Γράφει ο ΄Ακης Δημητριάδης

       Δύο πράγματα δεν μπορώ να καταλάβω με τους γιατρούς: Γιατί τα παραπεμπτικά και οι συνταγές που γράφουν είναι δυσανάγνωστα ορνιθοσκαλίσματα, και γιατί οι διαγνώσεις τους είναι ακαταλαβίστικα κινέζικα.

       Μορφωμένοι άνθρωποι είναι, δεν έχω την απαίτηση να γράφουν καλλιγραφικά, αλλά τουλάχιστον αυτά που γράφουν να μπορώ να τα διαβάζω και να βγάζω μια άκρη. Να καταλαβαίνω τα στοιχειώδη χωρίς να σπαζοκεφαλιάζω.

       Μου έτυχε να πάω συνταγή για εκτέλεση σε φαρμακείο, κι ο ίδιος ο φαρμακοποιός, έμπειρος, που έχει εκτελέσει χιλιάδες συνταγές, δεν μπορούσε ούτε κι αυτός να βγάλει άκρη τι είχε γράψει ο γιατρός.

       Οι διαγνώσεις και τα αποτελέσματα των εξετάσεων είναι για να μας ενημερώνουν. Δεν θέλουμε να μάθουμε την τέχνη, τα μυστικά τους και την ιατρική ορολογία, αλλά απλά να ξέρουμε τουλάχιστον από τι πάσχουμε, κι όχι να μένουμε στο μαύρο σκοτάδι και τα μαύρα μεσάνυχτα.

       Ισχιαλγία,   σου λέει.

       Τι θα πει ισχιαλγία;

       Ισχιαλγία, από ότι ξέρω, είναι το άλγος, ο πόνος στο ισχίο.

       Και λοιπόν; Αυτό το ξέρω, γιατρέ μου, αφού πονάω. Δε χρειάζεται να μου το πεις εσύ για να καταλάβω ότι πονάω. Αυτό που περιμένω από σένα είναι να μου εξηγήσεις ποια είναι η αιτία της ισχιαλγίας, γιατί πονάω; Πού οφείλεται; Σε δισκοκήλη; Σε μετατόπιση σπονδύλων, σε οστεόφυτα;

     Στο εξωτερικό όταν πας στο γιατρό, το πρώτο πράγμα που κάνει είναι να σηκωθεί από τη θέση του, να χαμογελάσει με ευγένεια και καλοσύνη, και να σου σφίξει το χέρι. Και μετά την εξέταση με κάθε λεπτομέρεια θα σου εξηγήσει τα πάντα με υπομονή, αγάπη και ενδιαφέρον.

      Εδώ σε μας οι περισσότεροι κρατικοί γιατροί ούτε σηκώνουν το κεφάλι να σε δουν, είναι λιγομίλητοι, νευρικοί, κατσούφηδες, απότομοι και βιαστικοί.  Κι αυτά που γράφουν μοιάζουν σαν ορνιθοσκαλίσματα.