Ηθική αποδιοργάνωση και σκλαβιά, (B΄ Σαμουήλ 11:6-27)
Δρ Ανανίας Καβάκας, Νευρολόγος-Ψυχίατρος
Ο Ουρίας ο Χετταίος, όπως είδαμε στο προηγούμενο τεύχος, ήταν απόκληρος για το λαό Ισραήλ. Κι όμως, με την αφοσίωσή του στο Δαβίδ και τη γενναιότητά του έγινε πολύτιμος αγωνιστής.
Και ο Δαβίδ ήταν κάποτε παραγκωνισμένος. Όταν ο Σαμουήλ έφτασε στο σπίτι του πατέρα του, του Ιεσσαί, στη Βηθλεέμ, για να χρίσει νέο βασιλιά στη θέση του Σαούλ, ο πατέρας του έφερε μπροστά στο Σαμουήλ τον ένα μετά τον άλλο τους γιους του. Όλοι ήταν εντυπωσιακοί στο ανάστημα και στην εμφάνισή τους. Κι όμως ο Κύριος δε διάλεξε κανέναν απ’ αυτούς (Α΄ Σαμ. 16:4-13).
Ο Σαμουήλ ρώτησε: «Δεν έχεις άλλο γιο;». Ο Δαβίδ ήταν ξεχασμένος από τον πατέρα του. Ήταν μικρός, στον οποίο δεν έδιναν ιδιαίτερη σημασία τα αδέλφια του.
Αμφιβάλλω αν ο Δαβίδ μπορούσε τη στιγμή που μιλούσε με τον Ουρία το Χετταίο να θυμηθεί όλα αυτά. Εκείνη τη στιγμή στην καρδιά του Δαβίδ δεν υπήρχε η επιθυμία να δοξάσει το Θεό πολεμώντας τους εχθρούς, αλλά να κρύψει την αμαρτία του. Υπήρξαν καιροί που ο Δαβίδ έδειχνε σεβασμό στα σχέδια του Θεού, αρνούμενος να σκοτώσει το Σαούλ, παρ’ όλο που του είχαν δοθεί οι ευκαιρίες, επειδή τον έβλεπε σαν τον χρισμένο από το Θεό βασιλιά (Α΄ Σαμ. 24:7). Επίσης, θρήνησε του Σαούλ του εχθρού του (Β΄ Σαμ. 1:17).
Tώρα όμως ενέδωσε στη σεξουαλική του επιθυμία, και απολάμβανε τις ανέσεις του παλατιού αρνούμενος να ακολουθήσει την Κιβωτό της Διαθήκης και να πολεμήσει μαζί με το λαό του Θεού. Αντίθετα, ο Ουρίας ο Χετταίος, με την απάντηση που έδωσε στο Δαβίδ και με τη στάση που κράτησε στη συνέχεια, έδειξε ότι μπορούμε να ελέγξουμε τη σεξουαλική μας επιθυμία, όταν θέλουμε να πετύχουμε κάτι πιο σημαντικό.
Ο Δαβίδ δεν ήταν πια αυτό που ήταν κάποτε. Αντίθετα, ο Ουρίας ο Χετταίος ήταν αυτό που έπρεπε να είναι ο Δαβίδ. Ενώ όμως η φωνή του Θεού ήταν ξεκάθαρη, ο Δαβίδ δεν την άκουγε. Η αμαρτία τού είχε σκληρύνει την ηθική του συνείδηση, όπως μπορεί να συμβεί και σε μας. Γι’ αυτό όχι μόνο δεν ελέγχθηκε, αλλά προχώρησε σε νέα αμαρτία.
Επειδή ο Ουρίας δεν είχε πάει να κοιμηθεί με τη γυναίκα του την προηγούμενη νύχτα, τον κάλεσε σε γεύμα στο παλάτι και καθώς έτρωγαν και έπιναν, τον μέθυσε, βέβαιος αυτή τη φορά ότι ο Ουρίας, μεθυσμένος, θα ξεχνούσε την αποστολή του στον πόλεμο κατά του εχθρού και θα πήγαινε να κοιμηθεί με τη γυναίκα του το βράδυ στο σπίτι του. Κι αν ακόμη εκείνος δε θα είχε σχέσεις με τη γυναίκα του εκείνο το βράδυ, οι άλλοι θα μπορούσαν εύκολα να πουν ότι το ξέχασε μέσα στο μεθύσι του.
Όμως ο Ουρίας, παρ’ όλο που ήταν μεθυσμένος, πήγε και κοιμήθηκε έξω από την πόρτα του παλατιού μαζί με τους άλλους φρουρούς. Ο Ουρίας έδειξε ότι δεν είναι ανεύθυνος αυτός που έχει μεθύσει. Ξέρει πολύ καλά τι κάνει και γιατί το κάνει. Απλά κάποιοι μπορεί να μεθούν για να μειώσουν τις ηθικές αναστολές τους και να κάνουν πράγματα για τα οποία, κάτω από φυσιολογικές συνθήκες, η ηθική τους συνείδηση θα τους ήταν μεγάλο εμπόδιο.
Ο Ουρίας ο Χετταίος αρνήθηκε να παίξει το ρόλο που ήθελε ο Δαβίδ γι’ αυτόν. Τα πνευματικά του μάτια παρέμειναν ανοιχτά και η ηθική του συνείδηση παρέμεινε αλώβητη ακόμα και μέσα στο μεθύσι. Αντίθετα, τα πνευματικά μάτια και αφτιά του Δαβίδ είχαν κλείσει σε σημείο να μην τον ελέγχουν για τις άνομές του πράξεις.
Γι’ αυτό τη μοιχεία τη διαδέχτηκε η δολοπλοκία και το ψέμα και η προσπάθειά του να παρασύρει τον Ουρία, αφού τον μέθυσε. Η κατηφορική πορεία είναι πάντοτε πολύ πιο ταχεία από την ανηφορική. Αυτό ακριβώς έγινε στο Δαβίδ. Η πρώτη αμαρτία του ήταν όταν επιθύμησε μια ξένη γυναίκα. Στη συνέχεια, δε σεβάστηκε τη φιλία και τις θυσίες που έκανε ο Ουρίας γι’ αυτόν ώστε να μην αγγίξει τη γυναίκα του, αντίθετα απ’ ό,τι έκανε ο Ιωσήφ, που σεβάστηκε την εκτίμηση που του είχε δείξει ο Πετεφρής. Ακολούθησε η δολοπλοκία, τα ψέματα, το μεθύσι του Ουρία.
Ο Δαβίδ στην αρχή και για αρκετό διάστημα πίστευε ότι έλεγχε την κατάσταση, όπως το ίδιο πιστεύουν όσοι νομίζουν ότι μπορούν να παίζουν με την αμαρτία. Όμως, δεν είναι έτσι τα πράγματα. Ούτε η δολοπλοκία, ούτε το μεθύσι απέδωσε αυτό που περίμενε ο Δαβίδ. Τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως τα είχε σχεδιάσει εκείνος και το ίδιο συμβαίνει συχνά σε όσους νομίζουν ότι μπορούν να καλύψουν τις άνομές τους πράξεις με μηχανορραφίες.
Η άρνηση του Ουρία να παίξει το ρόλο που είχε σχεδιάσει γι’ αυτόν ο Δαβίδ περιέπλεξε τα πράγματα. «Και τώρα τι γίνεται;», φαντάζομαι σκέφτηκε ο Δαβίδ. Σε λίγο θα γινόταν φανερή η εγκυμοσύνη της Βηρσαβεέ. Ο Δαβίδ βρέθηκε εγκλωβισμένος από την αμαρτία του.
«Δεν εξεύρετε ότι εις όντινα παριστάνετε εαυτούς δούλους προς υπακοήν, είσθε δούλοι εκείνου εις τον οποίον υπακούετε, ή της αμαρτίας προς θάνατον ή της υπακοής προς δικαιοσύνην;» (Ρωμ. 6:16). Ο Δαβίδ είχε υπακούσει στην επιθυμία της καρδιάς του για τη Βηρσαβεέ και γι’ αυτό μπλέχτηκε. Όλα τα σχέδιά του ανατράπηκαν. Τι θα έλεγαν γι’ αυτόν όταν σε λίγο θα αποκαλυπτόταν η αμαρτία του; Πώς θα αντιδρούσε ο Ουρίας ο Χετταίος;