Κάποιες σκέψεις για ιστορικό Χριστιανισμό και θρησκευτοκρατορίες του κόσμου που ονομάζουν εαυτές εκκλησίες αντί του ορθοδοξότερου-καθολικότερου ΕΝΚΛΗΣΙΕΣ.Για να αντιληφθεί κάποιος το μέγεθος του χάους πρέπει να κάμει ενα flash back και με κριτικό πνεύμα να μπορέσει να διακρίνει ποιά είναι η Εκκλησία του Χριστού και ποιές είναι οι Ενκλησίες των ανθρώπων.
Πιάνομαι απο την έκφραση ιστορικού Χριστιανισμού που μάλλον έπρεπε να λέγεται ιστορικός αυτοκρατορικός χριστιανισμός…Εν πάση περιπτώσει θα δούμε τι μπορεί οι άνθρωποι να εννοούν. Είναι γεγονός ότι αυτή την έκφραση την χρησιμοποιούν κατ’ εξακολούθηση οι θιασώτες της καθολικότητας ενάντια στους αναζητητές της κατ’ αυτών εν απαξιώσει “αιρετικότητας”… Η καθολικότητα ας πούμε της Δυτικής και της Ανατολικής επονομαζομένης εκκλησίας σηματοδοτεί τον χαλκευμένο χαρακτήρα του ιστορικού Χριστιανισμού. Αυτοί καθ’ εαυτούς μετρούντες εαυτούς και προς εαυτούς συγκρίνοντες εαυτούς, συστήνουν εαυτούς ως συνεχιστές της αποστολικής διαδοχής. Αυτοί βεβαίως καυχήθησαν και καυχώνται στα δικά τους μέτρα και σταθμά που επινόησαν δηλαδή εις τα άμετρα όπως λέγει ο απ.Παύλος στους Κορινθίους, και όχι κατά το μέτρον του κανόνος, το οποίον εμοίρασεν ο Θεός εις τους αποστόλους.
Τα συστήνοντα εαυτούς κριτήρια ήταν η ιδιοποίηση της αποστολικής αυθεντίας και η κατασκευή εκκλησιαστικής οπαδοποίησης με εύκολη και συμφέρουσα λαϊκή στρατολόγηση ώστε με την δυναμική οχλοσυσπείρωση να προβάλλεται η ορθοδοξότητα και η καθολικότητα ως 2 ολιστικές συνιστώσες έναντι της οποιαδήποτε δυστυχούς ατομικότητας ώστε να γίνει ο σφετερισμός και οι ίδιοι να πάρουν την θέση του κανονιστή,του τοποτηρητή,του νομοθέτη ,του διοικητή αλλά και κριτή ! Αυθαίρετη η ανθρώπινη ματαιοδοξία θεώρησε ότι το ευαγγέλιο είναι όργανο πολιτικής ηγεμονίας,εξουσίας και αυτοπραγμάτωσης.
Χωρίς φόβο Θεού πραγματικά ο άνθρωπος μπορεί να κάμει απίστευτα πράγματα…Ιδιοποιήθηκαν την έννοια της Εκκλησίας του Κύριου Ιησού Χριστού,…την έννοια αλλοίωσαν με προσμείξεις παραδόσεων,ειδωλοποιήσεων,μυθευμάτων και εγκαθίδρυσαν την έννοια της εκκλησίας του κυρίαρχου ανθρώπου.Έφτιαξαν λοιπόν μια κυρίαρχη συλλογικότητα και σύμφωνα με τη ψυχολογία των μαζών,η ορμή του πλήθους παρασέρνει και ποδοπατά την κάθε ατομική αυτόνομη αξιοπρέπεια που θα σταθεί εμπόδιο και θα αποστασιοποιηθεί ακολουθώντας την στενή και τεθλιμένη οδό του πάσχοντος και διωκομένου Χριστού..
Φτιάχθηκε ένας θρησκευτικός κολοσσός,ένα πολιτικό σύστημα με επίφαση θρησκευτικότητας που άπλωσε τα πλοκάμια του και παρέσυρε τις μικρές κοινωνίες των ανθρώπων. Έτσι δημιουργήθηκαν οι 2 pax christiana Η Δυτική και μετά ακολούθησε η αντίστοιχη της Ανατολικής .Όπως εκχριστιανίσθηκαν οι όχλοι της Ανατολής έτσι είχαν εκχριστιανισθεί και τα στίφη των βαρβάρων που είχαν πρωτύτερα καταλύσει την ρωμαϊκή αυτοκρατορία . Δεν έμεινε ο κόσμος ακηδέμονευτος ούτε για μιά χρονική στιγμή.Μετά την κατάλυση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας ήλθε αυτόματα η αυτοανακηρυχθείσα αγία!!! χριστιανική αυτοκρατορία και παράλληλα η Βυζαντινή θρησκευτοκρατορία..Ούτε λεπτό χωρίς εξουσίες οι ανθρώπινες κοινωνίες.
Και τώρα δε ο “χριστιανισμός της ολότητας των όχλων” αυτή η ακυρολεκτική ομογενοποιημένη ετικέτα λειτούργησε σαν μία νέα ενταξιακή αρπάγη όλων των υποκειμένων όχλων σε δύο εξουσιαστικές ολότητες με θρησκευτικό όμως περίβλημα.Ποιος όμως θα ήταν ο εμπνέων την αναγκαία καθολικότητα επι του επικρατούντος χάους των όχλων.Φυσικά ο Πάπας αναγορεύθηκε ως ο προστάτης της καθολικότητας και ανέλαβε αυτή την προστατευτική και συνάμα δεσποτική εξουσία ενδυόμενος τον θρησκευτικό αλλά και πολιτικό ολοκληρωτισμό.Δεν υπήρχε πια ατομική δημιουργική αυτονομία των υποκειμένων αλλά μία εξουσιαστική,επιβλητική δουλοποίηση απο τους επικυρίαρχους padre padrone της θρησκευτοκρατορίας.
Με την ιερά εξέταση συνετελέσθη ο ολοκληρωτισμός στην πιο χυδαία και υποκριτική έκδοσή του. Η ίδια τακτική ακολουθήθηκε απο το άλλο μοντέλο εκκλησιαστικής χριστεπώνυμης καθολικότητας,της ορθοδόξου που επιννοήθηκε σαν ολιστική ετικέτα μέσα στους κόλπους της ανατολικής ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.Οι ανθρωπιστές(Montesquieu) αργότερα της έδωσαν το όνομα Βυζαντινή λόγω της επικρατούσης διαφθοράς και παρακμής της. Επι το ευτελέστερον η ονοματοδοσία απαξίωσης μιάς αυτοκρατορίας σε επίπεδο αντάξιο ενός αποικιακού χωριού των Μεγαρέων,του Βυζαντίου!
Οι δύο πυλώνες του φασματικού αυτοκρατορικού χριστιανισμού ανέλαβαν την διοίκηση των μαζών και έκτοτε βασιλεύουν και καταδυναστεύουν την μειονότητα των Χριστιανών.Στον επώνυμα εκκοσμικευμένο βασιλεύοντα χριστιανισμό δεν χωρούν οι ανώνυμοι πτωχοί τω πνεύματι…όλοι αυτοί οι χωρίς επιθετικό προσδιορισμο χριστιανοί που διατηρούν την προσωπική πνευματική σχέση με τον βασιλιά Χριστό και που αδέσμευτοι πειθαρχούν στον Θεό και όχι στις ανθρώπινες συλλογικότητες .
Στο προσκήνιο πλέον οι χριστιανικού τύπου αυτοκρατορίες.Με μηχανισμούς καταδυνάστευσης χειραγώγησαν την ικανότητα των υποκειμένων να αναπτύσσονται αυτόνομα και εξουθένωσαν καθένα που ήθελε να έχει ζωντανή προσωπική πνευματική σχέση πίστης με τον Χριστό. Μοίρασαν στους υπηκόους τους μιά ενιαία συλλογική θρησκευτική ταυτότητα και εμπότισαν τον φανατισμό και την μισαλλοδοξία για κάθε αντιφρονούντα με τις επιταγές του θρησκευτικού δεσποτισμού.
Ανέλπιστο και αναπάντεχο! … τη διωκόμενη Εκκλησία των πρώτων Χριστιανών κάποιοι επινόησαν να την αντικαταστήσουν και με αυτό να την πολεμήσουν…ξαφνικά παρουσιάζεται ένα εξουσιαστικό υβρίδιο που καταπίνει τους πάντες στο όνομα της παπικής και της ορθοδόξου απολυταρχίας. Αν υποθετικά ήταν αυτό που πρέσβευε η καρφιτσωμένη ετικέτα του Χριστιανισμού…τότε θάπρεπε να είχαμε τη βασιλεία του Θεού επί της γης με τόσους εγγεγραμμένους χριστιανούς,τέτοια κοσμοσυρρέουσα χριστιανική performance. Είναι αξιοσημείωτο ότι ο τίτλος του πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως είναι Οικουμενικός!Τώρα αποτελεί προνόμιο αποκλειστικό του πατριάρχη Κων/λέως (παλιότερα είχαν μερίδιο στο οικουμενικός και οι Πάπες της Ρώμης αλλά το απεμπόλησαν κρατούντες τα δικά τους οφίτσια)…δηλαδή συνέχεια, γέννημα και θρέμμα ,προϊόν μιμητικόν της των βυζαντινών αυτοκρατόρων τιτλοθεσίας που αποκαλούνταν “Δεσπότες της οικουμένης” ΄Γιατί να μη ακολουθήσουν τη αυτοκρατορική οικουμενικότητα και οι νέοι θρησκευτικοί πλανητάρχες ;
Ο διάσημος φιλόσοφος του 17ου αιώνα Hobbs είχε εμπνευσθεί από τον Λεβιάθαν που αναφέρεται στο βιβλίο του Ιώβ ως το απολυταρχικό κράτος των ανθρώπων που κυβερνάει και εξουσιάζει τις κοινωνίες των ανθρώπων.Το παρίστανε με όλο το σώμα να αποτελείται απο πλήθη-στίφη ανθρώπων και στα άκρα του να έχει ένα σπαθί στο ένα και μια ποιμαντορική ράβδο στο άλλο! Πολιτικός και θρησκευτικός βραχίονας ενός ολοκληρωτικού μηχανιστικού δημιουργήματος.
Κάποιοι κόπτονται περι διαχωρισμού κράτους και εκκλησίας,όμως αυτό ανήκει στην ουτοπική σφαίρα γιατί δεν είναι διαφορετικά πράγματα,αλλά όψεις του ιδίου νομίσματος.Η λεγόμενη εκκλησία με την παρασταιτική της μορφή δεν έχει καμία σχέση με την εκκλησία που ίδρυσε ο Χριστός και οι Απόστολοί Του.Η κεφαλή της εκκλησίας είναι ο Χριστός ενώ στην κοσμική εκκλησία κεφαλή είναι ο Πάπας απο τη μία και ο οικουμενικός απο την άλλη.Υπάρχει το αυτεξούσιον το ρωμαιοκαθολικόν παπικόν και το ελληνορθόδοξον οικουμενικόν.Οι ίδιες τους ονομασίες δηλούν την προέλευσή τους και την σύμμειξη αρχαίας και χριστιανικοφανούς θρησκείας.
Είναι θρησκευτικός κρατισμός με κοινωνικό προσωπείο.Είναι παραχάραξη ιστορικού χριστιανισμού,εργαλειοποίηση χριστιανικής Ιστορίας . Η ιστορία δεν είναι περισυλλογή γεγονότων,ξερή περιγραφή και ανάγνωση τύπου εφημερίδας.Μια ιστορία που εκδόθηκε απο την επιτετραμμένη γραμματεία του θρησκευτικού κομματισμού.
Χρειάζεται μελέτη και επεξήγηση του ηθικού γεγονότος που εκτελεσθέν δημιούργησε το ιστορικό γεγονός.Η επίπονη αναζήτηση των αιτίων και αποτελεσμάτων του ιστορικού γεγονότος αναδεικνύει την αξία της διδάσκουσας ιστορίας στη θέση του απλού χρονογραφήματος που αρκείται στην εύληπτη καραμελοποίηση των συμβαινόντων.
Όπως όλες μας οι πράξεις έχουν ηθικό χαρακτήρα έτσι και τα ιστορικά γεγονότα έπονται των ηθικών γεγονότων. Είναι ανάγκη να διανοίξουμε το καλύπτον κέλυφος για να αποκαλυφθεί το περιεχόμενο και η αλήθεια που αναδύεται ενώπιον της κριτικής ματιάς μας. Αν αρκεσθούμε στο ξεσκόνισμα των κατασκευασμένων προτομών δεν θα μπορέσουμε να αντιληφθούμε ποτέ την ιστορική αλήθεια των προσώπων που απεικονίζουν. Η θρησκευτική Ιστορία έχει γεμίσει απο προτομές ,εικονίσματα, χρονολογικούς πίνακες και ποσοτική αριθμομετρία και αφήνει σκόπιμα στο περιθώριο την επίγνωση των ηθικών γεγονότων που είναι η πεμπτουσία της Ιστορικής διδαχής. Γι αυτό δεν παράγει ωφέλειες η ιστορία ,δεν μας αλλάζει ,δεν έχει να κάμει τίποτα διαδραστικό με το είναι μας.Είμαστε αναγνώστες αλλά όχι γνώστες, απλά κομιστές ιστοριογραφίας και απέχουμε παρασάγγας απο την έννοια της επίγνωσης,της βαθειάς γνώσης αίτιου και αιτιατού σε αντιδιαστολή με την δοτή επιφανειακη γνώση και δη μόνο του αιτιατού.
Ο ιστορικός Χριστιανισμός δεν γράφεται απο απρόσωπες επώνυμες ολότητες αλλά προσωπικές ανώνυμες ατομικότητες. Και είναι ανώνυμες γιατί δεν έχουν κοσμικό όνομα,σαρκική ταυτότητα,ανήκουν στην Εκκλησία του Χριστού και όχι στις εν-κλησίες του θρησκευτισμού.Η Εκκλησία του Χριστού είναι όλοι εκείνοι,οι απλοί και ταπεινοί που βγήκαν εκ του κόσμου ,αυτή είναι η έννοια της κλήσεως του Χριστού να εξέλθουν εκ του κόσμου ,εκ των κοσμικών και σαρκικών εαυτοκρατοριών!όλες οι Ενκλησίες της συστηματικής ανθρωποθρησκείας μοιράζουν κλήσεις εντός,κλητήρια θεσπίσματα εγκλωβισμού μέσα στον κόσμο.
Ο Χριστός ήλθε απο τον Ουρανό, δεν ήταν εκ του κόσμου ,και οι δικοί Του και αυτοί είναι ακολουθητές του Χριστού,καλούνται να βγουν εκ του κόσμου,εκ του πολιτεύματος του κόσμου ,εκ του θρησκευτικού και πολιτικού πολιτεύματος του κόσμου. Ακέφαλη έμεινε, λέγανε ,στην Ρωμαιοκαθολική εν-κλησία όταν ο πάπας παραιτήθηκε δηλαδή έμεινε χωρίς κεφαλή,… άρα χωρίς κεφάλι θα περίμενε ο καθένας ότι απεβίωσε το σώμα ! Παραταύτα εξακολουθεί να σπαρταράει το σώμα γιατί ναι μεν έχασε ένα κεφάλι αλλά έχει επαρκέστατο απόθεμα, απο ασώματα κλωνοκέφαλα που παράγονται μηχανιστικά απο το κλωνοσύστημα της θρησκευτοκρατορίας. Αυτόματα παραγωγική η εξουσιαστική νεκροκεφαλοποίηση του εν-κλησιαστικού συστήματος του κόσμου.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΝΕΑ
ΕΚΤΕΤΑΜΕΝΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ http://www.maranatha.gr
Η Αληθινή όμως Εκκλησία του Χριστού έχει κεφαλή τον αναστημένο Χριστό,έχει δηλαδή νουν ζώντος Χριστού και διοικείται μόνο απο τον Χριστό και όχι απο ανθρώπινες νεκροκεφαλές με σαρκικές νοοτροπίες και πρακτικές. Για τους δούλους των θρησκευτοκρατοριών υπάρχουν μόνο εν-κλησιαστικά κεφαλοκλειδώματα για να χαίρονται την δουλικότητα και την αλλοτρίωση.Για τους απελεύθερους δούλους,τους πιστούς λυτρωμένους εκ του κόσμου υπάρχει μόνο ο αναστημένος Χριστός ο ελευθερωτής τους και ο άξιος αιώνιος Βασιλιάς, όχι του κόσμου τούτου, αλλά της βασιλείας των Ουρανών!
|