Κάποια μέρα, όταν ήμουν ακόμη πρωτόπειρος στο γυμνάσιο, είδα ένα παιδί από την τάξη μου καθώς περπατούσε μετά το σχολείο προς το σπίτι του. Το όνομά του ήταν Kyle. Φαινόταν σα να κουβαλούσε μαζί του όλα τα βιβλία του. Τότε σκέφτηκα: «Για ποιο λόγο χρειάζεται να κουβαλά κανείς όλα τα βιβλία του στο σπίτι την Παρασκευή; Πραγματικά, πρέπει να είναι σπασίκλας!»
Είχα σχεδιάσει τι θα κάνω το σαββατοκύριακο (πάρτι και έναν αγώνα ποδοσφαίρου με τους φίλους μου αύριο το απόγευμα), οπότε σήκωσα αδιάφορα τους ώμους και προχώρησα. Καθώς περπατούσα, είδα μια ομάδα παιδιών να τρέχουν προς το μέρος του. Έτρεξαν κατ’ επάνω του και του έριξαν όλα τα βιβλία από τα χέρια του και του έβαλαν τρικλοποδιά με αποτέλεσμα να πέσει μέσα στις λάσπες και τα χώματα. Τα γυαλιά που φορούσε πετάχτηκαν και τα είδα να προσγειώνονται στο γρασίδι λίγο πιο μακριά από αυτόν. Κοίταξε γύρω του και τότε παρατήρησα τη τρομερή λύπη στα μάτια του. Η καρδιά μου τον συμπόνεσε. Τότε, έτρεξα κοντά του καθώς σερνόταν τριγύρω ψάχνοντας τα γυαλιά του και είδα ένα δάκρυ στα μάτια του. Καθώς του έδωσα τα γυαλιά του, είπα: «Αυτά τα παιδιά είναι ανόητα». Με κοίταξε και μου είπε «ευχαριστώ». Υπήρχε ένα πλατύ χαμόγελο στο πρόσωπό του. Ήταν ένα από αυτά τα χαμόγελα που έδειχναν αληθινή ευγνωμοσύνη. Τον βοήθησα να μαζέψει τα βιβλία του και τον ρώτησα πού μένει.
Όπως αποδείχθηκε, έμενε κοντά σε μένα και έτσι τον ρώτησα γιατί δεν τον είχα δει ποτέ νωρίτερα. Μου απάντησε πως μέχρι τότε πήγαινε σε ιδιωτικό σχολείο. Εγώ ποτέ έως τότε δε θα συναναστρεφόμουν με παιδί που πήγαινε σε ιδιωτικό σχολείο! Τελικά όμως αποδείχθηκε ότι ήταν ένα πολύ καλό παιδί. Κάναμε παρέα όλο το σαββατοκύριακο και όσο περισσότερο γνώριζα τον Kyle, τόσο πιο πολύ μου άρεζε, και ακόμα και οι φίλοι μου είχαν την ίδια άποψη.
Κατά την διάρκεια των επόμενων τεσσάρων χρόνων, ο Kyle και εγώ γίναμε οι καλύτεροι φίλοι. Όταν ήμασταν τελειόφοιτοι γυμνασίου αρχίσαμε να σκεφτόμαστε το κολέγιο. Ο Kyle αποφάσισε να πάει στη Georgetown και εγώ θα πήγαινα στο Duke. Ήξερα ότι πάντα θα ήμασταν φίλοι, ότι η απόσταση δε θα ήταν ποτέ πρόβλημα. Ο Kyle θα γινόταν γιατρός και εγώ θα ασχολιόμουν με μια υπόθεση υποτροφίας στο ποδόσφαιρο.
Ο Kyle επρόκειτο να εκφωνήσει έναν αποχαιρετιστήριο λόγο εκ μέρους της τάξης μας την ημέρα της αποφοίτησης. Ήμουν τόσο χαρούμενος που ευτυχώς δεν ήμουν εγώ αυτός που θα έπρεπε να σηκωθεί εκεί πάνω και να μιλήσει. Καθώς τον είδα εκείνη την ημέρα της αποφοίτησης, ο Kyle φαινόταν εξαίσιος. Κατάλαβα πως ήταν αγχωμένος για το λόγο που επρόκειτο να βγάλει. Έτσι, τον χτύπησα ελαφρά στην πλάτη λέγοντάς του πως θα ήταν υπέροχος. Με κοίταξε με ένα βλέμμα γεμάτο ευγνωμοσύνη και χαμογέλασε λέγοντας μου ευχαριστώ.
Καθώς ξεκίνησε τον λόγο του είπε:
«Η αποφοίτηση είναι μια ευκαιρία να ευχαριστήσεις αυτούς που σε βοήθησαν να τα καταφέρεις στη διάρκεια των δύσκολων αυτών χρόνων. Οι γονείς σου, οι καθηγητές σου, τα αδέρφια σου, ίσως κάποιος προπονητής σου…αλλά κυρίως οι φίλοι σου…Βρίσκομαι εδώ για να πω σε όλους σας ότι το να είσαι φίλος σε κάποιον είναι το καλύτερο δώρο που μπορείς να του δώσεις. Θα σας διηγηθώ μια ιστορία.» Κοίταξα το φίλο μου με δυσπιστία καθώς διηγούνταν την ιστορία της πρώτης εκείνης μέρας που συναντηθήκαμε. Είχε σκοπό να αυτοκτονήσει εκείνο το σαββατοκύριακο. Μίλησε για το πώς είχε καθαρίσει το ντουλάπι του ώστε να μη χρειαστεί η μαμά του να το κάνει αργότερα και κουβαλούσε τα πράγματα του στο σπίτι του.
Ο Kyle με κοίταξε σοβαρά και μου χάρισε ένα μικρό χαμόγελο.
« Ευτυχώς , σώθηκα. Ο φίλος μου με έσωσε από το να κάνω το ακατονόμαστο», είπε. Άκουσα το λαχάνιασμα και τη συγκίνηση του να διαπερνά το πλήθος καθώς αυτό το όμορφο και δημοφιλές αγόρι μας μιλούσε για τη στιγμή της αδυναμίας του. Είδα τη μαμά και τον μπαμπά του να με κοιτούν και να μου χαμογελούν με το ίδιο χαμόγελο ευγνωμοσύνης. Τότε μόνο, εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα το βάθος του.
Ποτέ να μην υποτιμάς τη δύναμη των πράξεών σου. Με μια μικρή χειρονομία μπορείς να αλλάξεις τη ζωή κάποιου ανθρώπου. Είτε προς το καλύτερο, είτε προς το χειρότερο. Ο Θεός μας τοποθετεί μέσα στις ζωές των άλλων για να επιδρούμε πάνω σε αυτούς με κάποιο τρόπο. Ψάξε τον Θεό μέσα στις ζωές των ανθρώπων.
Μετάφραση: Ροζαλί Χαρ. Παπαδοπούλου, Πτυχιούχος Αγγλικής Φιλολογίας