας «πέφτουν», όπως έγινε και πρόσφατα με τις αγορές πιστωτικής κάρτας.
Αν παρατηρήσουμε το σύστημα των πιστωτικών καρτών στο σύνολό του, και τα καταστήματα που έχουν ως σλόγκαν «αγοράζεις τώρα, πληρώνεις αργότερα» θα διαπιστώσουμε ότι  όλα αυτά είναι σχεδιασμένα για να μας κάνουν να ξοδεύουμε όλο και περισσότερα χρήματα.
Με απλά λόγια, το να εποφθαλμιούμε τα όποια αγαθά των άλλων, είναι σαν να σκεφτόμαστε ότι ο διπλανός μας πάντα έχει τα καλύτερα και τα περισσότερα. Αυτού του είδους η επιθυμία, μπορεί να οδηγήσει κάποιες φορές σε ακραίες καταστάσεις όπως  το έγκλημα (διάρρηξη, ληστεία, κλεψιά, εκβιασμός κτλ). Και το να επιθυμούμε τον/την σύζυγο του διπλανού μας,  οδηγεί στην μοιχεία και στην διάλυση της οικογένειας με τεράστιες προσωπικές, κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις.
Η επιθυμία από μόνη της δεν είναι κάτι κακό. Μερικές από τις μεγαλύτερες επιθυμίες μας αφορούν καλά πράγματα όπως χαρά, καλές σχέσεις, ασφάλεια, άνεση, ευχαρίστηση, ενθουσιασμός κτλ. Όμως όταν σκεφτόμαστε ότι μπορεί να βρούμε ικανοποίηση στα υλικά αγαθά τότε γινόμαστε άπληστοι, ρηχοί και κενοί. Η αληθινή ευτυχία δεν βρίσκεται σε ένα μεγαλύτερο σπίτι, ένα γρηγορότερο αυτοκίνητο ή μεγαλύτερο μισθό. Όπως πολλοί πλούσιοι άνθρωποι του κόσμου, έχουν διαπιστώσει, δεν έχει σημασία το πόσο πλούσιος είσαι, γιατί πάντα επιθυμείς περισσότερα.
Ένας από τους συγγραφείς της Βίβλου, ο απόστολος Παύλος είπε : Ξέρω να ζω και φτωχικά, ξέρω να ζω και με αφθονία. Έχω μάθει το μυστικό για κάθε ώρα και για κάθε κατάσταση: και χορτάτος να ζω και πεινασμένος. Και παραπανίσια να έχω και να στερούμαι. (Φιλιππησίους 4:12). Το μυστικό του ήταν ότι βρήκε το πραγματικό νόημα της ζωής, που ήταν η γνωριμία του το Θεό προσωπικά.
Δεν δημιουργηθήκαμε για υλικά αγαθά, δημιουργηθήκαμε για μια προσωπική σχέση με το Θεό. Ο Ιησούς Χριστός μιας προσφέρει μια αληθινή σχέση μαζί Του.

Μετάφραση από τα αγγλικά:

Νίκος Χαρ. Παπαδόπουλος, Διπλωματούχος Μηχανικός Η/Υ-ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ

Γράψτε τη γνώμη σας για το άρθρο: Αφήστε το μήνυμα σας στο βιβλίο επισκεπτών