Το περιστατικό μας είναι μία μοναδική σκηνή, ανάμεσα στον άνθρωπο του Θεού και το Λαό του Θεού, που μας έρχεται από τα παλιά, αλλά που σήμερα είναι τόσο επίκαιρη.
Ένας λόγος του προφήτη Ηλία που και σήμερα τον έχουμε ανάγκη όπως και τότε: η απαίτηση του ΘΕΟΥ και η στάση του λαού, που και σήμερα πρέπει να μας προβληματίσει και να μας απασχολήσει, μια και ο λαός του Θεού, η στρατευμένη εκκλησία ανεξαρτήτου δόγματος και χρώματος, παρουσιάζει και σήμερα τα ίδια συμπτώματα με τον τότε λαό του Θεού.   
A) Στο δρόμο της πίστης και σήμερα ένα μεγάλο ποσοστό των ανθρώπων ζουν και ταλανίζονται ανάμεσα σε δύο κόσμους.
-Άνθρωποι  ΠΙΣΤΗΣ που σκέπτονται, αποφασίζουν και  πράττουν με δύο διαφορετικές λογικές και ακούν δύο διαφορετικές φωνές.
-Άνθρωποι που «αλληθωρίζουν» πότε προς τον κόσμο και πότε προς τα του Θεού.
-Ανάμεσα σ’ αυτούς όσο και να θέλει κάποιος να μη το δεχθεί, ασφαλώς κάπου ανάμεσά τους είμαστε κι εμείς.   
Όλοι έχουμε έναν αλληθωρισμό, άλλος μικρότερο και άλλος μεγαλύτερο.
Από τα ¨Μή βλεπόμενα στα βλεπόμενα¨ από ¨Τις αιώνιες αξίες στο  καθημερινό φτηνοπάζαρο ¨ και ασφαλώς μας κοστίζει ακριβά.

Ο Ιάκωβος τους αποκαλεί δίγνωμους: «Ανθρωπος δίγνωμος  είναι ακατάστατος εν πάσαις ταις οδοίς αυτού» (Κεφ. : 8)
«Ακατάστατος» είναι  αυτός που δεν έχει τίποτα σταθερό μέσα του και δεν έχει τίποτα σε τάξη μέσα του.
Άνθρωποι δίγνωμοι είναι οι πιστοί που περπατούν στη ζωή της πίστης, διστακτικοί και διχασμένοι, απέναντι στις υποσχέσεις του Θεού.
*Ανάμεσα στη πίστη και  στην ολιγοπιστία.  
*Πότε εκείνο που λέει η σάρκα και πότε ότι θέλει το Πνεύμα.                                      
* Καρδιές που θέλουν το Θεό γιατί τον αγαπούν αλλά τις έλκει και το «κοσμικό» .
Και το ξέρουν ότι δεν το θέλει ο Θεός και επιμένουν να ζουν έτσι,
«οι χωλαίνοντες μεταξύ δύο φρονημάτων».

B) Στους ανθρώπους αυτούς ο ΘΕΌΣ έστειλε τον Ηλία να τους ξεκαθαρίσει,  ότι ο Θεός δεν δέχεται να είναι ο Θεός τους αν συνεχίσουν να ζουν με αυτό τον τρόπο.
ΚΑΙ να τους βοηθήσει να καταλάβουν ότι ο Θεός που τους αγαπά δεν μπορεί να τους συμπαρασταθεί.
 
Τα ΟΣΑ λέει ο προφήτης τα λέει:   
-Σε ανθρώπους που έχουν γευτεί την δύναμη και την αγάπη του Θεού.
-Σε ανθρώπους που ξέρουν για τον Θεό και γνώριζαν προσωπικά τον Θεό.
-Σε ανθρώπους που ΟΜΩΣ έβαλαν νερό στο κρασί τους.
ΚΑΙ τώρα ταλαντεύονται μεταξύ δύο φρονημάτων.

ΈΩΣ ΠΟΤΕ;
«ΦΡΟΝΗΜΑ» είναι οι απόψεις μου, οι πεποιθήσεις μου για τη ζωή, για το Θεό, για τον κόσμο.
Ποιος είμαι;  Γιατί ήρθα στη ζωή; Τι θέλει ο Θεός από μένα; Γιατί με αφήνει ο Θεός; Τι συμβαίνει μετά το θάνατο;.      
ΧΩΛΑΙΝΩ  σημαίνει  κουτσαίνω  
Χωλαίνουν, κουτσαίνουν ανάμεσα σε δύο ανόμοια φρονήματα
Σε δύο απόψεις που κινούνται στο ίδιο επίπεδο.
ΌΧΙ στην ίδια αλήθεια αλλά στο ψέμα που φαίνεται αληθινό.
Το νιώθεις μόνο αν βάλεις το ένα  πόδι στο πεζοδρόμιο και το άλλο στο δρόμο και θελήσεις να περπατήσεις. Θα κάνεις ένα θέαμα κωμικό που όμως γίνεται τραγικό αν το εφαρμόσεις στη πνευματική σου πορεία.

Καλός ο Θεός… όμως καλός και ο Βάαλ.
Νιώθεις όμορφα με τους αδελφούς στην εκκλησία, αλλά το ίδιο όμορφα νιώθεις και με τους ανθρώπους του Βάαλ (του Κόσμου).
Τραγουδάς την αγάπη του Θεού, σιγοτραγουδάς και τις αγάπες του  κόσμου
 Παιχνίδι σε δύο πλάνα και με το Θεό και με το Βάαλ δεν γίνεται αδελφέ.
Δεν γίνεται: «Να δουλεύεις δύο κυρίους ή τον ένα θα αγαπήσεις και τον άλλον θα μισήσεις» και τους δύο δεν γίνεται να αγαπάς, να υμνείς και να υπηρετείς.

Γ) «Ξεκαθαρίστε τί θέλετε»
 Ο Ηλίας, στο περιστατικό που διαβάζουμε στο Α’ Βασίλέων, δεν πιέζει το λαό, ούτε γίνεται φορτικός, ούτε μονομερής.  
Τους λέει κάτι πολύ απλό, ξεκαθαρίστε μέσα σας τί θέλετε.

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ
Δεν σε πιέζει,  δεν σε πίεσε, δεν  θα σε πιέσει ποτέ.
Σε καλεί  να κρίνεις, να συγκρίνεις και να αποφασίσεις.
Να διαλέξεις ανάμεσα σε δύο αντίθετες λογικές «Τη ζωή των βλεπομένων και τη ζωή των Μή βλεπομένων».
Γιατί δεν μπορείς  να έχεις και το φως και το σκοτάδι.
Μη μοιάσεις με το παιδάκι εκείνο που έβαλε το χέρι του στο βάζο  
 με τις καραμέλες και χουφτώνοντας τις καραμέλες έκλεγε γιατί δεν
 μπορούσε να βγάλει το χέρι του από το στενόλαιμο βάζο, ή τις
 καραμέλες ή το χέρι θα έβγαζε από το βάζο.»
 Η  τον Χριστό ή την αμαρτία με τα παράγωγα αυτής αδελφοί
 Ο Πέτρος λέει: «Κάμετε βεβαία την κλήση και την εκλογή σας».

Δ) Στο Α’Βασιλέων ιη:21 διαβάζουμε: «Δεν απεκρίθησαν προς αυτόν λόγο».
 Δεν έβγαλαν  άχνα,  έμειναν σιωπηλοί,  βουβοί και παγεροί.
Δεν είχαν να πουν τίποτα.
Ούτε μια απόρριψη.
Ούτε μια συνοφρύωση,  μόνο σφραγισμένα χείλη.