Του Χάρη Ι. Νταγκουνάκη, Νομικού
Αίσθηση έκανε τις προάλλες ένα δημοσίευμα για το πώς αντιμετωπίζουν στη Νέα Υόρκη τις κηδείες και τα μνημόσυνα οι άνθρωποι που προέρχονται από τη Γκάνα, μια χώρα της δυτικής Αφρικής. Οι Γκανέζοι της Αμερικής είναι κάπου 21.000 από τους οποίους οι περισσότεροι ζουν στο Μπρονξ. Σχεδόν κάθε εβδομάδα, λέει το δημοσίευμα, ειδικές αίθουσες εκκλησιών ή άλλοι χώροι στην πόλη διαμορφώνονται κατάλληλα για να φιλοξενήσουν αυτές τις σεμνές τελετές. Δεν έχει σημασία ποιος πιστεύει τι –εκεί είναι όλοι ευπρόσδεκτοι. Η μουσική παίζει δυνατά, το αλκοόλ ρέει άφθονο, οι χοροί ανάβουν και οι χορευτικές φιγούρες εντυπωσιάζουν. Περίτεχνα χτενίσματα, εντυπωσιακές τουαλέτες, ψηλοτάκουνες γόβες, όλα επιστρατεύονται σ’ αυτή τη γιορτή όπου όλοι συστήνονται σε όλους και περνούν αξέχαστα τιμώντας τη μνήμη του νεκρού!
Τώρα τη Μεγάλη Εβδομάδα κάθε βράδυ παρακολουθούμε στην τηλεόραση τις ιερές ακολουθίες στις εκκλησίες, που συνήθως είναι κατάμεστες, και όλοι στρέφουμε τη σκέψη μας στις τελευταίες μέρες της επίγειας πορείας του Χριστού ανάμεσά μας. Τη Μεγάλη Παρασκευή μάλιστα «κηδεύουμε» τον Θεάνθρωπο με τους Επιταφίους, και πολλοί είναι εκείνοι που πραγματικά συναισθάνονται τις τραγικές στιγμές του Υιού του Θεού, όταν πάνω στον σταυρό έχυσε το αίμα του για να κάνει εξιλασμό των αμαρτιών μας.
Πόσο έχουμε καταλάβει, όμως, τι έκανε ο Χριστός για μας; Και κυριότερα: έχουμε ανταποκριθεί σ’ αυτή τη δωρεά της σωτηρίας του; Το να κλαίμε, να συγκινούμαστε και ν’ αντιμετωπίζουμε συναισθηματικά το δράμα του Γολγοθά, μικρή σημασία έχει. Πολύ επιφανειακή και πρόσκαιρη. Σημασία έχει να δεχτούμε τη συγχώρηση που μας προσφέρει ο Θεός διά του Χριστού, να καταδικάσουμε την αμαρτία μας, να μετανοήσουμε, και ν’ αποφασίσουμε να ακολουθήσουμε τον αναστημένο Χριστό στη ζωή μας.
Αν έτσι σκεφτούμε τα γεγονότα της Μεγάλης Εβδομάδας, η καρδιά μας θα γεμίσει χαρά, όπως χαίρονται εκείνοι οι Γκανέζοι, που τιμάνε τους νεκρούς τους χορεύοντας και τραγουδώντας! Μα η μεγαλύτερη χαρά για μας είναι ότι δεν τιμάμε απλώς τον Χριστό που πέθανε για μας, αλλά χαιρόμαστε πραγματικά για την ανάστασή του. Ο Πατέρας Θεός δεν τον άφησε στον τάφο. Τον ανέστησε από τους νεκρούς την τρίτη μέρα, και υπόσχεται ότι κάποτε θα αναστηθούν με καινούργια ένδοξα σώματα όλοι όσοι σ’ αυτή τη ζωή, από τώρα ακολούθησαν με πίστη τον Χριστό και πέθαναν πιστοί σ’ αυτόν.
Μάλλον, λοιπόν, θα πρέπει να χαιρόμαστε ως χριστιανοί τη Μεγάλη Εβδομάδα, καθώς μάλιστα περιμένουμε να γιορτάσουμε «την του Χριστού αγίαν ανάστασιν».
Καλό Πάσχα σε όλους!