Γράφει η Βάσια Λιβιτσάνου – Υδραίου, Νομικός

Κατά γενική ομολογία το πιο δύσκολο «επάγγελμα» στον κόσμο αυτό είναι το να είναι κανείς γονιός. Το μεγάλωμα ενός παιδιού δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση

Το ζήτημα είναι πως κάποιος το καταλαβαίνει μόνο όταν γίνει κι ο ίδιος γονιός και

μάλιστα μάνα.

Πόσες φορές δεν έχουμε θυμηθεί τα λόγια της δικής μας μάμας – που τότε ίσως να

μας φαινόταν ανιαρά και κουραστικά- «κάποτε θα γίνεις κι εσύ μάνα κα θα με

καταλάβεις».

Και ναι τώρα που έχετε κι εσείς δικά σας παιδιά καταλαβαίνετε και αναγνωρίζετε

όλα όσα έκαναν οι δικοί σας γονείς  για να σας μεγαλώσουν.

Υπάρχουν όμως και κάποιες μαμάδες που αντιμετωπίζουν πολλές και μεγάλες

δυσκολίες. Μανάδες που τα παιδιά τους έχουν κινητικά, διανοητικά ή ψυχολογικά

προβλήματα., μανάδες που δεν άκουσαν ούτε μια φορά τη λέξη «μαμά» από τα χείλη

τους και ενδεχομένως να  μην την ακούσουν και ποτέ.

Μαμάδες που μεγαλώνουν τα παιδιά τους με πολλή αγάπη και αξιοπρέπεια έστω και

αν το Κράτος όπως όλοι γνωρίζουμε στην χώρα μας δεν στέκεται καθόλου στο

πλευρό τους.

Σε αυτές τις μανάδες αξίζει όλοι μας να υποκλινόμαστε και να τις θαυμάζουμε.

Επειδή άκουσαν τα πιο ανέλπιδα λόγια από το στόμα ων γιατρών, αλλά κατάφεραν

να μαζέψουν τα κομμάτια τους και να συνεχίσουν.

Επειδή αντιμετωπίζουν τα καθημερινά βλέμματα ειρωνείας και οίκτου των άλλων

με αξιοπρέπεια και στωικότητα .

Επειδή είναι δυνατές, τόσο δυνατές που και οι ίδιες απορούν που βρίσκουν τόση

δύναμη.

Επειδή εκτός από μανάδες είναι και γιατροί, και φυσιοθεραπευτές και ψυχολόγοι

αλλά και οτιδήποτε άλλο χρειαστούν τα παιδιά τους.

Επειδή κάποιες μέρες είναι πολύ μα πολύ δύσκολες κι όμως δεν το βάζουν κάτω

γιατί πάντα ελπίζουν ακόμα κι όταν φαινομενικά δεν υπάρχει ελπίδα και επειδή

γνωρίζουν πως το παιδί τους τις χρειάζεται όσο τίποτε άλλο στον κόσμο.

Επειδή θα έδιναν ακόμα και την ίδια τους τη ζωή προκείμενου τα παιδιά τους

να κάνουν όλα αυτά τα μικρά και ενοχλητικά πράγματα της καθημερινότητας ενός

φυσιολογικού παιδιού.

Κι επειδή όταν κοιτάζουν τα παιδιά τους δεν βλέπουν τις ειδικές τους ανάγκες αλλά

μονάχα τα αγγελούδια τους και ευχαριστούν τον Δημιουργό που τους δίνει δύναμη

υπομονή και κουράγιο να συνεχίσουν τον τιτάνιο αγώνα  τους για όσο χρειαστεί.