Η πίστη της μητέρας και η πιστότητα του Θεού

του Γεωργιου Σ.Κανταρτζή

(Η συγκινητική ιστορία του Δρα W.P.Mackay)

Με την ευκαιρία της ημέρας της μητέρας, αντί για ένα συνηθισμένο άρθρο για την αξία και την επίδραση της μάνας στη ζωή των παιδιών και της οικογένειας της, θα αναφέρουμε τη συγκινητική και διδακτική ιστορία ενός ανθρώπου, που, αφού περιπλανήθηκε στις σκοτεινές ατραπούς της αθεΐας, κατά θαυμαστό τρόπο ήρθε στο δρόμο του Θεού. Σ’ αυτό συνέβαλε η προσευχή και η άγια επίδραση της μάνας! Να τι είπαν μερικοί άνθρωποι του Θεού για τη σπουδαιότητα του ρόλου της μητέρας και την προσευχή. Ο Ιωάννης Χρυσόστομος: «΄Εχουμε ανάγκη από όπλα, και είναι μεγάλο όπλο η προσευχή». Ο φλογερός ιεροκήρυκας Billy Sunday (αρχές του 20ου αιώνα): «Δεν πιστεύω ότι υπάρχουν δαίμονες της κόλασης, που μπορούν να αποσπάσουν από την αγκαλιά μιας θεοσεβούς μάνας το αγόρι της». Ο ιεροκήρυκας Μπίλλυ Γκράχαμ: «Μόνον ο Θεός εκτιμά πλήρως την επίδραση της χριστιανής μάνας στη διαμόρφωση του χαρακτήρα των παιδιών της». Ο ιεροκήρυκας John MacArthur: «Να είσαι μητέρα δεν σημαίνει, με κανένα τρόπο, ότι είσαι δεύτερης κατηγορίας. Οι άνδρες μπορεί να έχουν τη διακυβέρνηση στο σπίτι, αλλά οι γυναίκες έχουν την επιρροή. Η μητέρα περισσότερο από τον πατέρα, είναι εκείνη που πλάθει και διαμορφώνει εκείνες τις μικρές υπάρξεις από την πρώτη ημέρα». Και τώρα η ιστορία μας:

Ο William P. Mackay (WM) γεννήθηκε στα 1839, στην μικρή πόλη της Σκοτίας Montrose. Όταν ήταν 17 χρόνων, πήγε να σπουδάσει στο κολλέγιο. Η μητέρα του, μια πολύ ευσεβής χριστιανή, δεν συμφωνούσε με την απόφαση του γιου της να πάει να σπουδάσει, γιατί φοβόταν ότι αυτό θα τον οδηγούσε στην καταστροφή. Προτού αναχωρήσει του έδωσε μια Βίβλο, στην αρχή της οποίας, στη λευκή σελίδα, έγραψε το δικό του όνομα και το δικό της καθώς και ένα εδάφιο από την Αγία Γραφή. Ο WM, μετά το κολλέγιο συνέχισε τις σπουδές του στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου. Εκεί, μπλέχτηκε με κακές παρέες. Και μια μέρα, στο ξέφρενο μεθύσι του πούλησε την Βίβλο της μάνας του και με τα χρήματα αγόρασε κι άλλο αλκοόλ. Απομακρύνθηκε πολύ απ’ αυτά που διδάχτηκε στην οικογένειά του. Στο μεταξύ, ο νεαρός σκοτσέζος, WM, έγινε πολύ επιτυχημένος γιατρός, μάλιστα ήταν επικεφαλής του μεγαλύτερου νοσοκομείου του Εδιμβούργου. Εγκατάλειψε την εφηβική του ανατροφή και, επειδή ήταν φανατικός άθεος, τον εξέλεξαν πρόεδρο της λέσχης των άθεων της πόλης…

Κι όμως, ο Θεός είχε σχέδιο γι’ αυτόν. Μια μέρα, έφεραν στο νοσοκομείο ένα βαριά τραυματισμένο, από ατύχημα. Τον έβαλαν στην πτέρυγα ευθύνης του δ/ρα WM. Ο τραυματισμένος, όταν έμαθε ότι θα ζούσε μόνο λίγες ώρες, είπε στο γιατρό, «θα μπορούσατε, παρακαλώ, να στείλετε μήνυμα στη σπιτονοικοκυρά μου, να μου στείλει το Βιβλίο;» Ο γιατρός συμφώνησε, και μέσα σε λίγες ώρες η σπιτονοικοκυρά κατέφτασε με το «Βιβλίο». Ήταν η Βίβλος του τραυματισμένου που πέθαινε. Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, ο ασθενής απεβίωσε. Ο Δρ WM ήταν περίεργος να μάθει τι ήταν εκείνο το βιβλίο που τόσο ήθελε ο άρρωστος. Ρώτησε τη νοσοκόμα, «τι είναι το βιβλίο που ζήτησε, ο άνθρωπος που πέθανε; Ήταν το βιβλιάριο της τράπεζας ή το ημερολόγιό του;» Η νοσοκόμα απάντησε: «Όχι, δεν ήταν τίποτα απ’ αυτά. Είναι ακόμα κάτω από το μαξιλάρι του. Πηγαίνετε και δείτε».

Πήγε ο γιατρός και τράβηξε κάτω από το μαξιλάρι «το βιβλίο». Το πήρε στα χέρια του και όταν το άνοιξε τα μάτια του έπεσαν αμέσως στην πρώτη σελίδα. Με έκπληξη είδε ότι ήταν η ίδια η Αγία Γραφή που του είχε δώσει η μητέρα του και εκείνος την είχε πουλήσει πριν χρόνια. Είδε το όνομά του, το όνομα της μητέρας του και το εδάφιο της Αγίας Γραφής. Συγκλονισμένος πήρε την Βίβλο, την έχωσε μέσα στο παλτό του και γρήγορα κατευθύνθηκε στο ιδιαίτερο γραφείο του. Εκεί, ο γιατρός, που είχε γίνει ένας σκληρός άπιστος και άθεος, έπεσε στα γόνατα και προσευχήθηκε στον Θεό να δείξει έλεος και να τον σώσει. Να τον συγχωρέσει για την αμαρτωλή ζωή του. Καθώς προσευχόταν, θυμήθηκε ένα εδάφιο που του είχε διδάξει η μητέρα, πριν χρόνια. ΄Ηταν το Ιωάννης 3/16 : «Γιατί ο Θεός αγάπησε με μια τέτοια αγάπη τον κόσμο, ώστε πρόσφερε το Γιο του το Μονογενή, για να μην χαθεί ο καθένας που πιστεύει σ’ αυτόν αλλά να έχει ζωή αιώνια». Ξόδεψε πολλή ώρα στο γραφείο του, κι όταν σηκώθηκε από τα γόνατα, ήταν ένας άλλος άνθρωπος! Ο Δρ WM επικοινώνησε αμέσως με τη μητέρα του για να της πει για τη σωτηρία του και πώς ο Θεός χρησιμοποίησε την Αγία Γραφή που του έδωσε και πώς ο Θεός απάντησε με θαυμαστό τρόπο στις προσευχές της… Ασφαλώς, η χαρά της ήταν απερίγραπτη! Με την πάροδο του χρόνου, ο Δρ WM, απόδειξε με τη ζωή του ότι, «αν κανείς ανήκει στο Χριστό, είναι καινούργιο δημιούργημα. Τα παλιά πέρασαν, τώρα πια έχουν γίνει όλα καινούργια!» (Β΄ Κορινθίους 5/17). ΄Αλλαξε ριζικά η ζωή του…

Με τη χάρη του Θεού, ο William P. Mackay, ο παγκόσμια διάσημος γιατρός, έγινε γνωστός ποιμένας της Πρεσβυτερικής εκκλησίας στην πόλη Hull της Αγγλίας, το 1868. ΄Ηταν επίσης συγγραφέας και υμνογράφος… ΄Εφυγε, όμως, γρήγορα από τη ζωή. Πέθανε από δυστύχημα το 1885 σε ηλικία 46 ετών. Αρκετοί από τους ύμνους του είναι στα υμνολόγια διαφόρων εκκλησιών…Τα σχόλια περιττεύουν. Η προσευχή της μάνας έχει μεγάλη δύναμη!

(Μέρος του υλικού του κειμένου πάρθηκε από διάφορα κείμενα στην αγγλική γλώσσα)

Ένας απ’ τους γνωστότερους ύμνους του είναι το «ΖΩΗ ΔΩΣ’ ΜΑΣ ΞΑΝΑ» που τον παραθέτουμε σε ελληνική απόδοση.

Σε δοξάζουμε, ω Θεέ!

Για της αγάπης Σου το Γιο

Τον Ιησού που πέθανε

και τώρα είν’ εκεί στους Ουρανούς

Αλληλούια! Η Δόξα είναι δική Σου.

Αλληλούια! Αμήν.

Αλληλούια! Η δόξα είναι δική Σου.

Ζωή δώσ’ μας ξανά

Σε δοξάζουμε, ω Θεέ!

για του Αγίου Πνεύματος το φως:

το Σωτήρα μάς έδειξε,

και τα σκότη μας σκόρπισε.

Όλη η Δόξα κι η τιμή

στον Αμνό που σφάχτηκε

κάθε αμαρτία μας βάσταξε,

κάθε κηλίδα της καθάρισε.

Όλη η Δόξα κι η Τιμή

στον Κύριο της κάθε Χάρης!

Έψαξε να μας βρει, μας έφερε

και στην Οδό Του μάς οδήγησε

Ζωή δώσ’ μας ξανά και πλήρωσε

την κάθε μια καρδιά με τη δική Σου αγάπη.

Στην κάθε μια ψυχή ας ξανανάψει

η φλόγα της δικής Σου της φωτιάς.

(Ευχαριστούμε θερμά την Γιούλικα Masry, που μόλις της στείλαμε τον ύμνο, αμέσως τον απέδωσε θαυμάσια στα ελληνικά)

(ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΤΕΥΧΟΣ ΜΑΙΟΥ 2015)

Comments are closed.