Γράφει ο Παναγιώτης Σταυρινού, Μαθηματικός
Ένα ελαφρό δροσερό αεράκι μας προειδοποίησε πρωί-πρωί, ότι σήμερα θα έχουμε βροχή. Ο ουρανός ήταν φορτωμένος με γκριζόμαυρα νέφη, καθώς ταξιδεύαμε προς το αεροδρόμιο. Στη διαδρομή κοιτούσα από το παράθυρο του αυτοκινήτου τα νέφη, που κάποιες στιγμές άνοιγαν παραθυράκια στον ουρανό κι άφηναν τις ηλιαχτίδες να εισβάλουν για λίγα δευτερόλεπτα στις τζαμαρίες των σπιτιών, ενώ στα διπλανά χωράφια έπεφτε η βαριά σκιά των μαύρων νεφών.
Αυτή η εικόνα συμβολίζει τη ζωή μας συλλογίστηκα, καθώς οι εναλλαγές των φωτεινών και σκιερών τοπίων δεν έλεγαν να σταματήσουν. Οι μέρες της ζωής μας δεν είναι πάντα ηλιόλουστες, αλλά μοιάζουν με τούτο το εναλλασσόμενο τοπίο. Τα σύννεφα των θλίψεων θα κρύψουν το γαλάζιο ουρανό μας, αλλά ο Θεός θα τα υποχρεώσει ν’ ανοίξουν για λίγο για να φωτίσουν τις σκιερές και απελπισμένες περιοχές της ψυχής μας. Ο Κύριος ξέρει πότε θα ανοίξει τα παράθυρα της καρδιάς μας για να περάσει το αναγεννητικό Του φως στις σκοτεινές γωνιές του εσώκοσμού μας. Μετά από λίγη ώρα βρισκόμουν στο αεροπλάνο που έτρεχε με ιλιγγιώδη ταχύτητα στο διάδρομο απογείωσης. Πετάχτηκε με ορμή σαν βέλος και τρύπησε με δύναμη το γκριζόμαυρο νέφος. Κι όταν το διαπέρασε ως την άλλη πλευρά, η θέα ήταν τελείως διαφορετική. Το φως του ήλιου λαμποκοπούσε στους πολύμορφους και ογκώδεις σχηματισμούς του νέφους. Πόσο ωραίο είναι αλήθεια το καταιγιδοφόρο νέφος όταν το βλέπεις απ’ τη μεριά του ήλιου! Πόσο όμορφες είναι και οι δικές μας θλίψεις όταν τις βλέπεις απ’ τη μεριά του Θεού! Γιατί μέσα από αυτές έρχονται οι ευλογίες και αποκτούμε τις αρετές της υπομονής, της εγκαρτέρησης, της ανεκτικότητας, της συμπάθειας, της ελπίδας, της σοφίας, της εμπιστοσύνης στο Θεό, της εμμονής στην προσευχή, κλπ. Η ευλογημένη βροχή έρχεται πάντα με τα νέφη, όπως και οι πνευματικές ευλογίες έρχονται με τις θλίψεις. Θα σου πω δυο λόγια και προσπάθησε να με καταλάβεις, εσύ που πιστεύεις στο Χριστό. Αν τούτες τις μέρες ένα νέφος σκοτεινό σου πλακώνει την καρδιά, να μην παραπονιέσαι γι’ αυτό, αλλά να δοξάζεις τον Κύριο. Διότι τα δάκρυα των δοκιμασιών σου αγαπητέ αναγνώστη, είναι οι βροχοστάλες του καταιγιδοφόρου νέφους των θλίψεων που θα ποτίσουν τον κήπο της καρδιάς σου. Η βροχή του θα γίνει αιτία να ανθίσουν μέσα σου ευωδιαστά λουλούδια σαν τα κρίνα των αγρών. Αυτός που δεν περνά από θλίψεις και ζει με καταγάλανο ουρανό, να ξέρεις ότι κουβαλά μια Σαχάρα μέσα του. Κουβαλά μια ξηραμένη και ραγισμένη από την ανομβρία καρδιά, χωρίς ίχνος πνευματικής ζωής. Η βροχή των δακρύων σου αγαπητέ αναγνώστη, θα αναστήσει μέσα σου τα λουλούδια του Θεού που φύτεψε στα καλύτερα παρτέρια της ψυχής σου. Πιστεύω ότι εννοείς τι θέλω να πω. Ο Χριστός έρχεται πάντα, είμαι βέβαιος γι’ αυτό, όταν το δάκρυ θα κυλά από το μάγουλο σου (μετάνοια) και όχι την ώρα των ανόητων γελώτων. Η σωτηρία έρχεται με δάκρυα και αυτοκατάκριση, για να σκορπίσει μέσα μας μια μελωδία ευτυχίας και αισθήματα ανυπέρβλητης χαράς και αγαλλίασης.
stavrinoup@hotmail.com
Λεμεσός- Κύπρος